Η Κέλλυ Καλέντη, υπεύθυνη για τα παιδικά βιβλία των εκδόσεων Καλέντη, μιλάει για τα δικά της αγαπημένα.
Θυμάστε το αγαπημένο σας βιβλίο όταν ήσασταν παιδί;
Οι περιπέτειες του μικρού Ρεμί στα βιβλία του Έκτορα Μαλό «Χωρίς οικογένεια» και «Με οικογένεια» έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη μου. Από παιδί πίστευα ότι όλοι μπορούν να βρουν την ευτυχία. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι ευτυχία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αγάπη των ανθρώπων που ορίζεις εσύ ο ίδιος ως οικογένεια.
Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που βγήκε από τα δικά σας χέρια στον εκδοτικό οίκο; Τι το ξεχωριστό είχε;
Το πρώτο που κράτησα στα χέρια μου ήταν τα «88 Ντολμαδάκια» του Ευγένιου Τριβιζά, πραγματικά ένα ξεχωριστό και πρωτοποριακό βιβλίο γιατί ο αναγνώστης κάθε φορά που το διαβάζει μπορεί να φτιάξει μία διαφορετική ιστορία, να συνθέσει δηλαδή τις δικές του ιστορίες. Σύμφωνα με μελέτη του Τμήματος Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών, το βιβλίο «εμπεριέχει» 1.921 διαφορετικές ιστορίες!
Ποιο βιβλίο θα χαρίζατε σε ένα παιδάκι 4-5 χρονών; Σε ένα παιδί 9-10 χρονών; Και σε ένα παιδί που μεγάλωσε πια και πηγαίνει στο Γυμνάσιο;
Είναι πολλά αυτά που θα χάριζα, αφού όμως πρέπει να περιοριστώ σε ένα βιβλίο… «Ο παλιάτσος και η ανεμώνη» της Ελένης Πριοβόλου που μιλά για την αναζήτηση της αγάπης είναι υπέροχο βιβλίο για την τρυφερή ηλικία των 4-5 χρόνων. Στα λίγο μεγαλύτερα παιδιά που πρέπει να αποκτήσουν το αισθητήριο της γλώσσας θα χάριζα την «Επανάσταση των παλιών παιχνιδιών» του Χρήστου Μπουλώτη και στα παιδιά του Γυμνασίου, οπωσδήποτε από τη σειρά μας Λογοτεχνία για Νέους τη «Χάρτινη αγκαλιά», το εξαιρετικό μυθιστόρημα της Ιφιγένειας Μαστρογιάννη για τη μαγεία και τη δύναμη του βιβλίου.