Σε δέκα μείζονα θεσμικά ζητήματα, στην υπόθεση Πανούση, αναφέρθηκε ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε δήλωσή του.
Τα ζητήματα αυτά αναδείχθηκαν από την ακρόαση του πρώην υπουργού στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όπως σημειώνει ο κ. Βενιζέλος, κάνοντας λόγο για συστηματική προσπάθεια να χαθούν αυτά πίσω από αστυνομικού ή δικονομικού χαρακτήρα λεπτομέρειες και προσχηματικά επιχειρήματα αντιπερισπασμού.
Αυτά τα θεσμικά ζητήματα, τονίζει ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ζητούν άμεσες απαντήσεις από τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς, ζητώντας να κληθούν στην Επιτροπή Θεσμών ο Αλέξης Τσίπρας, οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη, ο Διοικητής της ΕΥΠ και ο μέχρι πρότινος επικεφαλής της Υπηρεσίας εσωτερικών υποθέσεων της ΕΛΑΣ.
Συγκεκριμένα:
1. Πολιτικό στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος που φέρει επιπλέον την ιδιότητα συμβούλου του Υπουργού Δικαιοσύνης προκύπτει ότι διαπραγματευόταν με κρατουμένους σχετιζόμενους με τρομοκρατικές οργανώσεις, νομοθετικές πρωτοβουλίες όχι μόνο σωφρονιστικού, αλλά και δικονομικού / αποδεικτικού περιεχομένου ( όπως η αποδεικτική σημασία του γενετικού υλικού). Προκύπτει επίσης ότι στις συζητήσεις αυτές ο διαπραγματευόμενος εκ μέρους του Υπουργού Δικαιοσύνης και του κυβερνώντος κόμματος στοχοποιεί ως εμπόδιο για την προώθηση τέτοιων «ευνοϊκών» νομοθετικών ρυθμίσεων τον τότε Υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Το συμβάν προσβάλλει τον πυρήνα της νομοθετικής αρμοδιότητας της Βουλής και αναδεικνύει μια πρωτοφανή ενδοκυβερνητική τριβή της οποίας παράμετρος καθίστανται κρατούμενοι καταδικασμένοι ή υπόδικοι για πράξεις τρομοκρατίας. Τίθεται θέμα καταδολίευσης της νομοθετικής αρμοδιότητας της Βουλής και της νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης.
2. Ο πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη καταγγέλλει ευθέως ότι ο συνάδελφος του Υπουργός Δικαιοσύνης άφησε να αιωρείται η εντύπωση πως ασκήθηκε εσωτερικός έλεγχος ασφάλειας στις φυλακές όχι επειδή τον έκρινε αναγκαίο το αρμόδιο Υπουργείο Δικαιοσύνης, αλλά επειδή το επέβαλε ο μη συνεργάσιμος τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Το συμβάν αναδεικνύει τη δυσλειτουργία της κυβέρνησης ως προς το σωφρονιστικό σύστημα. Ο εσωτερικός έλεγχος ασφάλειας στις φυλακές θα έπρεπε να είναι διαρκής και αυτονόητος.
3. Ο πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη θεωρεί δημοσίως και ευθέως περίεργη («άκομψη») την αντικατάσταση του επικεφαλής της Υπηρεσίας εσωτερικών υποθέσεων της ΕΛΑΣ με πρωτοβουλία του σημερινού Υπουργού ενώ η υπηρεσία διεξάγει έρευνα για κρίσιμες υποθέσεις διαφθοράς στην αςτυνομία σχετιζόμενες και με παράνομες πράξεις που προκύπτουν από τηλεφωνικές παρακολουθήσεις στις οποίες αναφέρθηκε ο πρώην υπουργός και είναι αντικείμενο της παραγγελίας για προκαταρκτική εξέταση που έδωσε η Εισαγγελέας του ΑΠ, αλλά και της έρευνας που διεξάγει η Εισαγγελέας διαφθοράς. Η αξιόπιστη και διαφανής λειτουργία της Υπηρεσίας εσωτερικών υποθέσεων της ΕΛΑΣ είναι ζήτημα ιδιαίτερης ευαισθησίας. Το γεγονός ότι ο πρώην επικεφαλής της υπηρεσίας παραμένει τελικά σε αυτήν ως απλός αξιωματικός κάνει την εικόνα ακόμη πιο περίεργη στην παρούσα συγκυρία. Τίθεται ζήτημα διαφάνειας στην ΕΛ.ΑΣ.
