«Αγάπησα τον διοικητή των απαγωγέων μου» -Η ιστορία της Πρίσκα και ενός δολοφόνου [εικόνες]

Μέσα σε μια καλύβα γεμάτη λάσπη, η 12χρονη, τότε, Πρίσκα Λανιέρο, κοιμόταν με τη μητέρα της. Μια ομάδα κακοποιών της Ουγκάντα εισέβαλλε στο σπίτι τους, την απήγαγε και της άλλαξε τη ζωή. Η ιστορία της Πρίσκα δεν θυμίζει σε τίποτα όλες τις υπόλοιπες.

Η Lord's Resistance Army ήταν μια ομάδα κακοποιών, οι οποίοι απήγαγαν παιδιά, εκ των οποίων τα αγόρια εκπαιδεύονταν και τα κορίτσια παντρεύονταν με τη βία τους διοικητές της. Ηταν γνωστή για το κόψιμο χειλιών και αυτιών, ενώ σκότωναν όλους όσοι επιχειρούσαν να δραπετεύσουν.

Η Πρίσκα μαζί με άλλα θύματα απαγωγής αναγκάζονταν να μεταφέρουν βαριά φορτία, την ώρα που ήταν δεμένοι μεταξύ τους και ξυπόλυτοι.

Την ώρα που το έκανε αυτό τράβηξε την προσοχή ενός νεαρού διοικητή, του Ντομινίκ Ονγκγουεν, ο οποίος ανησύχησε για την εξάντλησή της και την μετέφερε στο αναρρωτήριο.

Ηταν η αρχή μιας μακράς σχέσης, που ξεκίνησε παρά τη θέλησή της και τελικά μετατράπηκε σε κάποιο είδος αγάπης.

Μετά το αναρρωτήριο η Πρίσκα πήγε στο σπίτι του Ντομινίκ και εγκαταστάθηκε μαζί με τις άλλες του γυναίκες. Τότε ήταν που πρωτοείδε την κτηνωδία του.

Οταν μία από τις άλλες τους συζύγους έκανε κάτι λάθος, τη χτύπησε με ένα ζαχαροκάλαμο. Παρηγοριά των συζύγων ήταν η μία της άλλης.

Στα 12 της η Πρίσκα έγινε γυναίκα του. Οπως αναφέρει, δεν ήθελε κάτι τέτοιο, ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, η σχέση τους άλλαξε. Ο Ντομινίκ ήταν φιλικός προς όλους και μερικές φορές ευτυχισμένος.

Ο σύζυγός της τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, καθώς κατηγορείται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που περιλαμβάνουν δολοφονίες, βασανιστήρια και βιασμούς.

Η Πρίσκα, είναι πλέον 22 χρονών και μαζί με τα δύο τους παιδιά ζει σε μια καλύβα στην περιοχή Γκουλου της Ουγκάντα. Θεωρεί τον σύζυγό της θύμα, μιας και ο ίδιος απήχθη σε μικρή ηλικία και να αναγκάστηκε να προβεί σε φρικτές πράξεις.

«Οι αγριότητες που έχει κάνει δεν ήταν θέλημά του, εκτελούσε εντολές. Αν δεν τις ολοκλήρωνε, θα τον εκτελούσαν», λέει η Πρίσκα για τον σύζυγό της.

«Θα πρέπει να επιστρέψει στην οικογένειά του και σε περίπτωση που ενδιαφέρεται ακόμα για μένα θα πάω εγώ σε αυτόν», προσθέτει.

Η ζωή της είναι σκληρή και έχει υποστεί την κριτική των χωρικών, κάτι που σταμάτησε μετά από έκκληση του αρχηγού της κοινότητας.

Η Πρίσκα βγάζει τα προς το ζην πουλώντας κάρβουνο, πλένοντας ρούχα και καλύβες, χωρίς να έχει βέβαια την πολυτέλεια να στείλει το παιδί της στο φθηνότερο σχολείο.