Τα δύο τρίτα περίπου των νέων θέσεων εργασίας στην Ευρωζώνη, από το δεύτερο τρίμηνο του 2013 έως το καλοκαίρι του 2015, δημιουργήθηκαν στην Ισπανία και τη Γερμανία, σύμφωνα με άρθρο στο οικονομικό δελτίο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Το οικονομικό δελτίο έχει τίτλο: «Τι βρίσκεται πίσω από την αύξηση της απασχόλησης στην Ευρωζώνη. Στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία αντιστοιχεί συνολικά το 15% των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν, ενώ ανάλογο ποσοστό αντιστοιχεί συνολικά στη Γαλλία και την Ιταλία.
Το άρθρο αναφέρει ότι μετά από πέντε χρόνια που ο αριθμός των εργαζομένων στην Ευρωζώνη μειώθηκε κατά 5,5 εκατομμύρια άτομα, η κατάσταση σταθεροποιήθηκε στο δεύτερο τρίμηνο του 2013 και έκτοτε ο αριθμός των εργαζομένων αυξήθηκε κατά 2,2 εκατομμύρια.
Παρά ταύτα, το επίπεδο απασχόλησης παραμένει περίπου 2% κάτω από το επίπεδο πριν από την κρίση. Ο αριθμός των απασχολουμένων στην Ισπανία και τη Γερμανία αυξήθηκε κατά 724.000 και 592.000 άτομα, αντίστοιχα.
Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της πρόσφατης βελτίωσης ήταν οι σημαντικές αυξήσεις στην απασχόληση σε αρκετές από τις οικονομίες που είχαν αντιμετωπίσει μεγάλη πίεση , όπου η απασχόληση επλήγη ιδιαίτερα από την κρίση. Ωστόσο, αν και η βελτίωση στην Ισπανία φαίνεται εξαιρετικά ισχυρή, η αύξηση των θέσεων εργασίας αντιστοιχεί μόλις στο ένα πέμπτο των απωλειών στην απασχόληση που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης στη χώρα. Αντίθετα, στη Γερμανία η απασχόληση αυξανόταν σταθερά μετά την ύφεση το 2008 και είναι σήμερα κατά 5% υψηλότερη από τα προ κρίσης επίπεδα, ενώ στην Ισπανία παραμένει 15% χαμηλότερη από τα προ κρίσης επίπεδα.
Αν και η αύξηση των θέσεων απασχόλησης στην Ευρωζώνη ήταν σημαντική την τελευταία διετία, παραμένει κάπως χαμηλότερη από την αύξηση που σημειώθηκε στις ΗΠΑ. Εν μέρει, αυτό αντανακλά πιθανότατα την πιο ευέλικτη αμερικανική αγορά εργασίας, χάρη στην οποία υπήρξε ταχύτερη και πιο σημαντική προσαρμογή της απασχόλησης στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της κρίσης, αναφέρεται στο άρθρο. «Η μικρότερη αύξηση που σημειώθηκε στην Ευρωζώνη είναι πιθανόν να αντανακλά την ασθενέστερη ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητάς της, τον υψηλότερο βαθμό προστασίας της απασχόλησης και την ασθενέστερη συμβολή της αύξησης της παραγωγικότητας για τη μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος», σημειώνεται.