Ένα ατύχημα στη δουλειά οδήγησε σε μια σοβαρή ηλεκτροπληξία όταν η Ειρήνη Οικονόμου χτυπήθηκε με καλώδια 20.000walt.
Μετά από μάχη των γιατρών να την κρατήσουν στη ζωή, το ένα της χέρι χρειάστηκε να ακρωτηριαστεί. Βρήκε τη δύναμη να παλέψει μέσα από την αγάπη και τη στήριξη των παιδιών της και σήμερα κάνει σχεδόν ότι και πριν χάρη σε ένα προηγμένης τεχνολογίας βιονικό χέρι μικρού μεγέθους, ιδανικό για τις ανάγκες και το σωματότυπό της.
«To ατύχημα συνέβη στις 23/7/12 στο κατάστημα που διατηρώ η ίδια, στο Grand Woodland. Εκείνη την ημέρα, χρειαζόταν να αλλάξουμε το εξωτερικό πανό του καταστήματος. Επειδή ήμουν σε καλή φυσική κατάσταση και έχω αδυναμία στο να κοιτώ τον κόσμο από ψηλά, ανέβηκα εγώ. Όπως φάνηκε, δεν ήταν η τυχερή μου μέρα. Είδα τον κόσμο από ψηλά μόνο για πέντε λεπτά και μετά έπεσα στο κενό. Ακούμπησα με ένα σίδερο που κρατούσα στα χέρια μου, τα καλώδια της ΔΕΗ με αποτέλεσμα να με χτυπήσουν 20.000 walt. Για μερικά δευτερόλεπτα, κόλλησα εκεί, ακούγοντας ένα tzzz από τον ηλεκτρισμό και είπα μέσα μου Ειρήνη, αυτό ήταν, αποχαιρέτα τον κόσμο. Κατά την πτώση, είδα όλες τις εικόνες της ζωής μου, να περνούν μπροστά από τα μάτια μου. Τα τελευταία λόγια που θυμάμαι να είπα, ήταν στον σύντροφό μου Σάκη, τα παιδιά μας!», διηγείται η 40χρονη Ειρήνη στο περιοδικό People και τον Άγγελο Μήτση.
Υποβλήθηκε σε 16 εγχειρήσεις. Όταν επέστρεψε στο σπίτι της, το αριστερό της χέρι είχε ακρωτηριαστεί, ενώ το δεξί λειτουργούσε στο 10%.
«Τις πρώτες μέρες, πονούσα πάρα πολύ και κάθε νύχτα που έπεφτα να κοιμηθώ, ευχόμουν να μην ξυπνήσω. Δεν μπορούσα ούτε ένα ποτήρι νερό να πιω μόνη μου και μου ήταν αδύνατο να πιστέψω, πως αυτό συνέβη σε εμένα. Όσο σκληρό κι αν ακουστεί, είχε περάσει πολλές φορές από το μυαλό μου, να βάλω τέλος στη ζωή μου και μάλιστα παρακαλούσα τον σύντροφο μου να με βοηθήσει σε αυτό. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και να τώρα που μοιράζομαι την ιστορία μου μαζί σας», λέει.
«Την περισσότερη δύναμη όμως, την άντλησα από τα παιδιά μου. Από τη μια ο Άλεξ μου έλεγε «σ’ αγαπάω μαμά μου, μου αρκεί μόνο να ξέρω πως υπάρχεις και θα σε φροντίζω εγώ για πάντα» και από την άλλη ο Λέο «σ’ αγαπάω μανούλα μου έτσι όπως είσαι γιατί είσαι η μαμά μου. Ζήσε για μένα και θα γίνω καλό παιδί!». Αποφάσισα να το παλέψω για τα παιδιά μου!», παραδέχεται.
«Στην αρχή ένιωθα πως τα είχα χάσει όλα πια! Την εμφάνισή μου, την ομορφιά, αλλά και μια οικονομικά άνετη ζωή. Στη συνέχεια όμως, ανακάλυψα πιο σημαντικά πράγματα και πολύ πιο αληθινά, όπως η αγάπη και η αξία της οικογένειας. Για πρώτη φορά, έβλεπα αυτά που έχω και όχι αυτά που δεν έχω. Εκτίμησα τα πόδια μου, τα μάτια μου, το πρόσωπό μου και βέβαια το μοναδικό μου χέρι», λέει η Ειρήνη που είναι η πρώτη χρήστης βιονικού χεριού, μικρού μεγέθους στην Ελλάδα.
Πώς όμως κατέληξε στη λύση ενός βιονικού χεριού; Αφορμή στάθηκε ένα ταξίδι της στη Γερμανία όπου πήγε για να συναντήσει έναν γιατρό που ειδικεύεται στις μεταμοσχεύσεις χεριών.
Διάβασε περισσότερα στο People που κυκλοφορεί