Σούπα με ξινό τραχανά, Λάχανο με σέλινο, Μπακαλιάρος με ρεβίθια, Αρνί με αγκινάρες, Σύγκλινο παστό, Κολοκυθοκορφάδες.
Παραδοσιακά πιάτα της Λακωνίας που έρχονται από το παρελθόν και φανερώνουν την ιδιαίτερη αγάπη για τη μαγειρική, τη σοφία των παλιών στη διαχείριση των υλικών, καθώς και τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα της λακωνικής γης.
Η Μαρία Καράμπελα περιηγήθηκε την ιδιαίτερη πατρίδα της, γνώρισε τους κατοίκους της Λακωνίας, μίλησε με νοικοκυρές, μπήκε μέσα στις κουζίνες, συγκέντρωσε και κατέγραψε με σεβασμό και αγάπη μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές συνταγές του τόπου της, με στόχο να τις διαφυλάξει για τις γενιές που θα έρθουν. «Στόχος του βιβλίου είναι η διάδοση μιας γνώσης που αφορά τις βιοτικές συνήθειες ενός λαού που χαρακτηρίζεται από τη λιτότητα των διατροφικών του συνηθειών, η οποία συναρτάται άμεσα με τη σπανιότητα των διαθέσιμων υλικών της γης», γράφει η ίδια στον πρόλογο του βιβλίου της.
Οι «Γεύσεις της λακωνικής γης» δεν είναι ένα ακόμη βιβλίο μαγειρικής. Είναι ένα γευστικό οδοιπορικό το οποίο εξερευνά την παραδοσιακή κουζίνα της Λακωνίας και τιμά την μεγάλη πολιτιστική της κληρονομιά. «Τα συστατικά των φαγητών, ο τρόπος δημιουργίας και η σύνδεση με τις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές, αλλά και με τον γάμο, τη γέννηση και τον θάνατο δίνουν την εικόνα του τόπου, σκιαγραφούν τον χαρακτήρα των ανθρώπων και διευκολύνουν τον επισκέπτη να συλλάβει τις συνιστώσες της κοινωνικής ζωής του τόπου. Τα στοιχεία που καθορίζουν τη δημιουργία της παραδοσιακής μαγειρικής είναι: Η διαμόρφωση του χώρου, η σύσταση του εδάφους, οι κλιματολογικές συνθήκες, οι ξένες επιρροές, η σπανιότητα ή η αφθονία βασικών ειδών, η διαφορετική νοοτροπία των κατοίκων ενός τόπου ανά περιοχή» εξηγεί η Μαρία Καράμπελα.
Η συγγραφέας χωρίζει την περιοχή της Λακωνίας σε τέσσερις διαφορετικές περιοχές και παρατηρεί τις διαφορές ανάμεσα τους. Για παράδειγμα, στην ορεινή περιοχή του Πάρνωνα, όπου οι κάτοικοι ήταν απομονωμένοι και δεν μπορούσαν εύκολα να επικοινωνήσουν με τους υπόλοιπους Λάκωνες, κυριαρχούν τα ξερά άγρια χόρτα, οι πίτες, οι γκόγκες, ενώ στην εύφορη κοιλάδα του Ευρώτα τον πρώτο λόγο έχουν το κυνήγι και το ψάρεμα. Οι συνταγές είναι μοιρασμένες στις τέσσερις εποχές του χρόνου, καθώς οι Λάκωνες συνήθιζαν να τρώνε προϊόντα της εποχής που τα προμηθεύονταν με μεγαλύτερη ευκολία.
«Η σπανιότητα των υλικών και η δυσκολία συντήρησης των τροφών οδήγησε τους Λάκωνες στο να παστώνουν το κρέας, τα κυνήγια, τα ψαρικά και να ξεραίνουν τα άγρια χόρτα. Στην περιοχή δεν συναντάμε τουρσιά, εκτός από μικρές πράσινες πιπεριές (πιπεράδες) και κάππαρη. Τα μπαχαρικά τους είναι η κανέλα, το γαρίφαλο, το πιπέρι και το κύμινο, ενώ τα μυρωδικά είναι το πορτοκάλι, ο δυόσμος, ο μάραθος, το σέλινο και ο μαϊντανός. Το ελαιόλαδο, που είναι και το κύριο λίπος της λακωνικής κουζίνας, η μεγάλη κατανάλωση σε κρέας, με μεγαλύτερη προτίμηση στο χοιρινό, μετά στο αρνί και στο κατσίκι και τελευταία στο βοδινό, είναι τα κύρια στοιχεία της διατροφής των Λακώνων» σημειώνει η συγγραφέας.
Η παρουσίαση του βιβλίου «Γεύσεις λακωνικής γης» θα γίνει το Σάββατο 14 Νοεμβρίου, στις 14:30, στον Ιανό της Αθήνας.
Για τον γαστρονομικό πολιτισμό της Λακωνίας και το βιβλίο θα μιλήσουν η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου, ο σκηνοθέτης και πρόεδρος ΝΠΔΔ-Δήμου Σπάρτης Μανούσος Μανουσάκης, ο πρόεδρος του Σωματείου «Διάζωμα» Στάυρος Μπένος και ο ιστορικός Θεόδωρος Κατσουλάκος
Το βιβλίο «Γεύσεις της λακωνικής γης» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
INFO
Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015, ώρα 14:30
IANOS, Σταδίου 24, Αθήνα
Είσοδος ελεύθερη