Στρατούλης: Ολοκληρωτική η κατεδάφιση των συντάξεων -Οι εννέα ανατροπές του ασφαλιστικού

Οι προτάσεις της κυβέρνησης προς το κουαρτέτο των δανειστών δεν συνιστούν ασφαλιστική μεταρρύθμιση, που θα σώσει την κοινωνική ασφάλιση, αλλά νέα λεηλασία των συντάξεων με κύρια θύματα τους χαμηλοσυνταξιούχους, λόγω σταδιακής κατάργησης του ΕΚΑΣ, τους νέους συνταξιούχους και τους αγρότες, επισημαίνει Δημήτρης Στρατούλης.

Το μέλος της Π.Γ. της Λαϊκής Ενότητας και πρώην αν. υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, απαριθμεί τις επιπτώσεις που θα έχουν για ασφαλισμένους και συνταξιούχους, τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση και ειδικότερα:

1. Από 1/1/2016 περίπου 60.000 δικαιούχοι του ΕΚΑΣ σταματούν να παίρνουν το επίδομα λόγω αυστηροποίησης των εισοδηματικών κριτηρίων και, σταδιακά, μέχρι 1/1/2020 κόβεται το επίδομα και στους υπόλοιπους, ώστε να καταργηθεί εντελώς. Εάν πάρουμε υπόψη ότι αυτό το δικαιούνται οι χαμηλοσυνταξιούχοι, αυτό σημαίνει ότι περίπου 300.000 οικογένειες θα οδηγηθούν κάτω από τα όρια της ακραίας φτώχειας με μείωση μηνιαίου εισοδήματος 193 ευρώ κατά μέσο όρο.
2. Οι συντάξεις υπερηλίκων ανασφάλιστων Ελλήνων και ομογενών, ύψους 360 ευρώ το μήνα, επανέρχονται ως Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αλλά με τόσο αυστηρές προϋποθέσεις που δεν θα το πάρει σχεδόν κανείς.
3. Η εγγυημένη, υποτίθεται, από το κράτος εθνική σύνταξη, ύψους 384 ευρώ, δίνεται με τέτοιες προϋποθέσεις που μεγάλες κατηγορίες δικαιούχων – κυρίως ΑμεΑ με αναπηρία μικρότερη του 80% και όσοι/ες φύγουν με μειωμένη σύνταξη πρις την ηλικία των 67 ετών - θα παίρνουν πολύ λιγότερα από αυτό το ποσό.
4. Το αναλογικό τμήμα της σύνταξης υπολογίζεται με τέτοιο τρόπο λόγω του ότι ο συντάξιμος μισθός καθορίζεται με το μέσο όρο των μηνιαίων αποδοχών στο σύνολο του εργασιακού βίου και οι συντελεστές αναπλήρωσης μειώνονται δραστικά, ώστε η τελική σύνταξη να είναι μειωμένη για όσους συνταξιοδοτηθούν μετά την 1/1/2016 από 15% έως 30%. Πρόκειται για τη «σφαγή» των «νέων» συνταξιούχων. Για τις κύριες συντάξεις, οι οποίες ήδη καταβάλλονται, αναφέρεται ότι θα επανυπολογιστούν με βάση τα όσα ισχύουν για τους «νέους» συνταξιούχους και ότι όταν προκύπτει μείωση, αυτή θα δίνεται ως προσωπική διαφορά, η οποία όμως θα βαίνει μειούμενη μετά το 2018 που λήγει το μνημόνιο, με συνέπεια τη μείωση των συντάξεων και των νυν συνταξιούχων. Ωστόσο, μειώσεις έχουν γίνει στις καταβαλλόμενες συντάξεις λόγω αύξησης της εισφοράς για υγειονομική περίθαλψη σε 6%, λόγω μείωσης της κατώτερης σύνταξης για όσους/σες συνταξιοδοτούνται μετά την 1/7/2015, και λόγω αύξησης από 19-8-2015, της ποινής κατά 10% επιπλέον για όσους κάνουν χρήση του δικαιώματος πρόωρης συνταξιοδότησης.
5. Στις επικουρικές συντάξεις εφαρμόζεται για όλους/ες η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, που μετονομάζεται σε κανόνα βιωσιμότητας και προβλέπει συνεχείς μειώσεις τους, ενώ για τις ήδη καταβαλλόμενες επικουρικές αναφέρεται ότι μετά την 31/7/2018 θα ισχύσουν και για αυτές οι μειώσεις. Οι επικουρικές έχουν μειωθεί κατά 6% λόγω θέσπισης αντίστοιχου ποσοστού κράτησης για την υγειονομική περίθαλψη.
6. Για τις εφάπαξ παροχές καθιερώνεται νέος μαθηματικός τύπος, σύμφωνα με τον οποίο οι μειώσεις θα κυμανθούν από 10% έως 15%, ενώ αυτές για τα μερίσματα του μετοχικού ταμείου πολιτικών υπαλλήλων θα φτάσουν στο 30%.
7. Αυξάνονται δραστικά οι ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών και, κυρίως, των αγροτών που τριπλασιάζονται από 7% σε 20%.
8. Αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές μόνο για την επικουρική ασφάλιση κατά μια ποσοστιαία μονάδα για τους εργοδότες και κατά 0,5% για τους εργαζομένους, παραμερίζοντας την αρχική κυβερνητική πρόταση για την αύξηση των εισφορών και στις κύριες συντάξεις, πράγμα που καθιστά αδύνατη τη μείωση κατά 1,8 δισ. ευρώ των συνταξιοδοτικών δαπανών και επομένως προοιωνίζει μειώσεις και στις σημερινές καταβαλλόμενες συντάξεις, οι οποίες θα προκύψουν από τις «διαπραγματεύσεις» με το «κουαρτέτο» των δανειστών.
9. Ενοποιούνται αναδρομικά από 1/1/2016 όλα τα ασφαλιστικά ταμεία κύριας ασφάλισης και εφάπαξ (πρόνοιας) σε ένα υπέρ-ταμείο με άμεσο κίνδυνο πλήρους οργανωτικής παραλυσίας και ταλαιπωρίας έως βασανισμού, των εργαζομένων και των εξυπηρετούμενων ασφαλισμένων, ενώ η διάχυση χρεών και ελλειμμάτων των πιο «προβληματικών» ταμείων θα έχει δραματικές συνέπειες για όλες τις συντάξεις. Τέτοιας έκτασης οργανωτικές αλλαγές στον υπόλοιπο κόσμο γίνονται με μεταβατική περίοδο 3 έως και 10 ετών και μετά από διάλογο με τους φορείς των εργαζομένων και των εργοδοτών.