Οσοι περπατούν τους δρόμους της Αθηνας, είναι αδύνατον να μην έχουν παρατηρήσει κάποια από τα αριστουργήματά του. Πλέον ο INO αποτελεί έναν από τους καλύτερους καλλιτέχνες του είδους του, έχοντας αποκτήσει παγκόσμια φήμη.
Το προφίλ του διάσημου street artist παραμένει άγνωστο. Αρνούμενος να αποκαλυφθεί, έχει αφήσει τα ίδια του τα δημιουργήματα να σκιαγραφήσουν τον χαρακτήρα του. Το όνομα του, το πρόσωπο του, οι ιδέες πίσω από ο,τι κάνει, κρύβονται πίσω από τις απίθανες τοιχογραφίες του.
«Ο INO είναι ένας καλλιτέχνης από την Ελλάδα που έχει σπουδάσει Καλές Τέχνες και δουλεύει ως ελεύθερος επαγγελματίας» λέει η επίσημη ιστοσελίδα του. Οι μόνες πληροφορίες για αυτόν τον Ελληνα γκραφιτά, που ακολουθεί τα πρότυπα της ανωνυμίας του Banksy.
Εξάρχεια, διασταύρωση Μπενάκη και Κωλλέτη
Μεταξουργείο, Αχιλλέως
Oι περισσότεροι τον γνώρισαν μέσω των επιβλητικών έργων του, όπως τα παραπάνω. Ωστόσο, έργα του INO βρίσκονται στους δρόμους της πρωτεύουσας από πολλά χρόνια πριν. Η συστηματική επαφή του με το γκραφίτι ξεκινάει από το 2000. Στα πρώτα του βήματα ο INO, σαν κάθε γκραφιτάς, «διαφήμισε» το όνομα του. Σε πάρα πολλά σημεία της πόλης μπορεί κανείς να συναντήσει έργα-υπογραφές του INO. Κομμάτια και «ταγκιές» με το όνομα του.
Μαζί με μια ομάδα γκραφιτάδων, με όνομα UDK, φρόντισε να γίνει γνωστός στον κύκλο των καλλιτεχνών του δρόμου της Αθήνας, αλλά και να εξελίξει τις ικανότητες του. Η συνεχής επαφή του με τα σπρέι, τον έκανε ολοένα και καλύτερο.
Το πρώτο σήμα κατατεθέν του, που τον ακολουθεί μέχρι σήμερα, είναι οι μάσκες οξυγόνου. Μάσκες που μπορεί να συναντήσει κανείς σε πολλά μέρη της πρωτεύουσας και φέρουν την υπογραφή του Ελληνα καλλιτέχνη.
Σε μια χώρα όπου η τέχνη του γκραφίτι βρίσκεται σε αρκετά υψηλό επίπεδο, ο INO κατάφερε να ξεχωρίσει. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι με ζωγραφιές από χιλιάδες καλλιτέχνες. Πολλές από αυτές διακοσμούν την περιοχή, πολλές άλλες την «βρωμίζουν» σύμφωνα με τους περισσότερους. Αδιαμφισβήτητα όμως, υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι Ελληνες γκραφιτάδες. Ανάμεσα τους ο INO είναι, αν όχι ο καλύτερος, αυτός που έχει ανεβάσει περισσότερο το επίπεδο. Αυτός που έχει αποκτήσει ένα μοναδικό στυλ παγκοσμίως. Αυτός που έχει μετατρέψει την τέχνη του σε επάγγελμα.
Διεθνής αναγνώριση, συνεντεύξεις και αφιερώματα στους New York Times, στον Guardian και σε άλλα παγκοσμίως γνωστά μέσα ενημέρωσης, επαγγελματικές συνεργασίες που θα ζήλευε κάθε καλλιτέχνης. Το αποτέλεσμα; Ο INO βρίσκεται πλέον σε κάθε γωνιά του κόσμου, αποτελώντας έμπνευση για τους νέους καλλιτέχνες κάθε χώρας.
Λευκορωσία: Υπουργείο Πολιτισμού
Πειραιάς: Πρότζεκτ «We have the power» με χορηγό το National Geographic
Ισπανία, Γαλικία: Φεστιβάλ Desordes Creativas
Ιταλία, Φοντί: Φεστιβάλ Memorie Urbane
Η.Π.Α, Μιάμι: Εκθεση Art Basel
Η.Π.Α, Φλόριντα:
Αγγλία, Μπρίστολ:
Ολλανδία, Αμστερνταμ:
Ισπανία, Σαραγόσα:
Μετά από τόσα έργα «κοσμήματα», ο INO έχει καταφέρει να βρίσκεται... παντού και πουθενά. Δεν έχει όνομα ούτε επίθετο, παρά μόνο την υπογραφή του. Δεν έχει πρόσωπο, παρά μόνο την μάσκα του. Δεν έχει προσωπικότητα, παρά μόνο τα έργα του, τις δηλώσεις του, τις συνεντεύξεις του (που περιέχουν έντονο πολιτικο-κοινωνικό χαρακτήρα). Ο INO μπορεί να έχει αποκτήσει διεθνή φήμη, όμως παραμένει ο «Αγνωστος Χ» του γκραφίτι.
Γαλουχημένος από την παράνομη φύση του γκραφίτι, επιλέγει να διατηρεί αυτήν την άγνωστη ταυτότητα. Την ίδια που έχει από όταν ακόμα γυρνούσε, αργά το βράδυ, στα στενά της Αθήνας, με σκοπό να κάνει γνωστό το όνομα του. Την υπογραφή του.