Φρίντα Κάλο και Ριβέρα -Πάθος εκτός ορίων [εικόνες]

H Φρίντα Κάλο συνάντησε τον ήδη διάσημο ζωγράφο μεγάλων επιφανειών Ντιέγκο Ριβέρα όταν ακόμη σπούδαζε στη Σχολή Καλών Τεχνών, για να τον συμβουλευτεί σχετικά με τη δική της καριέρα.

Αν και παντρεμένος, ξεκίνησε μια θυελλώδη σχέση μαζί της, εκείνος στα 42 του κι εκείνη στα 22 της χρόνια. Ο ελέφαντας και η περιστέρα, όπως τους αποκαλούσαν οι γονείς της Φρίντα, οι οποίοι σιχαίνονταν τον Ριβέρα.
Όμως ο Ριβέρα παρέμενε επιρρεπής στο γυναικείο φύλο.

Η Κάλο γνώριζε και είτε από αντίδραση είτε από πραγματική επιθυμία, διατηρούσε κι εκείνη κατά καιρούς διάφορες εξωσυζυγικές σχέσεις, με άντρες και γυναίκες.

Η σχέση όμως του Ριβέρα με την αδερφή της Κάλο, Κριστίνα, αφότου είχε υπάρξει μοντέλο του, ήταν το σοβαρότερο πλήγμα για την ευάλωτη ψυχολογία της Κάλο. Αν και η ζωγράφος πάντα κατάφερνε να εκφράζει τον πόνο στον καμβά, την περίοδο εκείνη μπόρεσε να φιλοτεχνήσει έναν μόνο πίνακα. Ο τίτλος : «Μερικές μικρές μαχαιριές», μαρτυρά τα τραύματα στην ψυχή της.

Χώρισαν το 1939 για να τα ξαναφτιάξουν και να ξαναπαντρευτούν έναν μόλις χρόνο αργότερα, συνεχίζοντας τους καβγάδες. Με κινητικά και άλλα προβλήματα υγείας λόγω ενός ατυχήματος που είχε στην εφηβεία της, η Κάλο περνούσε ακόμα και κατά τη διάρκεια των σχέσεών της μεγάλα διαστήματα απομονωμένη από όλους και όλα, συνήθως προσπαθώντας να επανέλθει από τις επιπτώσεις της εύθραυστης σωματικής της κατάστασης. Αυτή η απομόνωση στάθηκε και πηγή έμπνευσης, μια και τα περισσότερα έργα της υπήρξαν αυτοπροσωπογραφίες.

Το 1937, ο Ριβέρα προσέφερε άσυλο στον εξόριστο Λέον Τρότσκι. Ο Ρώσος πολιτικός έμεινε στο σπίτι της Κάλο, μαζί με τη γυναίκα του, για δύο χρόνια.
Λίγο καιρό μετά την άφιξή του στο Μεξικό, ο Τρότσκι έγραφε γράμματα στη Κάλο, τα οποία τα έκρυβε μέσα σε διάφορα βιβλία που της έδινε.
Η σχέση πάντως δεν κράτησε πολύ αφού η Φρίντα βαρέθηκε τoν "σχολαστικό του χαρακτήρα".
Η υγεία της Κάλο χειροτέρευε όσο περνούσαν τα χρόνια, και όπως η ίδια έγραφε στο ημερολόγιό της σκεφτόταν συνεχώς την αυτοκτονία. Ο μόνος λόγος που έμενε ζωντανή, ήταν ο Ντιέγκο και "η ματαιοδοξία μου, που με κάνει να νομίζω ότι μπορεί να του λείψω".
Η Φρίντα Κάλο είναι μία από τις πιο σημαντικές γυναίκες που πέρασαν από τον πλανήτη μας. Πρωτοπόρος στην εποχή της, ασχολήθηκε με θέματα που καμία γυναίκα της εποχής δεν τολμούσε να αγγίξει. Άμβλωση, σεξουαλική απελευθέρωση, ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων.

Η Κάλο πέθανε στις 13 Ιουλίου του 1954, λίγες μέρες αφότου είχε γιορτάσει τα 47α γενέθλιά της. Τρία χρόνια αργότερα πέθανε και ο Ριβέρα. Όπως έγραψε στην αυτοβιογραφία του «Η ημέρα που πέθανε η Φρίντα, ήταν η πιο τραγική της ζωής μου. Δυστυχώς, κατάλαβα πολύ αργά, ότι το καλύτερο κομμάτι της ζωής μου, ήταν η αγάπη μου για εκείνη.»