Με ένα εύστοχο πρωτοσέλιδο, η ευρωπαϊκή έκδοση του Economist προσπαθεί να παρουσιάσει στο αναγνωστικό της κοινό τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, τους ριψοκίνδυνους χειρισμούς του πρωθυπουργού, αλλά και το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το ευρώ. Σχολιάζεται επίσης η σκληρή στάση των αγορών αλλά και η έντονη αντίδραση του εκλογικού σώματος.
Το εξώφυλλο απεικονίζει τον Παρθενώνα, και πάνω σε αυτόν να «πέφτει» το Greece , όπου τα «e» έχουν αντικατασταθεί από το σύμβολο του ευρώ. Τελικά η λέξη μετατρέπεται σε Gr-C, όπου το C αντιπροσωπεύει το Crisis=Κρίση.
«Ο κ. Παπανδρέου είναι εν μέρη ο αυτουργός της ίδιας της κακοτυχίας του» γράφει ο Economist, ενώ σημειώνει πως η απόφασή του για δημοψήφισμα, κατακρίθηκε από τους Ευρωπαίους ηγέτες, και εγχωρίως θεωρήθηκε «είτε ανόητος, είτε προδότης»...
Αναφορές γίνονται και για το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, όπου οι κυβερνητικοί βουλευτές εγκαταλείπουν τις θέσεις τους και εναντιώνονται στις αποφάσεις του ηγέτη τους. Αφορμή όπως γράφεται στο άρθρο είναι η απόφαση για το δημοψήφισμα. Επίσης σχολιάζεται και η αντίδραση της Γερμανίας και της Γαλλίας μετά τις διαπραγματεύσεις που διήρκησαν μέχρι τα ξημερώματα, στην Σύνοδο των G20, στις Κάννες.
«Ο Παπανδρέου έγραψε εν μέρει μόνος του την μοίρα του και έχει εκτεθεί βάναυσα», παραδέχεται το δημοσίευμα. «Αναζητώντας την υποστήριξη του ελληνικού λαού μέσω δημοψηφίσματος, καταδίκασε σε μακρόπνοη αναμονή τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ως ανόητος και προδότης. Πώς τολμά να φέρει την καταστροφή στην ευρωζώνη;», συνεχίζει με ειρωνικό ύφος το άρθρο.
Και συμπληρώνει: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κ. Παπανδρέου έχει δημιουργήσει ένα παντοδύναμο χάος και έχει αφήσει την ευρωζώνη να βασανίζεται από αβεβαιότητα και ανασφάλεια. Το δημοψήφισμα έχει ακυρωθεί και το ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσει σε μία κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας με τη ΝΔ με επικεφαλής τεχνοκράτη ή ακόμα και όλα αυτά θα τιναχτούν σύντομα στον αέρα. Και όλο αυτό το διάστημα το ρολόι τρέχει. Εντός του μήνα, η Ελλάδα πρέπει να λάβει νέο δάνειο από ΔΝΤ και Ευρωπαίους διασώστες».
Το άρθρο καταλήγει με το τι πρέπει να γίνει στο μέλλον λέγοντας πως, «Η κυβέρνηση στην Ελλάδα πρέπει σοφά να ξοδεύει το πενιχρό πολιτικό κεφάλαιο που της έχει απομείνει» και πως «πάνω απ 'όλα, η οικονομία πρέπει να αναπτυχθεί. Παρά το θυμό τους, το 70% των Ελλήνων δηλώνουν ότι θέλουν να παραμείνουν στη ζώνη του ευρώ, αλλά η ανοχή τους για λιτότητα έχει όρια. Η κυβέρνηση πρέπει να αφιερώσει λιγότερη προσπάθεια στην καθιέρωση φορολογικών αυξήσεων και να επιδοθεί στην προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και στη μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική εξυγίανση.»