Από την εξαθλίωση, νικήτρια στα Emmy -Η απίστευτη ζωή της Βαϊόλα Ντέιβις [εικόνες]

Ενα μικρό κορίτσι μεγαλώνει μέσα στη φτώχεια και την πείνα. Καταφέρνει να ξεφύγει, να ξεχωρίσει και να γίνει η πρώτη μαύρη γυναίκα που κέρδισε Emmy α' γυναικείου ρόλου. Οχι δεν είναι σενάριο του Χόλιγουντ, αλλά η ζωή της Βαϊόλα Ντέιβις.

Μπορεί οι περισσότεροι να την είδαμε στην ταινία «Υπηρέτριες», ωστόσο, όλοι τη γνωρίσαμε καλύτερα και κολλήσαμε στη σειρά «How to Get Away With a Murder».

Αν η ζωή της τώρα φαίνεται λαμπερή, δεν ήταν πάντα έτσι.

Στο σπίτι της στη Granada Hills της Καλιφόρνια, η Βαϊόλα Ντέιβις ανοίγει το ψυγείο της, που είναι εφοδιασμένο με γάλα αμυγδάλου, τόφου και βιολογικό κρέας. Στο τραπέζι υπάρχει ένα μπολ με μπανάνες. Ολα γύρω της όμορφα και ανακαινισμένα. Η αφθονία δεν ήταν πάντα μέρος της ζωή της, με την ίδια να λέει απλά: «Δεν είχαμε φαγητό».

Γεννήθηκε πριν από 50 χρόνια στο αγρόκτημα της γιαγιάς της, μιας πρώην σκλάβας, και μεγάλωσε μαζί με τα πέντε της αδέλφια στη Νότια Καρολίνα. Οταν μετακόμισαν στο Ρόουντ Αιλαντ τους επέτρεψαν να μείνουν χωρίς ενοίκιο σε μια πολυκατοικία, που θα κατεδαφιζόταν.

«Ηταν βρώμικα και είχε αρουραίους», είχε πει κάποτε.

Μαζί με τις αδελφές της βολεύονταν σε μία κουκέτα, τυλιγμένες μέχρι πάνω με τα σεντόνια για να προστατευθούν από τα τσιμπήματα και για να μην ακούν τα περιστέρια που ήταν γεύμα των τρωκτικών.

Οταν ήταν 8 ετών μαζί με τις αδελφές της κέρδισαν έναν τοπικό διαγωνισμό σκετς και κάπως έτσι ξεκίνησε το πάθος της για την υποκριτική. Το βραβείο; Στολή για σοφτμπολ και ένα πλαστικό κόκκινο ρόπαλο. Στο σπίτι μια από τις αδελφές της το χρησιμοποιούσε για να σκοτώσει αρουραίους.

Πιο σκληρό, όμως από τα ζωύφια, ήταν το αίσθημα της πείνας. Πάντα παρούσα και «ανησυχητική». Τα τρόφιμα που αγόραζαν οι γονείς της μέσω της κοινωνικής πρόνοιας μετά από λίγες μέρες εξαφανίζονταν. Θυμάται τον εαυτό της να ψάχνει για φαγητό στα σκουπίδια ή να κλέβει.

Τιμώμενη για τη φιλανθρωπία της μέσω του «Hunger Is» μίλησε εκτενέστερα για την προσωπική της ιστορία, κάνοντας το ακροατήριο να δακρύζει.

«Ημουν ένα από τα 17 εκατ. παιδιά σε αυτή τη χώρα, που δεν γνώριζαν πότε θα έρθει το επόμενο γεύμα. Εκανα τα πάντα για πάρω φαγητό», είχε δηλώσει, για να προσθέσει:

«Εχω κλέψει, έχω ψάξει μέσα σε κάδους σκουπιδιών. Ηξερα μητέρες στη γειτονιά που μαγείρευαν τρεις φορές την ημέρα».

«Στο σχολείο», θυμήθηκε, «ήμουν πάντα τόσο πεινασμένη και ντρεπόμουν. Δεν μπορούσα να αξιοποιήσω τις δυνατότητές μου. Δεν θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά, που ήξερα πως ήμουν γεννημένη».

Ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο το έκανε: Μετά την ανακάλυψη του έρωτα για την υποκριτική, διάβασε, κέρδισε υποτροφίες για να σπουδάσει θέατρο στο Rhode Island College και έπειτα βρέθηκε στο Juilliard School της Νέας Υόρκης.

Το ντεμπούτο της έγινε ως νοσοκόμα στη ταινία «The Substance of Fire» και από εκεί η πορεία προς την καταξίωση μάλλον ήταν μονόδρομος.

Εχει κερδίσει βραβείο Τόνι β' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στο θεατρικό έργο King Hedley II. Και μετά από αυτό ήρθαν ταινίες και παραστάσεις. Εχει λάβει υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα και Οσκαρ β' γυναικείου ρόλου για τον ρόλο της ως «κυρία Μίλερ» στο έργο «Αμφιβολία», ενώ έχει βάλει ένα ακόμη Τόνι στη συλλογή της για την ερμηνεία της στη παράσταση Fences.

Η ξεχωριστή της παρουσία στις ταινίες Υπηρέτριες απέσπασε διθυραμβικές κριτικές κερδίζοντας Screen Actors Guild Award, ενώ είχε υποψηφιότητες για Οσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και BAFTA.

Οταν κέρδισε το Emmy

Το 2014 μπήκε στα σπίτια όλου του πλανήτη ως καθηγήτρια Νομικής και δικηγόρος...η Αναλιζ Κιτινγκ μαζί με τους μαθητές της ζουν μέσα σε μυστικά και ψέματα, δικαστικές αίθουσες και δολοφονίες.

Σε μία σκηνή από τα επεισόδια της σειράς η Βαϊόλα ως Αναλίζ αφαιρεί το μακιγιάζ της, τις ψεύτικες βλεφαρίδες της, την περούκα της, απογυμνώνοντας τον εαυτό της μπροστά στην ίδια και τον θεατή πριν αντιμετωπίσει την απιστία του συζύγου της. Αυτή η σκηνή ήταν δική της ιδέα. Ηθελε να δείξει πως μια γυναίκα τόσο ισχυρή στον έξω κόσμο βγάζει τη μάσκα της.

«Είμαι τελικά άνετη με την ιστορία μου», δηλώνει, «Καταλάβαμε επιτέλους τι ήθελε να πει ο μυθολόγος Τζόζεφ Κάμπελ όταν έλεγε πως ''το προνόμιο της ζωής είναι να είσαι αυτός που είσαι''».

Μέχρι στιγμής, η Βαϊόλα Ντέβις έχει συλλέξει με την καμπάνια της Hunger Is πάνω από 4 εκατ. ευρώ.

«Αυτή είναι η πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος τα παιδιά να πρέπει να πηγαίνουν πεινασμένα στο σχολείο. Το φαγητό είναι κάτι που όλοι πρέπει να έχουν», είχε πει.