Iνγκριντ Μπέργκμαν: Η γυναίκα που αψήφησε όλους τους κανόνες ηθικής της εποχής της [εικόνες]

«Δεν έχω ρίζες γιατί δεν μ'ενδιαφέρουν οι ρίζες. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να είμαι ελεύθερη» δήλωνε, σε μια από τις τελευταίες της συνεντεύξεις, η 'Ινγκριντ Μπέργκμαν, η Σουηδέζα σταρ της «Καζαμπλάνκα», του «Για Ποιον Χτυπά η Καμπάνα» και του «Notorious» που αψήφησε όλους τους κανόνες ηθικής της εποχής της και παρότι παντρεμένη εγκατέλειψε το Χόλιγουντ για να ζήσει τον έρωτά της με τον Ρομπέρτο Ροσέλινι, συμμετέχοντας παράλληλα σε μερικές από τις πιο εμβληματικές κινηματογραφικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Η πολυβραβευμένη ταινία του Ροσελίνι «Ευρώπη 51 Η μεγαλύτερη Αγάπη» (Europa 51), που επαναπροβάλλεται από τις 5 /11 στους κινηματογράφους, σίγουρα συγκαταλέγεται σ'αυτές.

Στην ταινία, η Μπέργκμαν υποδύεται την Ιερένε Τζέραντ, μια εύπορη, κοσμική κυρία που κυριευμένη από ενοχές για τον θάνατο του γιου της, που αποφασίζει να αφιερώσει τον χρόνο και τα χρήματά της στους φτωχούς και άρρωστους της πόλης. Η νέα και ανυποχώρητη ενασχόλησή της, οδηγεί σε εντάσεις την ίδια και τον σύζυγό της με αποτέλεσμα να αμφισβητείται η ψυχική της υγεία.

Το «Ευρώπη 51» τολμά να περιγράψει την αδιαφορία της Ιρένε για τον γάμο της, τους γιατρούς και την εκκλησία που ήταν αποφασισμένοι να την περιορίσουν σε ένα στενό κοινωνικό πλαίσιο. Και η Ινγκριντ Μπέργκμαν, σε μια αξιοσημείωτη ερμηνεία της καριέρας της, αποκαλύπτει στοιχεία που είχαν μείνει αθέατα στην έως τότε χολιγουντιανή σταδιοδρομία της.

«Διέσχισα τη διαδρομή από αγία σε πόρνη και πίσω πάλι σε αγία, όλα μέσα σε μια ζωή», είναι μια ακόμα από τις θρυλικές ατάκες της Μπέργκμαν, που φέτος συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από τη γέννησή της. Και ήταν μια ζωή πλήρης.

Με σπουδές στη Βασιλική Δραματική Σχολή της Στοκχόλμης, εμφανίζεται στο θέατρο, φοιτήτρια ακόμα, και δεν δυσκολεύεται να κερδίσει την αγάπη του κοινού. Ξεκινά να παίζει στον κινηματογράφο το 1938 και πριν αποφοιτήσει, μόλις στα είκοσι ένα της, παντρεύεται τον Πίτερ Λίντστρομ, με τον οποίο αποκτά μια κόρη, την Πία, όταν της προτείνουν να δουλέψει στην Αμερική.

Με τον πρώτο της σύζυγο

Στο κοινό θα συστηθεί μ' ένα ρομαντικό ρόλο, στο Ιντερμέτζο, ριμέικ της σουηδικής ταινίας στην οποία πρωταγωνιστούσε. Και ακολουθούν οι ταινίες που την κάνουν διεθνώς γνωστή. "Για ποιον χτυπά η καμπάνα", "Εφιάλτης" (για το οποίο τιμήθηκε με Όσκαρ), "Οι καμπάνες της Αγίας Μαρίας", "Ιωάννα της Λωραίνης", αλλά και η συνεργασία με τον μετρ Χίτσκοκ στην "Υπόθεση Νοτόριους", "Νύχτα αγωνίας" και "Στον αστερισμό του Αιγόκερου".

«Intermezzo»

«Για ποιον χτυπά η καμπάνα»

«Εφιάλτης»

«Υπόθεση Νοτόριους»

«Στον Αστερισμό του Αιγόκερου»

Στη δεκαετία του '50, έρχεται το ιταλικό δράμα "Στρόμπολι" του Ρομπέρτο Ροσελίνι και η θυελλώδης σχέση που την έκανε να παραμείνει στην Ευρώπη, να αποκτήσει άλλες δύο κόρες την Ιζαμπέλα και την Ινγκριντ Ιζότα, αλλά και να γυρίσει μια σειρά ταινιών με τον Ροσελίνι, και μετά τον χωρισμό τους.

Στο αριστουργηματικο «Στρόμπολι»

Με τις δίδυμες κόρες της

Το Χόλιγουντ, της επιφυλάσσει το δεύτερο Οσκαρ της καριέρας της όταν αποφασίζει να επιστρέψει. Είναι για την "Αναστασία", όπου υποδύεται τη χαμένη κόρη των Ρομανόφ.

Αξέχαστη θα μείνει σε κομεντί όπως οι "Αδιακρισίες" δίπλα στον Κάρι Γκραντ, και στα "Το Αγκάθι", "Αντίο για Πάντα" και "Η Κίτρινη Ρολς-Ρόις" στα χρόνια του '60. Και φυσικά για το "Εγκλημα στο Οριαν Εξπρές", που της χάρισε το τρίτο της Οσκαρ και για τη συγκλονιστική ερμηνεία της στη "Φθινοπωρινή Σονάτα" του συμπατριώτη της, Ίγκμαρ Μπέργκμαν.

Με τον Γκάρι Γκραντ

Από το «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές»

«Φθινοπωρινη Σονάτα»

Έφυγε από τη ζωή, την ημέρα των γενεθλίων της στις 29 Αυγούστου του 1982.

Με τα παιδιά της από τον γάμο της με τον Ροσελίνι και την Πία