«Φεύγω για να ησυχάσω». Αυτό ανέφερε μεταξύ άλλων στο τελευταίο ιδιόχειρο σημείωμά του ο Μιχάλης Ασλάνης, ο οποίος έδωσε τέλος στη ζωή στις 28 Αυγούστου του 2013.
Την αποκάλυψη έκανε στην εκπομπή «Σπίτι μου σπιτάκι μου» ο Πέτρος Κουσουλός και στο ιδιόχειρο αυτό σημείωμα ο αξέχαστος Έλληνας μόδιστρος αποκάλυπτε όλα όσα τον είχαν πονέσει. Ολόκληρο το σημείωμά του έχει ως εξής:
«Αυτή είναι η χειρότερη περίοδος που περνάω, αισθάνομαι λεηλατημένος. Έχασα την υγεία μου, τα πάντα. Έχω κατάθλιψη, σάκχαρο, πίεση, χοληστερίνη. Είναι κρίμα κόποι μιας ζωής να πάνε χαμένοι. Σε τέτοια ηλικία αντί να ησυχάσω να περνάω τέτοιες δυσκολίες. Δεν φτάνει λοιπόν τα όσα έφαγαν τόσα χρόνια, κυρίως ή ... αλλά και η ... ζητάνε και από πάνω υπερβολικά λεφτά τα οποία δεν τους οφείλω. Ξέρανε βέβαια ότι εγώ δεν παρακολουθούσα τα οικονομικά, μόνο το δημιουργικό μέρος της δουλειάς. Βγάλανε και τις βοηθητικές μοδίστρες στο χορό για να με ξεκάνουνε και να μου πάρουν όσα περισσότερα μπορούσαν. Σημειωτέων πως η ... έπαιρνε τα ποσοστά της στο τέλος κάθε ημέρας. Η δε ... πάντως δεν φτάνει τα όσα έκλεβε, το πιο άσχημο είναι ότι με καθησύχαζε "όλα καλά θα πάνε". Κι εγώ βρέθηκα να χρωστάω στην τράπεζα, στο ΙΚΑ, στην Εφορία, στο ΤΕΒΕ, ακόμα και στα μανεκέν.
Αρκετές νύφες ζητούσαν τον λογαριασμό της τράπεζας για να καταθέσουν την προκαταβολή και την εξόφληση του νυφικού τους και όπως μου είπε μια μοδίστρα, αρκετές φορές την άκουγε να δίνει τον τραπεζικό λογαριασμό της. Όταν ήρθε η κρίση και τα πράγματα στο ΙΚΑ και την Εφορία έγιναν απελπιστικά, εκμεταλλεύτηκαν και οι δύο τον φόβο μου, τον πανικό μου, διότι κάλεσαν τον λογιστή μου που είχε αποχωρήσει και μέσα στον κίνδυνο μου είπε τις οφειλές μου κι εγώ τρελάθηκα. Τότε ξύπνησα. Ακόμα και τότε αυτές το βιολί τους. Κατάλαβαν ότι πλησιάζει το τέλος τους και προσπαθούσαν να βουτήξουν όσα περισσότερα μπορούσαν... Εκκρεμεί και το δικαστήριο με την κυρία ... Της έχω δώσει έναντι 5.000 ευρώ και αυτή ζητάει ό,τι θέλει. Η ... έκανε τα πάντα για να τη διώξω και να πάρει την αποζημίωση και να πάει μετά να δουλέψει στη διπλανή πόρτα... Φεύγω για να ησυχάσω. Δεν έχω τη δύναμη να ζω άλλο σε ένα κόσμο τόσο σκληρό.
Συγχωρείστε με. Δε γινόταν αλλιώς, ως εδώ ήταν. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ άλλο τα πράγματα. Το έκανα για να ησυχάσω. Δεν θέλω να πονέσετε. Σας αγαπώ! Είστε η οικογένειά μου, οι μοναδικοί μου άνθρωποι. Ο Θεός να σας έχει καλά».