Οι ταινίες της εβδομάδας: Πρεμιέρα για το άγριο γουέστερν του απρόβλεπτου Ταραντίνο [κριτική & τρέιλερ]

Η νέα κινηματογραφική χρονιά μπαίνει με ένα μεγάλο δώρο: Την καινούργια ταινία του Κουεντίν Ταραντίνο που θα δώσει πολύ τροφή για σχόλια σε όλους τους σινεφίλ.

Οι Μισητοί Οκτώ μπορούν άνετα να διατηρήσουν το ενδιαφέρον των θεατών μαζί με το Μεγάλο Σορτάρισμα που μπορεί να έχει ένα μεγάλο καστ αλλά δεν θα έχει την ίδια απήχηση.

Οι Μισητοί Οκτώ - Γουέστερν ΗΠΑ/2015

• The Hatefull Eight
• Σκηνοθεσία : Κουεντίν Ταραντίνο
• Παίζουν :  Κερτ Ράσσελ, Σάμιουελ Τζάκσον, Γουόλτον Γκόγκινς, Μπρους Ντερν, Μάικλ Μαντσεν, Τιμ Ροθ και η Τζένιφερ Τζέισον Λη.

Τι Συμβαίνει:
Τολμηρό, βίαιο, αιματοβαμμένο, άγριο, παγωμένο γουέστερν που Μόνο ο απρόβλεπτος Ταραντίνο μπορεί να στήσει. Στην ουσία πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό θεατρικό έργο που κινηματογραφήθηκε με υποδειγματικό τρόπο από τον ευφάνταστο σκηνοθέτη. Εδώ ο ανήσυχος Αμερικανός στήνει 8 περίεργους αλλά ενδιαφέροντες εγκληματικούς (όπως πάντα) χαρακτήρες που παίζουν ένα παιχνίδι διασταυρούμενων απειλών, το οποίο οδηγεί σε μια άνευ προηγουμένου βίαιη και αιματηρή λύση όπου αποδίδονται τα του Καίσαρος τω Καίσαρι με πολύ αίμα.
Το σενάριο ως γνωστόν είχε διαρρεύσει στον τύπο και γι αυτό ο Ταραντίνο επανήλθε και ξανάγραψε το τέλος με αρκετές αλλαγές. Ίσως γι αυτό προς το τέλος, έχει πολλές και απανωτές ανατροπές που όμως τελικά δίνουν ένα ακόμα πιο έντονο ενδιαφέρον.

