Στην προσφυγή της η ΑΔΕΔΥ υποστηρίζει ότι θίγονται θεμελιώδη συνταξιοδοτικά δικαιώματα και παραβιάζονται οι συνταγματικές αρχές, της ισότητας, του κοινωνικού κράτους δικαίου, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου πολίτη (καθώς «αιφνιδίως μετέβαλαν επί τω χείρω τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης), της αναλογικότητας και του σεβασμού της περιουσίας των πολιτών.
Στην ίδια προσφυγή υποστηρίζει ακόμη ότι πριν από τον επίμαχο νόμο (4336/15) δεν συντάχθηκε ειδική και εμπεριστατωμένη μελέτη, όπως απαιτεί η νομοθεσία, με την οποία να λαμβάνεται υπόψη ο αριθμός των ασφαλισμένων, η επίδρασή τους στην βιωσιμότητά τους, η εξοικονόμηση που θα επέλθει στα Ταμεία, κ.λπ. Παράλληλα υποστηρίζουν ότι με τον νόμο αλλά και τις δύο υπουργικές αποφάσεις παραβιάζεται η Σύμβαση Δικαιωμάτων του ανθρώπου αλλά και η ευρωπαϊκή οδηγία.
Παράλληλα, τόσο ο εν λόγω νόμος όσο και οι επίμαχες δύο υπουργικές αποφάσεις, προσκρούουν στους κανόνες της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αλλά και η Ευρωπαϊκή Οδηγία που προβλέπει τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, καθώς εισάγουν δυσμενείς διακρίσεις σε βάρος των ασφαλισμένων με βάση μόνο ηλικιακά κριτήρια, επιφέροντας έτσι δυσμενή διάκριση λόγω ηλικίας.
Εξάλλου, τονίζει στην προσφυγή της ΑΔΕΔΥ, ότι οι πίνακες που περιλαμβάνονται στο νόμο 4336/2105 και προβλέπουν κατά έτος τις αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, «παντελώς αυθαίρετα μετατρέπουν τα δεκαδικά εκάστης περίπτωσης σε μήνες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται έτι περαιτέρω το προβλεπόμενο όριο ηλικίας».