Τα 10 έως και 15 δισεκατομμύρια ανθρώπων θα αγγίξει ο πληθυσμός του πλανήτη μας μέχρι το τέλος του αιώνα.
Σύμφωνα με το «Ταμείο του ΟΗΕ για τον Πληθυσμό» (UNFPA), εκτιμάται πως το 2050 θα υπάρχουν 9.6 δισεκατομμύρια άνθρωποι ενώ το 2100 αναμένεται να ξεπεράσουν τα 10. Ωστόσο εάν βελτιωθούν τα ποσοστά γονιμότητας σε κάποιες χώρες, ο αριθμός αυτός αλλάζει προς τα πάνω, και αγγίζει τα 10.6 δις για το 2050 και τα 15 το 2100.
Στην «Κατάσταση του Παγκόσμιου Πληθυσμού 2011» η οποία δημοσιεύεται λίγο πριν τις εκδηλώσεις της 31ης Οκτωβρίου με αφορμή το γεγονός της αύξησης του πληθυσμού του πλανήτη που θα ξεπεράσει τα επτά δισεκατομμύρια, αναλύεται επίσης και η δημογραφική αύξηση των τελευταίων δεκαετιών.
Γίνεται σύγκριση με την μεταπολεμική εποχή και την αύξηση στις γεννήσεις (baby boom), καθώς και τις επιπτώσεις της, στην δεκαετία του '60. Ωστόσο η ευημερία που έζησαν κάποιες χώρες (Δύση), η καλύτερη παιδεία και φυσικά η πρόσβαση στην αντισύλληψη, οδήγησαν στην μείωση των γεννήσεων. Αποτέλεσμα είναι οι χώρες αυτές να αντιμετωπίζουν ανησυχητική μείωση του πληθυσμού τους.
Ενδιαφέρον έχει η σύγκριση της γεννητικότητας ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών, με την διαφορά να είναι στα 1,7 παιδιά ανά μέσο όρο για τις προηγμένες χώρες, και σε 4,2 για τις λιγότερο αναπτυγμένες (κάποιες από αυτές ξεπερνούν ακόμη και το 6,0).
Πρόβλημα ή Ευκαιρία;
Οι γνώμες διίστανται σχετικά με το εάν η αύξηση του πληθυσμού είναι προς όφελός μας, ή όχι.
Κάθε χρόνο ο πληθυσμός της Γης αυξάνεται κατά 80 εκατομμύρια ανθρώπους και οι κάτω των 25 ετών εκπροσωπούν το 43% του πληθυσμού.
«Το ρεκόρ αυτό ίσως να θεωρείται από πολλές πλευρές ως επιτυχία για την ανθρωπότητα--οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και έχουν καλύτερη υγεία», επισημαίνει, εκτελεστικός διευθυντής του Ταμείου (UNFPA).
«Όμως πόσους ανθρώπους μπορεί να αντέξει η Γη; Τίθενται σημαντικές ερωτήσεις, αλλά ίσως να μην είναι οι αρμόζουσες. Όταν βλέπουμε μόνο τους αριθμούς κινδυνεύουμε να χάσουμε νέες ευκαιρίες να κάνουμε τη ζωή όλων καλύτερη στο μέλλον», είπε χαρακτηριστικά ο Μπαμπατούντε Οσοτιμεχίν.
Ωστόσο η έκθεση, φαίνεται να επικεντρώνεται στις προκλήσεις που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε. Βασικές εκ των οποίων είναι:
Η παροχή βοήθειας στους νέους των πτωχών χωρών προκειμένου να φύγουν από την ανέχεια.
Η αύξηση ζήτησης τροφής, ενέργειας, και στέγασης. Χαρακτηριστικό είναι πως σήμερα, υπογραμμίζεται στην έκθεση, ότι ο πλανήτης χρειάζεται 18 μήνες για να αναπληρώσει τους φυσικούς πόρους που χρησιμοποιήθηκαν μέσα σε ένα χρόνο.
Η έλλειψη νερού
Η κατανομή πληθυσμού στις αγροτικές και αστικές επαρχίες. Οι πόλεις μαζεύουν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού οπότε θα πρέπει να υπάρξει νέος αστικός σχεδιασμός.
Και ο τομέας της μετανάστευσης καθώς θα πρέπει να δοθεί βάση στην προστασία των μεταναστών οι οποίοι θα κληθούν να αναπληρώσουν τις θέσεις εργασίας στον γηράσκοντα πληθυσμό των ανεπτυγμένων χωρών.