Προσφυγικά κέντρα έχουν γεμίσει. Χιλιάδες άνθρωποι διανυκτερεύουν περιμένοντας τρέμοντας από το κρύο στα σύνορα με την ΠΓΔΜ, το λιμάνι του Πειραιά, πλατείας της Αθήνας ή δεκάδες λεωφορεία, ασφυκτικά γεμάτα, σε όλη την εθνική οδό.
Ετσι περιγράφουν οι New York Times την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας εξαιτίας της προσφυγικής κρίσης, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «η Ελλάδα μετατρέπεται γρήγορα σε αποθήκη ψυχών, κάτι που η κυβέρνησή της ορκίστηκε να μην επιτρέψει».
Το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας κάνει αναφορά στη δήλωση του Πάνου Καμμένου, για εγκλωβισμό περίπου 20.000 προσφύγων στην Ελλάδα την Πέμπτη, όπως και για τους χιλιάδες που περιμένουν στην Ειδομένη, τους εκατοντάδες στο Πολύκαστρο και τους χιλιάδες που κατευθύνονται προς τον βορρά, όπως και στο γεγονός ότι τα προσφυγικά κέντρα έχουν γεμίσει.
«Η Ελλάδα έχει βυθιστεί σε μία πλήρη διπλωματική διαμάχη με κάποιες χώρες της ΕΕ, που έκλεισαν τα σύνορά τους ή επιβραδύνεται το πέρασμα από αυτά. Ομως, για αυτούς που είναι στο δρόμο- και για την Ελλάδα, ένα έθνος που πασχίζει οικονομικά, με μία μακρά παραθαλάσσια ζώνη που είναι αδύνατο να σφραγιστεί- σχεδόν δεν έχει σημασία ποιος ευθύνεται για τους συνοριακούς περιορισμούς. Αυτό που μετράει, είναι το αποτέλεσμα», σημειώνουν οι New York Times.
Το αποτέλεσμα αυτό, συνεχίζει το δημοσίευμα, βρίσκει τόσο την Ελλάδα όσο και τους πρόσφυγες εγκλωβισμένους ανάμεσα σε μία ολοένα πιο εριστική Ευρώπη- όπου πολλές χώρες είναι απρόθυμες να δεχθούν περισσότερους αιτούντες άσυλο- και μία Τουρκία που εμφανίζεται απρόθυμη, ή ανίκανη, να σταματήσει το χείμαρρο των ανθρώπων που φεύγουν από τις ακτές της, με μετά βίας αξιόπλοα σκάφη, με προορισμό τα ελληνικά νησιά.
Σημειώνοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται και υπό οικονομική πίεση και κάνοντας αναφορά στις διαμαρτυρίες και τα μπλόκα των αγροτών, το δημοσίευμα τονίζει ότι παρότι οι πρόσφυγες εγκλωβίζονται στη χώρα μας, εξακολουθούν να φτάσουν στα ελληνικά νησιά.
Κάνοντας αναφορά στις αντιδράσεις της Αθήνας, απέναντι στην Αυστρία, η αμερικανική εφημερίδα τονίζει ότι ενώ οι πολιτικοί αντιδικούν, οι πρόσφυγες συνεχίζουν να φτάνουν, ρισκάροντας τη ζωή τους, με την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
«Αν τα σύνορα κλείσουν, υπάρχουν δυνατότητες, αλλά κοστίζουν πολλά χρήματα», είπε ο Γιαμσίντ Αζίζι, ένας 24χρονος Αφγανός που κάποτε δούλευε ως μεταφραστής για τις διεθνείς δυνάμεις στην πατρίδα του. Πολλοί από τους φίλους του ήδη μιλούν με λαθροδιακινητές, αλλά όχι εκείνος.
«Προτιμώ να μείνω εδώ, γιατί δεν έχω αρκετά χρήματα για να τους πληρώσω ώστε να περάσω τα σύνορα», προσθέτει.