Η ζωή σαν ταινία της γυναίκας που ανακάλυψε τον Dior και τον Yves Saint Laurent [εικόνες]

Η Edmone Charles-Roux ήταν από τις μεγαλύτερες Γαλλίδες επαναστάτριες στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Τόσο... που κανείς δεν περίμενε πως θα ήταν εκείνη η ιδρύτρια του περιοδικού Elle και αρχισυντάκτρια της Voque.

Η συγγραφέας και editor Edmonde Charles-Roux απεβίωσε πριν από λίγες μέρες σε ηλικία 95 ετών, αφήνοντας μία σημαντική κληρονομιά στον πολιτισμό της Γαλλίας.

Η ζωή της μοιάζει με καλογυρισμένη ταινία, καθώς από τον πόλεμο και το αντιστασιακό της έργο, ιδρύει το περιοδικό Elle,απολύεται από την Vogue εξαιτίας των προχωρημένων -για την εποχή- ιδεών της και κατακτάει τον κόσμο της λογοτεχνίας.

Η εφηβική της ηλικία επεισοδιακή. Έχοντας το επαναστατικό ζιζάνιο μέσα της, η Edmonde στα 19 της επιστρέφει στη Γαλλία για να γίνει, κατά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο, εθελόντρια νοσοκόμα. Ήταν μία αληθινή ηρωίδα. Τραυματίζεται σοβαρά, προκειμένου να σώσει έναν στρατιώτη, γίνεται ενεργό μέλος της Γαλλικής Αντίστασης, ενώ τιμάτε με τον Πολεμικό Σταυρό και λαμβάνει τον τίτλο «ιππότης» του έθνους για την προσφορά της στον Πόλεμο.

Η ζωή της μετά τον πόλεμο κάνει στροφή 180 μοιρών, καθώς είναι από τις πρώτες εκδότριες γαλλικών περιοδικών μόδας. Το 1946, γίνεται ιδρυτικό μέλος του περιoδικού Elle, από το οποίο φεύγει για μία καλύτερη θέση στο περιοδικό Vogue. Εργάζεται επί 11 χρόνια στη Vogue όπου ανακαλύπτει και προωθεί τους άγνωστους -τότε- Christian Dior και Yves Saint Laurent, ενώ συνεργάζεται με μεγάλους φωτογράφους, όπως ο Guy Bourdin και ο William Klein. Η οριστική ρήξη με τον συντακτικό οίκο έρχεται μετά την προσπάθειά της να κάνει το μαύρο μοντέλο Donyale Luna εξώφυλλο της Vogue.

Η ιδέα της είναι πολύ εξωπραγματική για την εποχή, καθώς θα πρέπει να περάσουν 20 χρόνια για να γίνει η Ναόμι Κάμπελ, το πρώτο «μαύρο εξώφυλλο» της Vogue. «Όταν πήγα να πάρω το εκκαθαριστικό σημείωμα από τον λογιστή, μου έδωσε έναν φάκελο, λέγοντας, «φοβάμαι ότι αυτό είναι το τελευταίο». Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι αυτή η εικόνα θα μπορούσε να προκαλέσεις τόσο μεγάλο σοκ», θα δηλώσει η ίδια μετά από 40 χρόνια στην Le Monde.

Απογοητευμένη από την ξαφνική της αποχώρηση από το καλύτερο περιοδικό μόδας στην Γαλλία, η Edmone μετακομίζει στην Σικελία και το ρίχνει στο γράψιμο με... μεγάλη επιτυχία. Το μυθιστόρημά της «Να ξεχάσουμε το Παλέρμο» σκάει σαν... βόμβα στα μάτια των εκδοτών, κάνοντας απίστευτες πωλήσεις και κερδίζοντας το μεγαλύτερο λογοτεχνικό βραβείο της Γαλλίας, το Goncourt. Η μόδα φαίνεται πως ακόμη είναι το απωθημένο της, αφού ανάμεσα στα 9 μυθιστορήματα που υπογράφει, η βιογραφία της Coco Chanel, αποτελεί η βάση για να γυριστεί ταινία, με πρωταγωνίστρια την Audrey Tautou.

Η αγάπη της για την πολιτική και μετά τον πόλεμο, δεν φαίνεται από την επαγγελματικής της πορεία, αλλά από την προσωπική. Η ίδια παντρεύεται τον αριστερό πολιτικό και δήμαρχο της Μασσαλίας,Gaston Defferre .

Πέρα από το συγγραφικό της έργο, ο κοινωνικός κύκλος της Ermonde την ωθεί να ασχοληθεί με τον πολιτισμό, διατηρώντας υψηλόβαθμες θέσεις σε γαλλικά πολιτιστικά ιδρύματα, με κυριότερη την προεδρία της στην Ακαδημία Goncourt. Το 2010, μάλιστα, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί της απονέμει τον τίτλο του «Ταξιάρχη Λεγεώνας της Τιμής» για τη συνεισφορά της στον γαλλικό πολιτισμό. Τα τελευταία χρόνια της ζωή της τα περνάει μοναχικά σε ένα μικρό σπιτάκι στη Μασσαλία, μιας και η γεμάτη περιπέτεια και δράση ζωή της, είναι αυτό που την έκανε να φύγει ευτυχισμένη.