Γιαν Φαμπρ: Ποιoς είναι ο σκηνοθέτης των 24ωρων παραστάσεων που θα διευθύνει το Φεστιβάλ Αθηνών; [εικόνες]

Μια προσωπικότητα ανήσυχη και πολυσχιδής που ταξιδεύει με εξαιρετική άνεση από είδος σε είδος, αναλαμβάνει τα ηνία του Φεστιβάλ Αθηνών.

Αγαπάει τη χώρα μας και την επισκέπτεται συχνά. Ο διάσημος Φλαμανδός εικαστικός καλλιτέχνης και θεατρικός δημιουργός Γιαν Φάμπρ ήταν ο αδιοφιλονίκητος σταρ του φετινού Φεστιβάλ Δημήτρια στη Θεσσαλονίκη, όπου και παρουσίασε το θέαμα «Mount Olympus/24h: Η αποθέωση της κουλτούρας της τραγωδίας» (Το Glorify The Cult Of Tregedy), μία 24ωρη εμπειρία για κοινό και καλλιτέχνες.

Mount Olympus/ 24h: Η αποθέωση της κουλτούρας της τραγωδίας

Πολύ γυμνό, λαγνεία και σχοινάκι για τους ηθοποιούς ανά 20λεπτο. Ποικιλοτρόπως σχολιάστηκε και το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τεράστια παραγωγή ήρθε στην Ελλάδα με μόνο 25.000 ευρώ. Μήπως οι πόρτες για το φεστιβάλ είχαν ανοίξει από το καλοκαίρι;

Τον Γιαν Φαμπρ συνδέει μία περίεργη σχέση με την Ελλάδα και την ιστορία της. «Αισθάνομαι ότι ο Ολυμπος είναι ένα μέρος απόλυτα πνευματικό, που συνοδεύεται από τους μύθους εξαιρετικών χαρακτήρων οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τα αρχέγονα συναισθήματα της αγάπης, του μίσους, του πάθους γενικότερα» δήλωσε πριν από μήνες στη Θεσσαλονίκη. «Νομίζω ότι ανέκαθεν με γοήτευε η ιστορία της ελληνικής αρχαιότητας και πολύ περισσότερο η Τραγωδία, με κυρίαρχα στοιχεία την εσωτερική σύγκρουση και την κάθαρση».

Ανακατεύει ήρωες και γεγονότα. Βάζει τους ηθοποιούς του πλάτη στο κοινό, σχεδόν χωρίς να ενδιαφέρονται για το θέαμα που παρουσιάζουν.

Δύναμη της Θεατρικής Τρέλας

Ανάμεικτα ήταν τα συναισθήματα για όσους παρακολουθήσαμε τη «Δύναμη της Θεατρικής Τρέλας» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τότε που ο θίασος του ξυλοκοπούνταν επί ένα τέταρτο.

Προμηθέας, τοπίο ΙΙ

Αγαπημένος του ήρωας ο Προμηθέας. Καταπιάνεται με αυτόν απο τη δεκαετία του 1970. Τον ζωγράφισε, τον έκανε ταινία, γλυπτό, περφόρμανς 20 λεπτών που παίχτηκε στο Βερολίνο, αλλά και παράσταση στην Αθήνα «Προμηθέας, τοπίο ΙΙ» για να μας υπενθυμίσει ότι ζούμε σε μία εποχή που έχει ανάγκη από ήρωες.

Πειραματίστηκε για οχτώ ώρες στην παράσταση «Αυτό είναι θέατρο όπως θα ελπίζαμε και θα περιμέναμε να είναι» που παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η παράσταση δεν είχε διάλειμμα και μας τόνιζε, πριν μπούμε, ότι η σωματική εργασία είναι πραγματική, τα χτυπήματα αληθινά, η φυσική εξάντληση των ηθοποιών επίσης.

Αυτό είναι θέατρο όπως θα ελπίζαμε και θα περιμέναμε να είναι

Συνήθως στις παραστάσεις του Φαμπρ οι πόρτες μένουν ανοιχτές και οι θεατές μπορούν να μείνουν ή να φύγουν από την αίθουσα όποτε το θελήσουν.

Ο Γιαν Φαμπρ είναι ένας άνθρωπος με πολλές ιδιότητες, ταξιδεύει συχνά και δεν χρησιμοποιεί κινητό τηλέφωνο. Στην Ελλάδα έχουμε δει και την εικαστική του πλευρά, που δεν σταματά να είναι ενεργή από το 1984, όταν πρωτοπαρουσίασε έργο του στην Μπιενάλε της Βενετίας, μέχρι σήμερα.

«Τα μέσα αλλάζουν, το διάβημα μένει το ίδιο. Για ορισμένα πράγματα ο λόγος δεν είναι το καλύτερο όχημα, άλλες φορές πάλι έχει ανάγκη το σώμα του ηθοποιού στη σκηνή για να αποκτήσει υπόσταση. Μόνο τα γλυπτά μου μπορούν να έχουν τη δύναμη και την πυκνότητα που απαιτείται για ένα σύμβολο. Συχνά πάντως το ένα υπερκαλύπτει το άλλο» - κάπως έτσι δικαιολογεί την πολυπρόσωπη έκφραση του χαρακτήρα του.

«Με θεωρούν ιδιοφυΐα ή τσαρλατάνο. Πρέπει να αποδείξω ότι το έργο μου μπορεί να επιβιώσει στον χρόνο» δηλώνει.

Πλέον ο Γιάν Φάμπρ αναλαμβάνει την τύχη του φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Τι έχει στο μυαλό του; Προφανώς πολλά, που θα τα παρουσιάσει σε συνέντευξη τύπου στην Αθήνα, μαζί με μία δουλειά, που θα βασίζεται στην κρίση και το προσφυγικό.