Κάπου στο χιονισμένο Γουαϊόμιγκ στα 1870 τρέχει μια ταξιδιωτική άμαξα μεταφέροντας στο Ρεντ Ροκ έναν κυνηγό παρανόμων, τον διάσημο “Κρεμάλα” (Κερτ Ράσσελ) μαζί με το θύμα του, την Ντέιζι Ντόμεργκιου (Τζένιφερ Τζέισον Λι) που είναι επικηρυγμένη για δέκα χιλιάδες δολάρια. Η άγρια χιονοθύελλα πλησιάζει. Στο δρόμο αναγκάζεται να πάρει και δυο άλλους περίεργους επιβάτες. Τον ταγματάρχη Μαργκίς (Σάμιουελ Τζάκσον) και τον υποψήφιο σερίφη του Ρεντ Ροκ Κρις Μάνιξ (Γουόλτον Γκόγκινς). Ο Τζον Ρουθ ο Κρεμάλας είναι αποφασισμένος να προστατεύσει την επένδυσή του, που κοστίζει 10000. Η άμαξα θα σταματήσει στο ορεινό μαγαζί της Μίννι όπου έχουν κιολας βρει καταφύγιο τέσσερις ακόμα πιο περίεργοι τύποι που έχουν έρθει πιο νωρίς για να γλυτώσουν την επερχόμενη θύελλα. Μέσα στο μαγαζί της Μίννι θα αρχίσει μια περίεργη θανατηφόρα διελκυστίνδα σχέσεων και ψεμμάτων, όταν ο Κρεμάλας Ρουθ υποψιαστεί πώς κάποιο παιχνίδι παίζεται εναντίον του. Η θύελλα έξω μαίνεται.
Η κατσαρόλα του σασπενς βράζει με τους διαλόγους να είναι (όπως πάντα) γεμάτοι με αιχμές μιας εσωτερικής απειλής και λεπτό εφιαλτικό χιούμορ, πράγμα λίγο περίεργο καθώς τέτοια στοιχεία δεν ταιριάζουν με όλους αυτούς τους βουνίσιους κι άγαρμπους χαρακτήρες. Παρ όλ αυτά η ταινία κυλά με απολαυστικές ερμηνείες μέχρι την τελική ταραντινική έκρηξη.
Η ταινία είχε προβλεφτεί να παιχτεί σε κινηματογράφο πλατιάς οθόνης του Xόλυγουντ με προβολή Ultra Panavision την περίοδο των Χριστουγέννων. Τα συμβόλαια είχαν υπογραφεί μέχρι, που ήρθε η Ντίσνευ η οποία απαίτησε και επέβαλλε να παιχτεί εκείνη την εποχή ο Πόλεμος των Άστρων!!! Πράγμα που έκανε έξαλλο τον Κουεντίν! Συμβαίνουν κι αυτά σε πολιτισμένα κράτη...
Το φιλμ έχει ένα σημείο κλειδί που αν αποκαλυφθεί, τότε καταρρέει ολόκληρο το Αγκαθακρίστικο οικοδόμημα του σασπενς που έχει χτιστεί με πολύ κόπο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Με άλλα λόγια αν έχεις δει την ταινία μια φορά δεν μπορείς να την ξαναδείς με την ίδια απόλαυση και προσμονή. Όμως το φίλμ δεν είναι μόνο το story του. Είναι και η πολυεπίπεδη σκηνοθεσία των χαρακτήρων και ο τρόπος κινηματογράφησης και σ’ αυτά ο Ταραντίνο υπερέχει πολλών γιατι είναι ατόφιος σινεμάνθρωπος!
Η ταινία μοιάζει να έχει σαν αφετηρία το ασπρόμαυρο γουέστερν Day of the Outlaw που είχε γυρίσει ο Ούγγρος Andre de Toth το 1959 (YouTube) αλλά αυτά είναι και λίγο εσωτερικές κακίες ήσσονος σημασίας…
Κάθε ταινία του Ταραντίνο είναι σαν το κινηματογραφικό πάρτι της χρονιάς. Συμμετέχουν πολλοί απρόβλεπτοι αλλά και πειστικοί χαρακτήρες , Το θέμα είναι αν εσύ θέλεις να διασκεδάσεις μέσα σε αυτό το πάρτι. Αν αρχίσεις τη γκρίνια οτι είναι πολύ βίαιο, αθυρόστομο κλπ κλπ άστο καλύτερα διότι το φιλμ διαρκεί και διόμισυ ώρες χωρίς το διάλειμμα!

Το Μεγάλο Σορτάρισμα - Δράμα ΗΠΑ/2015

• The Big Short
• Σκηνοθεσία : Άνταμ ΜακΚέι
• Παίζουν      : Κρίστιαν Μπέιλ, Στιβ Καρέλ,Ράιαν Γκόσλινγκ, Μπραντ Πιτ

