Ο Ραχόι και ο Σάντσεζ, ηγέτες του Λαϊκού και του Σοσιαλιστικού κόμματος αντίστοιχα, στην Ισπανία, συγκρούστηκαν βίαια την περασμένη Δευτέρα, σε τηλεοπτικό debate. Η σύγκρουση δεν άρεσε στους Ισπανούς, οι οποίοι γυρίζουν την πλάτη στον δικομματισμό.
«Ηταν ένα debate σε μαύρο και άσπρο χρώμα που μας γυρίζει στον προηγούμενο αιώνα. Μια συζήτηση στην οποία οι δύο υποψήφιοι μιλούσαν με το παρελθόν. Ηταν η πράξη θανάτου μιας εποχής» ήταν η δήλωση του ηγέτη των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας μετά το debate των δύο πολιτικών στο ιδιωτικό κανάλι Sexta. Το χαμόγελο του Ιγκλέσιας ήταν σχεδόν θριαμβευτικό, γιατί ποτέ οι Ισπανοί, από την εποχή του Φράνκο, δεν είχαν παρακολουθήσει μια τόσο βίαιη, σκληρή και άνευ προηγουμένου μονομαχία μεταξύ δύο υποψηφίων.
Ο θερμόαιμος Πέδρο Σάντσεζ ήταν επιθετικός, διαβρωτικός και δεν δίσταζε να κάνει κατά μέτωπο επίθεση στον πρωθυπουργό της Ισπανίας και υποψήφιο στις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν την Κυριακή, 20 Δεκεμβρίου. Ξεσκάλισε τα σκάνδαλα διαφθοράς που έχουν αμαυρώσει το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι, τον κατηγόρησε για την ανεργία, για το τέλος των υποτροφιών σπουδών, για το ψαλίδισμα στον προϋπολογισμό υγείας και παιδείας.
Τον κοίταζε μάλιστα ευθεία μέσα στα μάτια και τον αποκάλεσε «απρεπή άνθρωπο» και του είπε ότι θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί πριν από δύο χρόνια. Με τον τρόπο αυτό υπενθύμιζε τις δικαστικές περιπέτειες του πρώην ταμεία του Λαϊκού Κόμματος, του Luis Bárcenas, ο οποίος έχει απολυθεί έκτοτε από τον Ραχόι και στον λογαριασμό του στην Ελβετία βρέθηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ.
Ο Ισπανός πρωθυπουργός απαντώντας σε αυτή την επίθεση είπε: «Είμαι ένας έντιμος και καθαρός πολιτικός. Τα λόγια σας είναι άθλια, χυδαία, για εμετό».
Αυτό το απόσπασμα, το οποίο αναπαρήγαγαν όλα τα ισπανικά ΜΜΕ, ήταν το αποκορύφωμα μιας πολεμικής αναμέτρησης στην οποία οι αντίπαλοι, σαν να βρίσκονταν σε αγώνα μποξ, ήθελαν να βγάλουν τον άλλο νόκ άουτ. «Πικρό», «τεταμένο», »δυσάρεστο», ήταν μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήσαν οι αναλυτές την επομένη του debate.
Οπως έδειξε το χαμόγελο ευχαρίστησης του Πάμπλο Ιγκλέσιας, αυτή η πολιτική κακοφωνία μπορεί να ωφελήσει τα άλλα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης: τους Podemos («Μπορούμε») του Ιγκλέσιας και τους Ciudadanos («Πολίτες») του Αλμπερτ Ριβέρα, του πολιτολόγου με την αλογοουρά. Ο τελευταίος, μάλιστα, έτριβε τα χέρια του μετά το debate. «Πιστεύω ότι η Ισπανία αξίζει έναν άλλο τύπο συζήτησης, μια ήρεμη και δημιουργική συζήτηση και όχι μια κοκορομαχία όπως αυτή που παρακολουθήσαμε».
Από το 1979 τα δύο μεγάλα κόμματα του δικομματισμού, το Λαϊκό Κόμμα και το Σοσιαλιστικό Κόμμα έπαιρναν το 80% των ψήφων. Αλλά από το 2008, μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και τον θυμό των πολιτών απέναντι στις πολιτικές λιτότητας, δύο άλλα κόμματα, οι Ciudadanos και οι Podemos ξεπήδησαν με θεαματικό τρόπο.
Σύμφωνα με την εταιρεία δημοσκοπήσεων Sigma Dos, τα δύο μεγάλα κόμματα συγκεντρώνουν μόνο το 47% των ψήφων έναντι 38% που συγκεντρώνουν τα δύο μικρότερα.
«Ο καιρός άλλαξε ριζικά. Οι Ισπανοί δεν θέλουν πια ηγεμονίες, αλλά μια ποικιλία κομμάτων που μπορούν να συνασπιστούν και να εγγυηθούν τις αξίες και τις αρχές του κοινωνικού κράτους. Για τον λόγο αυτό, το debate των ηγετών των δύο μεγάλων κομμάτων είχε κάτι από λυκόφως. Σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής, στην οποία κυριαρχούσε ένα μοναδικό ντουέτο» δηλώνει ο πολιτολόγος Enrique Gil Calvo.
Ο τηλεοπτικός πόλεμος ανάμεσα στον Ραχόι και στον Σάντσεζ επέτρεψε ωστόσο να αποκαλυφθούν οι αδυναμίες του καθενός. Ο νυν πρωθυπουργός της Ισπανίας έδωσε αριθμούς και μακρο-οικονομικά δεδομένα υποστηρίζοντας ότι η οικονομία θα ανακάμψει. Η Ισπανία, όπως είπε, βρέθηκε στο χείλος της πτώχευσης το 2011, οι τράπεζές της διεσώθηκαν από την ευρωπαϊκή ένωση με 40 δις ευρώ, η χώρα ανέκαμψε μειώνοντας κατά το ήμισυ το δημόσιο χρέος της, μειώνοντας την ανεργία (από το 27% στο 23,6%) και αυξάνοντας το εμπορικό της ισοζύγιο.
Από την πλευρά του ο Πέδρο Σάντσεζ χρησιμοποίησε μια καταστροφική διαλεκτική για να καταγγείλει την διαφθορά, το τεράστιο δημόσιο χρέος και την ανεργία.