4. Έρχονται στο φως της δημοσιότητας στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι κάποιοι ( ακόμη και κρατούμενοι! ) «διαχειρίζονται» τηλεφωνικά προαγωγές και τοποθετήσεις στην ΕΛΑΣ με πειθαρχικά και ποινικά ελεγχόμενους αξιωματικούς, ερήμην του τότε υπουργού εναντίον του οποίου καταφέρονται με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Τέτοιοι παράλληλοι μηχανισμοί συνιστούν ένδειξη παρακράτους στον ευαίσθητο χώρο της αστυνομίας.
5. Ο πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη αναφέρεται δημόσια σε πολιτικά στελέχη που παρενέβαιναν με τηλεφωνήματά τους προς αυτόν υπέρ συλληφθέντων σε επεισόδια! Τίθεται ζήτημα παρεμβάσεων στο έργο της Δικαιοσύνης στη φάση της ποινικής προδικασίας.
6. Ο πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη διαμαρτύρεται δημόσια γιατί το ζήτημα της προσωπικής ασφαλείας του που προκύπτει από σειρά γεγονότων και στοιχείων δεν ενεργοποιεί ούτε τον Υπουργό Δικαιοσύνης ( αρμόδιο σε σχέση με την Εισαγγελική αρχή στην οποία έπρεπε να απευθυνθεί και σε σχέση με την κατάσταση στις φυλακές) ούτε τον Πρωθυπουργό που έχει ενημερωθεί σχετικά από τον διοικητή της ΕΥΠ. Τίθεται στοιχειώδες ζήτημα εγγυήσεων κράτους δικαίου για υπουργό εν ενεργεία, πολύ περισσότερο για κάθε πολίτη.
7. Εκτός και αν ο διοικητής της ΕΥΠ δεν ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό παρότι του το ζήτησε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη και εποπτεύων της ΕΥΠ. Τίθεται στην περίπτωση αυτή ζήτημα αδυναμίας ουσιαστικής άσκησης των αρμοδιοτήτων του εποπτεύοντος υπουργού και απευθείας προνομιακής σχέσης διοικητή ΕΥΠ και Πρωθυπουργού κατά παράκαμψη του θεσμικού πλαισίου εποπτείας της ΕΥΠ.
8. Ο πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη / εποπτεύων της ΕΥΠ διατυπώνει τηλεοπτικά υποψία για ενδεχόμενη καταστροφή κρίσιμου ηχητικού υλικού υποκλοπών προκειμένου να μη τεκμηριώνονται οι καταγγελίες του που περιλαμβάνονται σε έγγραφα. Τίθεται συνεπώς καίριο ζήτημα ως προς τον τρόπο διεξαγωγής των παρακολουθήσεων τηλεφωνικών συνομιλιών. Έχει προηγηθεί για τις συγκεκριμένες παρακολουθήσεις που περιλαμβάνονται στα όσα αναφέρει ο κ. Πανούσης άδεια του Εισαγγελέως ή άδεια του Συμβουλίου Εφετών κατά το άρθρο 19 παρ. 1 Συντάγματος; Τι έχει τεθεί υπόψη της ΑΔΑΕ; Τίθεται ζήτημα νομιμότητας τηλεφωνικών υποκλοπών.
9. Ο πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη αναφέρει τα παραπάνω δημόσια, η Κυβέρνηση τον καλεί να απευθυνθεί στον Εισαγγελέα, αυτός προσκομίζει στοιχεία στην κα Εισαγγελέα του ΑΠ και κατόπιν αυτού:
Πρώτον, οργανώνεται κυβερνητική επιχείρηση απαξίωσης του.
Δεύτερον, υποβάλλεται αμέσως μηνυτήρια αναφορά των Υπουργών Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη, παρουσία του ΓΓ της Κυβέρνησης, με ονομαστική αναφορά στον πρώην Υπουργό για παράνομη κατοχή ή ακόμη και πιθανή υπεξαγωγή εγγράφων και παράβαση απόρρητων υπό διάφορες νομοτυπικές μορφές ακόμη και σε βαθμό κακουργήματος! Η Κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την ουσία των καταγγελιών, αλλά στρέφεται επιθετικά κατά του καταγγέλλοντος πρώην υπουργού της. Τίθεται ζήτημα Δημοκρατίας.
10. Ο πρώην υπουργός εξαιρεί με τις δηλώσεις του τον Πρωθυπουργό από κάθε πιθανή ευθύνη και δηλώνει ότι προσδοκά μια επαφή μαζί του για να λύσουν τυχόν πολιτικές παρεξηγήσεις. Αυτό αφορά τις προσωπικές και πολιτικές σχέσεις των δυο ανδρών. Θεσμικά όμως όλα τα παραπάνω συνιστούν ζητήματα ευθύνης του Πρωθυπουργού. Αυτός έχει την εποπτεία των υπουργών του, την ευθύνη για την λειτουργία της κυβέρνησης, για τη λειτουργία της ΕΥΠ, για τις σχέσεις κυβέρνησης και κυβερνώντος κόμματος.