Τι Συμβαίνει:
Ότι η Παγκόσμια Οικονομία είναι μια φούσκα έτοιμη να σκάσει είναι πια γνωστό σε όλους. Απλώς περιμένουμε το μπαμ. Αν πάρουμε την ταινία στα σοβαρά τούτο το μπαμ καταφθάνει με γοργά βήματα! Είναι τόσο δήθεν κι απίθανοι οι τύποι που καμώνονται πως διοικούν την Διεθνή Οικονομία που είναι να απορεί κανείς πώς αντέχουμε ακόμη. Το Μεγάλο Σορτάρισμα δίνει μια γενική εικόνα του χρηματοοικονομικού χάους ενός καζινόβιου καπιταλισμού μέσα στο οποίο επιβιώνουμε. Δήθεν οικονομικοί αναλυτές, δήθεν χρηματοοικονομικοί γνώστες, και ανάμεσά τους κομπιναδόροι κι απατεώνες που τζογάρουν στοιχήματα πότε σε οικιακά δάνεια και πότε σε ομολογίες και τραπεζικές μετοχές.
Έτσι στα τέλη του 2008 έσκασε η φούσκα της αμερικάνικης κτηματαγοράς παρασύροντας την παγκόσμια οικονομία κυβερνήσεις και πολλούς μικροεπενδυτές που αυτοκτονούσαν.
Στην ταινία παρακολουθούμε τέσσερις outsiders μικροεπενδυτές (ένας αθυρόστομος αναλυτής, ένας αντικοινωνικός γιατρός με ταλέντο στα μακροοικονομικά, δυο πιτσιρικάδες μικροεπενδυτές που έστησαν επενδυτικό κεφάλαιο στο γκαράζ του σπιτιού τους κι ένας τραπεζίτης που απλά αξιοποίησε προς ίδιον όφελος μια πληροφορία), διαπιστώνουν αυτό που οι τράπεζες, τα ΜΜΕ και η αμερικανική κυβέρνηση αρνούνταν να δουν, δηλαδή… την επικείμενη κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας.
Ο Κρίστιαν Μπέιλ, ο Στιβ Καρέλ, o Μπραντ Πιτ κι ο Ράιαν Γκόσλινγκ υπό τις οδηγίες του Άνταμ ΜακΚέι (σκηνοθέτη της ταινίας Anchorman), συμπράττουν σε μια τύπου σπονδυλωτή ταινία που γυρίζει πίσω στις αρχές της οικονομικής κρίσης στα τέλη του 2008, και με πολύ τραγικό χιούμορ, αναπτύσσει τους ιδιόμορφους αυτούς χαρακτήρες που, ενώ όλοι αγόραζαν σαν τρελοί, εκείνοι σόρταραν - πόνταραν δηλαδή στην πτώση της αξίας συγκεκριμένων τίτλων. Το αμερικάνικο όνειρο του σύντομου πλουτισμού αλλά και της μεγάλης απληστίας είναι σε πρώτο πλάνο.
Πρόκειται για μια ταινία με πολλές φιλοδοξίες, ογκώδες κάστ, αλλά πενιχρό δραματικό αποτέλεσμα, γεμάτη από χρηματοοικονομικές αναφορές, ειδική φρασεολογία, κομπίνες και τραπεζικούς όρους που αν κάποιος δεν έχει οικειότητα με αυτά, σίγουρα θα βρει μια αφορμή για να φύγει μια ώρα αρχύτερα απ’ αυτό το χάος.

Η Ιστορία της Ναχίντ

• Σκηνοθεσία :  Ίντα Παναχαντέχ
• Παίζουν       :  Σαρέχ Μπαγιάτ, Πεζμάν Μπαζεγκί, Ναβίντ Μοχάμεντ Ζάντεχ, Μιλάντ Χοσεΐν Πουρ

Τι Συμβαίνει:
Η Ναχίντ, μια νεαρή διαζευγμένη γυναίκα ζει με τον γιο της σε μια μικρή πόλη στο Ιράν, όταν ερωτεύεται έναν άνδρα που θέλει να την παντρευτεί. Ενώ σύμφωνα με τους Ιρανικούς κανόνες σε περίπτωση διαζυγίου την επιμέλεια του παιδιού έχει ο πατέρας, εκείνος την παραχωρεί στη Ναχίντ, με τον όρο ότι δεν θα ξαναπαντρευτεί.
Προσπαθώντας να διατηρήσει την κηδεμονία του παιδιού της, αλλά και εκείνον που αγαπά, η Ναχίντ αναγκάζεται να σκεφτεί τον προσωρινό γάμο (Sighe) ως διέξοδο. Παρά το γεγονός ότι η πράξη αυτή είναι νόμιμη, δεν έχει την αποδοχή της κοινωνίας. Ποια μπορεί να είναι η λύση στο πρόβλημά της;
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Ίντα Παναχαντέ έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα , του Φεστιβάλ Καννών 2015, όπου και απέσπασε Ειδικό Βραβείο Ελπιδοφόρου Μέλλοντος. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ναχίντ ερμηνεύει η χαρισματική Σαρέχ Μπαγιάτ.
Η σκηνοθέτις με αργό αλλά εκφραστικό αφηγηματικό ρυθμό
δεν αποφεύγει την φλυαρία με επαναλαμβανομενες καταστάσεις όπως το ψυχολογικό δίλημμα της Ναχίντ για ένα γάμο που θα της λύσει τα μεγάλα οικονομικά της προβλήματα. Οι επαναλαμβανόμενοι δισταγμοί της Ναχίντ δεν “σπρώχνουν” αποτελεσματικά την υπόθεση κι αυτό δεν ωφελεί το ενδιαφέρον μας για την ταινία. Οι περιγραφές για τις τεράστιες ανισότητες του σύγχρονου Ιραν μέσα από το δράμα της Ναχίντ παρατραβούν και πληγώνουν όλο το οικοδόμημα της ταινίας.