Οι τελευταίες λέξεις του Στιβ Τζόμπς αποκαλύπτονται έναν μήνα μετά τον θάνατο του από καρκίνο σε ηλικία 56 ετών. Οι λεπτομέρειες έρχονται από την βιολογική αδερφή του, Μόνα Σίμπσον, στους New York Times.
Ο Στιβ Τζομπς, που κάποτε περιέγραψε τον θάνατο ως «την καλύτερη εφεύρεση της ζωής», αναχώρησε από αυτόν τον κόσμο με ένα βλέμμα προς την οικογένειά του και την απλή, μυστηριώδη παρατήρηση: «Ω, ουάου. Ω,ουάου. Ω, ουάου».
Η αδερφή του Μόνα Σίμπσον εξηγεί πως μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, αφού ο Τζομπς της ζήτησε να πάει να τον δει όσο το δυνατόν συντομότερα.
«Ο τόνος της φωνής του ήταν στοργικός, αγαπητός, τρυφερός, αλλά σαν κάποιου του οποίου οι αποσκευές ήταν ήδη περασμένες στο όχημα το οποίο ήταν ήδη στην αρχή του ταξιδιού του, ακόμη και αν λυπόταν, πραγματικά λυπόταν να μας αφήσει».
«Κοίτούσε τα παιδιά του στα μάτια σαν να μην μπορούσε να ξεκλειδώσει το βλέμμα του» περιγράφει η Μόνα Σίμπσον, «και προσπαθούσε να μη χάσει τις αισθήσεις του».
Ωστόσο, η κατάσταση του Στιβ Τζομπς άρχισε να επιδεινώνεται: «H αναπνοή του άλλαξε. Έγινε σοβαρή, σκόπιμη. Μπορούσα να τον αισθανθώ να υπολογίζει ξανά τα βήματά του, για να πάει πιο μακρυά απ'οσο πριν. Αυτό είναι ό,τι έμαθα: Δούλευε πάνω σε αυτό. Ο θάνατός του δεν είναι κάτι που έπαθε ο Στιβ, Ήταν επίτευγμά του.
Αλλά με την θέλησή του, την ηθική, την δύναμη, ήταν η γλυκιά ικανότητα του Στιβ για το αξιοθαύμαστο, το ιδεώδες του καλλιτέχνη, το ακόμα πιο όμορφο "μετά".
Πριν αναχωρήσει, κοίταξε την αδερφή του, Πάττυ. Μετά κοιτούσε για πολλή ώρα τα παιδιά του, ύστερα τη σύντροφο της ζωής του Λωρέν και μετά "έφυγε".
Το τελευταίο πράγμα που ακούστηκε από τον Στιβ, ήταν τρεις φορές οι λέξεις "Ω, ουάου" ».