Τραγωδία στη Μιανμάρ: Εκατό άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από κατολίσθηση [εικόνα]

Τουλάχιστον 100 πτώματα έχουν ανασυρθεί από την περιοχή όπου σημειώθηκε η φονική κατολίσθηση κοντά σε ένα ορυχείο νεφρίτη στο κρατίδιο Κατσίν στο βόρειο τμήμα της Μιανμάρ, ενώ άλλοι 100 άνθρωποι εξακολουθούν και αγνοούνται, δήλωσε την Κυριακή ένας αξιωματούχος των υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης.

«Μόνο ένας άνθρωπος εντοπίστηκε ζωντανός, όμως πέθανε πολύ γρήγορα» μετά τη διάσωσή του, δήλωσε ο Τιντ Σούε Μγιντ, αξιωματούχος της τοπικής αυτοδιοίκησης και συντονιστής των ερευνών διάσωσης ανακοινώνοντας τον απολογισμό.

«Δεν βρίσκουμε παρά μόνο νεκρούς», πρόσθεσε.

Ένας αξιωματούχος της Πυροσβεστικής της κωμόπολης Χπακάντ είπε σε τηλεφωνική επικοινωνία με το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς ότι 99 σοροί έχουν ανασυρθεί μέχρι στιγμής και θεωρείται βέβαιο ότι θα αυξηθεί ο αριθμός των θυμάτων.

«Είμαστε βέβαιοι ότι ο απολογισμός των νεκρών θα αυξηθεί καθώς πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν και αγνοούνται» τόνισε ο ίδιος.

Το δυστύχημα σημειώθηκε το Σάββατο το απόγευμα στην απομονωμένη επαρχία Χπακάντ στα σύνορα με την Κίνα, όταν ένα βουνό από μπάζα κατέρρευσε πάνω σε δεκάδες πρόχειρα καταλύματα στα οποία μένουν οι κάτοικοι της περιοχής που ζουν αναζητώντας κομμάτια νεφρίτη από το ορυχείο.

Οι διασώστες, μεταξύ αυτών και μέλη του Ερυθρού Σταυρού αλλά και ενισχύσεις από τον στρατό και την αστυνομία, εξακολουθούν να αναζητούν επιζώντες και σήμερα.

Η Μιανμάρ, η μεγαλύτερη παραγωγός νεφρίτη παγκοσμίως, αποκομίζει μεγάλα οφέλη από το ορυκτό αυτό. Όμως οι συνθήκες εξόρυξής του είναι ιδιαίτερα κακές, χωρίς να λαμβάνονται μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και την ασφάλεια των παράνομων εργατών.

Μόνο τους τελευταίους μήνες δεκάδες κάτοικοι της επαρχίας Χπακάντ, που είναι πλούσια σε κοιτάσματα νεφρίτη, έχουν χάσει τη ζωή τους από κατολισθήσεις την ώρα που αναζητούν κομμάτια του ορυκτού που έχουν πέσει από τις μπουλντόζες των εταιρειών εξόρυξης, σύμφωνα με μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Τα δράματα αυτά αναφέρονται καμιά φορά στον τοπικό Τύπο, χωρίς όμως να αλλάζει τίποτε για τη ζωή των δεκάδων κατοίκων που αναζητούν την τύχη τους στα ορυχεία, συχνά αφού πέσει η νύχτα.