Την ψήφο εμπιστοσύνης του κοινοβουλίου της Κροατίας εξασφάλισε η νέα κυβέρνηση της συμμαχίας της κεντροδεξιάς, με επικεφαλής τον 49χρονο τεχνοκράτη πρωθυπουργό Τίχομιρ Ορέσκοβιτς.
Υπέρ ψήφισαν 83 από τους 151 βουλευτές του κοινοβουλίου, με τη νέα κυβέρνηση να καλείται να αντιμετωπίσει το διογκούμενο δημόσιο χρέος, να μειώσει την υψηλή ανεργία και να τονώσει την ανάπτυξη της οικονομίας, που βγήκε μόλις το 2015 από εξαετή ύφεση.
Ο Ορέσκοβιτς, ειδικός στα χρηματοοικονομικά, νέος στην πολιτική, ο οποίος έχει καναδική και κροατική υπηκοότητα, στην ομιλία του πριν την ψηφοφορία τόνισε ότι ένας από τους βασικούς του στόχους είναι να μειώσει το έλλειμμα, ώστε να επανέλθει εντός του ορίου του 3% που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, από περίπου 5% σήμερα. Ακόμη, είπε πως ευελπιστεί να εξασφαλίσει την κατηγοριοποίηση των αξιόγραφων του δημοσίου της χώρας στην κατηγορία της επένδυσης από τους οίκους αξιολόγησης.
«Ο στόχος μας είναι να επιτύχουμε ανάπτυξη υψηλότερη του 4% ως το 2020 και να μειώσουμε το δημόσιο χρέος κάτω από το 80% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Θέλουμε να μειώσουμε το δημόσιο έλλειμμα κάτω του 3% του ΑΕΠ το 2017 και να βελτιώσουμε την αξιολόγηση της πιστοληπτικής μας ικανότητας του χρόνου», τόνισε ο Ορέσκοβιτς. «Το μόνο που ζητάω είναι χρόνος και αποτελέσματα», πρόσθεσε.
Ο Ορέσκοβιτς, έχει γεννηθεί στο Ζάγκρεμπ αλλά μεγάλωσε και σπούδασε στον Καναδά. Ορίστηκε πρωθυπουργός από το συντηρητικό κόμμα Κροατική Δημοκρατική Ένωση και το ρεφορμιστικό κόμμα Μοστ, έπειτα από διαπραγματεύσεις πολλών εβδομάδων.
«Αυτή η κυβέρνηση θα είναι έτοιμη να λάβει σκληρές αποφάσεις», παραδέχθηκε ο Ορέσκοβιτς. «Θέλουμε να κάνουμε πιο αποτελεσματική τη δημόσια διοίκηση, να μειώσουμε τη γραφειοκρατία, να κάνουμε το επιχειρείν ευκολότερο και να προωθήσουμε μεταρρυθμίσεις στους τομείς της υγείας και της παιδείας».
Σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση θα επενδύσει στην ενέργεια, τον τουρισμό και τις υποδομές, εν μέρει αντλώντας από τα αναπτυξιακά κονδύλια της ΕΕ, που ανέρχονται σε περίπου 1 δισ. ευρώ ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να ιδιωτικοποιήσει πόρους του δημοσίου που δεν έχουν στρατηγική σημασία και αναξιοποίητη ακίνητη περιουσία.