Ο δικαστής Marc Trévidic, ειδικός στα θέματα αντιτρομοκρατίας σοκάρει, μετά τις νέες αιματηρές επιθέσεις τζιχαντιστών στο Παρίσι και δηλώνει ότι ο πραγματικός πόλεμος με το Ισλαμικό Κράτος δεν έχει ακόμη ξεκινήσει.
«Η απειλή βρίσκεται στο αποκορύφωμά της σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε. Είμαστε ο εχθρός νούμερο 1 του ισλαμικού κράτους. Η Γαλλία είναι ο βασικός στόχος ενός στρατού τρομοκρατών που διαθέτουν τεράστια μέσα», δηλώνει στο Paris Match.
Και συνεχίζει:
«Είναι προφανές ότι είμαστε εξαιρετικά επισφαλείς εξαιτίας της γεωγραφικής μας θέσης και της ευκολίας με την οποία μπορούν να εισέλθουν στη Γαλλία όλοι οι τζιχαντιστές της Ευρώπης. Και πρέπει να το ομολογήσουμε: μπροστά στην απειλή και τα μέσα που διαθέτουν οι τρομοκράτες, εμείς δεν έχουμε ό,τι χρειάζεται. Και είμαι πεπεισμένος ότι οι τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους έχουν τη φιλοδοξία και τα μέσα να μας πλήξουν πολύ πιο σκληρά οργανώνοντας μεγάλες επιθέσεις, σαν αυτές που έχουν κάνει ως σήμερα. Και ως ειδικός θα έλεγα: οι πιο σκοτεινές μέρες είναι μπροστά μας. Ο πραγματικός πόλεμος που θέλει να φέρει το Ισλαμικό Κράτος στο έδαφός μας δεν έχει ακόμη ξεκινήσει.
O δικαστής Marc Trévidic:
«Εχουμε απέναντί μας μια τρομοκρατική ομάδα πιο ισχυρή από ποτέ. Πολύ πιο ισχυρή από την Αλ Κάιντα εκείνης της εποχής. Το Ισλαμικό Κράτος διαθέτει 30.000 στρατιώτες και έχει στρατολογήσει περισσότερα μέλη από όσα είχε στρατολογήσει η οργάνωση του Μπαν Λάντεν σε 15 χρόνια! Kαι δεν έχει τελειώσει.
Η Γαλλία αντιμετωπίζει δύο απειλές. Από τη μία οι ανθρώπινοι “scuds” του ατομικού τζιχάντ, όπως τους ονομάζω, άνθρωποι δηλαδή που περνούν στην τρομοκρατική πράξη χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση και προετοιμασία, δρουν μόνοι, συχνά χωρίς επιτυχία, όπως είδαμε το τελευταίο διάστημα. Και από την άλλη, αυτό που φοβάμαι, δράσεις μεγάλης έκτασης τις οποίες προετοιμάζει χωρίς αμφιβολία το Ισλαμικό Κράτος, όπως εκείνες που έκανε η Αλ Κάιντα και οι οποίες καταλήγουν σε φρικιαστικές σφαγές ανθρώπων.
Οσοι συλλαμβάνονται και δέχονται να μας μιλήσουν μας λένε ότι το Ισλαμικό Κράτος σχεδιάζει να χτυπήσει συστηματικά και σκληρά. Καταλάβετέ το, βγαίνει από τις έρευνές μας ότι είμαστε αναμφίβολα ο απόλυτος εχθρός. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν τα μέσα, τα χρήματα και την ευκολία να αποκτήσουν όσα όπλα θέλουν και να διοργανώσουν μαζικές επιθέσεις. Η τρομοκρατία είναι μια αλυσίδα: πρέπει πάντα να φτάνει πιο μακριά, να χτυπάει πιο δυνατά. Επίσης, θέλουν ίσως να φτάσουν το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 εναντίον των Δίδυμων Πύργων. Δεν φαντάζομαι ότι ένας άνθρωπος σαν τον Abou Bakr al-Baghdadi θα μείνουν μόνο με εξωτερικές επιθέσεις, τόσο λίγο θεαματικές. Αυτή την ώρα σκέπτονται κάτι πιο μεγάλο και στοχεύουν εν πρώτοις τη Γαλλία.
Η Γαλλία φαντάζει ως ο ιδεώδης στόχος. Παραδοσιακά, ο αντίπαλος νούμερο 1 των τζιχαντιστών ήταν οι ΗΠΑ, αλλά οι παράμετροι άλλαξαν. Είναι πιο δύσκολο να επιτεθούν στους Αμερικανούς ενώ είναι πιο εύκολο να πληγεί η Γαλλία. Υπάρχει γεωγραφική εγγύτητα, υπάρχουν δίοδοι παντού στην Ευρώπη, υπάρχει η δυνατότητα να σταλούν από τη Συρία στη Γαλλία εθελοντές τρομοκράτες, Ευρωπαίοι, μέλη της οργάνωσης οι οποίοι μπορούν να πηγαινοέρχονται νόμιμα μέσα στα όρια της Συνθήκης Σένγκεν και να εξαφανίζονται πριν περάσουν στη δράση.
Υπάρχουν όμως και πολιτικοί και ιδεολογικοί λόγοι. Η Γαλλία έγινε ο σύμμαχος νούμερο 1 των ΗΠΑ στον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και των τζιχαντιστών. Είμαστε στο πλευρό των Ηνωμένων Πολιτειών στη μάχη. Πραγματοποιήσαμε αεροπορικές επιθέσεις εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ. Τώρα, συμμετέχουμε σε δράσεις στη Συρία. Επιπλέον, η Γαλλία έχει ένα βαρύ παρελθόν στα μάτια των ισλαμιστών. Γι'αυτούς είμαστε πάντα μια χώρα αποικιοκρατών, διεκδικούμε τις χριστιανικές μας ρίζες, στηρίζουμε ανοιχτά το Ισραήλ, πουλάμε όπλα στις χώρες του Κόλπου και της Μέσης Ανατολής. Και είμαστε ένα έθνος που καταπίεσε συνειδητά την μεγάλη μουσουλμανική του κοινότητα.
Αυτό το τελευταίο επιχείρημα είναι ο βασικός άξονας προπαγάνδας για το Ισλαμικό Κράτος. Ο στρατός μας επενέβη στο Μαλί της Αφρικής για να σταματήσει τους ισλαμιστές, αν και δεν έχουν τα ίδια δίκτυα. Ας προσθέσουμε σε αυτά ότι η Γαλλία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στην πρώτη γραμμή της μάχης εναντίον του «συνολικού τζιχάντ». Επί χρόνια χρησιμοποιήσαμε τις αντιτρομοκρατικές μας δυνάμεις για να καταφέρουμε σοβαρά πλήγματα στους τρομοκράτες και στους τζιχαντιστές κάθε είδους.
Σήμερα αυτό δεν ισχύει. Δεν είμαστε πλέον σε θέση να προβλέψουμε τις επιθέσεις, όπως στο παρελθόν. Δεν μπορούμε να τις εμποδίσουμε. Κι αυτό είναι κάτι μοιραίο. Βέβαια, κάνουμε συλλήψεις, εξαρθρώνουμε δίκτυα, έχουμε και τύχη κάποιες φορές. Αλλά αυτό δεν μπορεί να διαρκεί αιώνια. Τα μέσα που διατίθενται για τον αντιτρομοκρατικό αγώνα είναι ανεπαρκή και ζυγίζω τα λόγια μου. Δείχνουμε ανεπαρκείς απέναντι σε μια απειλή που ποτέ δεν ήταν τόσο ισχυρή.