Ο μεγαλύτερος καταυλισμός προσφύγων στον κόσμο -500.000 άτομα σε πλαστικές τέντες [εικόνες]

Μια έκταση στην Γκάρισα της Κένυα, είναι ο μεγαλύτερος καταυλισμός προσφύγων στον κόσμο, φιλοξενώντας αυτή την στιγμή πάνω από μισό εκατομμύριο ανθρώπους που έχουν απολέσει την εστία τους.

Η βάση της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες του ΟΗΕ που βρίσκεται μόλις 100 χιλιόμετρα από τα σύνορα Κένυας-Σομαλίας, ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1992 για να ανταποκριθεί στην έλευση 90 χιλιάδων προσφύγων από τον εμφύλιο της Σομαλίας στις αρχές της δεκαετίας του 90.

Το συγκρότημα που αποτελείται από 5 διαφορετικούς καταυλισμούς, συνεχίστηκε να διευρύνεται τα επόμενα χρόνια, με την τελευταία κατασκευή να πραγματοποιείται το 2007, όταν με χρήματα της Νορβηγικής κυβέρνησης επεκτάθηκε ακόμη περισσότερο.
Το 2011 ο καταυλισμός δέχθηκε νέες πιέσεις, όταν ακόμη 120.000 νέοι πρόσφυγες από την Σομαλία, οι οποίοι προσπαθούσαν να γλιτώσουν από την φονική ξηρασία, προστεθήκαν στον ήδη υπάρχοντα πληθυσμό του.

Δεκάδες μη κυβερνητικές οργανώσεις δραστηριοποιούνται στον καταυλισμό όπως οι Γιατροί χωρίς Σύνορα, ο Ερυθρός Σταυρός και η CARE, προσφέροντας υπηρεσίες στήριξης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και εκπαιδευτικής εξέλιξης, ενω αρμόδιος για την συνολική λειτουργία του είναι ο ΟΗΕ.

Σύμφωνα με τα δημογραφικά στοιχεία που έδωσε η Ύπατη Αρμοστεία στην δημοσιότητα και αφορούν την σύνθεση των κατοίκων του καταυλισμού, το 80% του πληθυσμού του είναι γυναίκες και παιδιά, το 60% είναι κάτω των 18 ετών, ενώ τουλάχιστον 90% είναι σομαλικής καταγωγής.

Η Νταντάμπ είναι στην ουσία μια τεχνητή πόλη, με δημόσια κτίρια όπως σχολεία και νοσοκομεία, καθώς και αστικές υποδομές, όπως αστυνομικό τμήμα, νεκροταφείο, δρόμους και στάσεις λεωφορείων. Ο καταυλισμός χρηματοδοτείται από τον ΟΗΕ, ο οποίος δαπάνα περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για την λειτουργία του.

Ένα από τα βασικά προβλήματα του καταυλισμού εξακολουθεί να είναι η σίτιση του πληθυσμού του, καθώς το «World Food Programme» που έχει αναλάβει εν μέρει το έργο αυτό δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες. Η ύπαρξη δε αγορών τροφίμων δεν λύνει το πρόβλημα, καθώς η πλειοψηφία των προσφύγων δεν έχουν κάποιο εισόδημα για να μπορούν να αποκτήσουν τα προϊόντα που χρειάζονται.

Οι κάτοικοι του καταυλισμοί μένουν συνήθως σε πλαστικές τέντες τις οποίες τους έχει προμηθεύσει η ειδική υπηρεσία του ΟΗΕ, ενώ ο καταυλισμός φιλοξενεί ήδη περισσότερους από όσους μπορεί να αντέξει. Αρκετοί από αυτούς έχουν κατασκευάσει αυτοσχέδια καταλύματα στα οποία μένουν ολόκληρες οικογένειες.

Οι πρόσφυγες της Νταντάμπ βρέθηκαν στο στόχαστρο της πολιτείας αλλα και της κοινωνίας της Κένυας αμέσως μετά τις επιθέσεις που πραγματοποίησαν τζιχαντιστές το 2013 και για τις οποίες υπεύθυνοι θεωρήθηκαν οι πρόσφυγες από την Σομαλία που φιλοξενούνται στον καταυλισμό.

Η επίρριψη ευθυνών έγινε ακόμη πιο έντονη τον περασμένο Απρίλιο, μετά και τον θάνατο 148 ανθρώπων στο Πανεπιστήμιο της Γκαρίσα κατα τη διάρκεια νέου τρομοκρατικού χτυπήματος. Τότε, η κυβέρνηση της Κένυας απαίτησε τον επαναπατρισμό όλων των προσφύγων πίσω στην Σομαλία, ο οποίος όμως τελικά πραγματοποιήθηκε σε εθελοντική βάση, καθώς δεν αποδείχθηκε κάποια σύνδεση μεταξύ των επιθέσεων και των κατοίκων της Νταντάμπ, με μόλις λίγες εκατοντάδες άτομα να επιστρέφουν στην Σομαλία.

(ασπρόμαυρες φωτογραφίες: Sarah Elliott)