Σκληραίνει τη στάση του το ΔΝΤ το οποίο σε έκθεσή του, επί της ουσίας ασκεί πιέσεις στους Ευρωπαίους να κόψουν το ελληνικό χρέος αλλιώς δεν προτίθενται να συμμετάσχουν σε νέο πρόγραμμα.
Το Ταμείο, κάνει την αυτοκριτική του εμμέσως, παραδεχόμενο ότι αναγκάστηκε να παρεκκλίνει από την πολιτική του να μην δανείζει χώρες που δεν έχουν βιωσιμότητα χρέους, όπως η Ελλάδα, το 2010. Υποστηρίζει ότι η εξαίρεση έγινε επειδή υπήρχε ο κίνδυνος διάχυσης της μόλυνσης εντός και εκτός ευρωζώνης.
Ετσι πλέον, ανακοίνωσε ότι αλλάζει και κάνει πολύ πιο αυστηρό το πλαίσιο και τους κανόνες εφεξής, για να δανειοδοτήσει χώρες που έχουν προβλήματα. Εφεξής θα δανείζει υπό τον όρο ότι το χρέος θα είναι βιώσιμο.
Για την ακρίβεια, το Ταμείο πλέον, θα παράσχει δάνεια σε μία χώρα η οποία δεν φαίνεται να έχει «υψηλές πιθανότητες» αποπληρωμής του χρέους της, αρκεί αυτή η χώρα να έχει -πέραν του δανεισμού από το ΔΝΤ – πρόσβαση και σε ιδιωτικό δανεισμό και μάλιστα με τέτοιους όρους οι οποίοι μπορούν να βελτιώσουν και τη δημοσιονομική της κατάσταση.
Στην έκθεσή του, το ΔΝΤ τονίζει ότι παρά το πλαίσιο που είχε ορίσει το 2002 για τις δανειοδοτήσεις κρατών, δοκίμασε την κατ' εξαίρεση πρόσβαση το 2010 με την Ελλάδα, κατά το πρώτο πρόγραμμα στήριξης.
«Επειδή το ΔΝΤ δεν αξιολογεί το ελληνικό χρέος να έχει μεγάλη βιωσιμότητα, το πλαίσιο απαιτούσε μια εξαρχής μείωση του χρέους. Ωστόσο, υπήρχαν σοβαρές ανησυχίες εκείνη την περίοδο ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μόλυνση τόσο στην Ευρωζώνη όσο και εκτός αυτής. Ετσι, το ΔΝΤ δημιούργησε μια «συστημική εξαίρεση» για περιπτώσεις που υπήρχαν σημαντικές αβεβαιότητες γύρω από τη βιωσιμότητα του χρέους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η εξαίρεση, επέτρεψε να προχωρήσει η χρηματοδότηση μεγάλης κλίμακας - χωρίς μείωση του χρέους - εφόσον υπήρχε υψηλός κίνδυνος συστημικής διάχυσης διεθνώς» τονίζεται στην έκθεση.
Οπως σημειώνει το ΔΝΤ, η απόφασή του να μετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα αρχικά, ήταν λάθος καθώς αφενός καθυστέρησε την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, μία εξέλιξη που είχε πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία, αφετέρου δεν κατάφερε να αποτρέψει τελικά την μετάδοση και διάχυση των επιπτώσεων της ελληνικής κρίσης χρέους σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης».
