Ποιος είναι ο κακός του Spectre: Ο τρομακτικός παλαιστής ΜΜΑ που τσάκισε το γόνατο του Ντάνιελ Κρεγκ [εικόνες]

Στη νέα ταινία Τζέιμς Μποντ Spectre, ο 007 τα βάζει με ένα πραγματικό θηρίο. Πρόκειται για τον Mr Hinx, που ενσαρκώνει ο παλαιστής Ντέιβ Μπατίστα και σε σκηνή μάχης στα γυρίσματα τσάκισε το -ήδη καταπονημένο- γόνατο του Ντάνιελ Κρεγκ.

Ο Μπατίστα, που στους κύκλους των παλαιστών είναι γνωστός ως «θηρίο» είναι επαγγελματίας παλαιστής στο ΜΜΑ σόου Wrestlemania, ενώ στο παρελθόν είχε υπάρξει και ναυαγοσώστης, χορευτής breakdance (!) αλλά και πορτιέρης, επάγγελμα που αναγκάστηκε να σταματήσει ωστόσο όταν άφησε πελάτη αναίσθητο με ένα του χτύπημα.

Για την ακρίβεια, ο άνθρωπος πίσω από τον Μίστερ Χίνξ, -τον υπαρχηγό του μεγάλου κακού της ταινίας Spectre, Φραντς Ομπερχάουζερ- έχει μια προσωπική ιστορία βίας, εγκλήματος και γυναικών που τον καθιστούν ιδανικό αντίπαλο για τον διάσημο Βρετανό κατάσκοπο.

Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Μπατίστα «Bautista Unleashed», από όλους τους βάναυσους αντίπαλους του 007, κανένας δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο εξοικειωμένος με το θάνατο, τη βία και το έγκλημα όσο ο Μπατίστα.

Γεννημένος σε μια φτωχή συνοικία της Ουάσιγκτον, με καταγωγή Φιλιππινέζικη και Ελληνική, η παιδική και νεανική ηλικία του Μπατίστα ήταν γεμάτη βία. Πριν κλείσει τα 9 του χρόνια έγιναν τρεις ανθρωποκτονίες στο τετράγωνο που έμενε και ο ίδιος ήταν αυτόπτης μάρτυρας, ενώ στην ίδια ηλικία περίπου παράτησε το σχολείο και ξεκίνησε την καριέρα του ως μικροεγκληματίας, με το μέλλον του να φαντάζει μάλλον δυσοίωνο.

«Ζούσαμε σε μια από τις φτωχότερες γειτονιές της χώρας. Τότε, ο φόνος ήταν καθημερινότητα και η κοκαΐνη και το κρακ είχαν μόλις ξεκινήσει να διακινούνται ευρέως» γράφει στην αυτοβιογραφία του.

«Το προσδόκιμο όριο ζωής για ένα παιδί στη γειτονιά μου ήταν χαμηλότερο από ότι σε πολλές χώρες του τρίτου κόσμου και η έλλειψη στέγης ήταν στο αποκορύφωμά της. Ακόμη και οι νομοταγείς άνθρωποι έβλεπαν την αστυνομία ως εχθρό.

Ζούσαμε στα νοτιοανατολικά και υπήρχε αρκετά υψηλό ποσοστό ανθρωποκτονιών. Πυροβόλα όπλα, μαχαίρια, ακόμη και γροθιές χρησιμοποιήθηκαν για να σκοτώσουν ανθρώπους κατά καιρούς. Θυμάμαι ανθρώπους να πυροβολούνται και να δέρνονται μπροστά από το σπίτι μας.

Μια φορά ένας τύπος προσπαθούσε να πυροβολήσει κάποιον στη γειτονιά μας και αντί να πετύχει αυτόν, σκότωσε ένα αθώο κορίτσι. Οι άνθρωποι στη γειτονιά τον άρπαξαν και τον πήγαν στην αερογέφυρα του αυτοκινητόδρομου για να τον πετάξουν από κάτω. Η μητέρα μου κάλεσε την αστυνομία και κατάφερε να τους πείσει να φτάσουν εκεί εγκαίρως για να σταματήσει τον όχλο από τη δολοφονία του άντρα.

Μια άλλη φορά, ένας γείτονας βρέθηκε νεκρός στην αυλή του σπιτιού του. Η μητέρα του τον βρήκε με μία τρύπα από σφαίρα στο κεφάλι του. Η δική μου μητέρα κάλεσε το ασθενοφόρο και την αστυνομία, αλλά 45 λεπτά αργότερα δεν είχε έρθει τίποτα από τα δύο». Και αυτές είναι μόλις μερικές από τις ανατριχιαστικές σκηνές που βίωσε ως παιδί ο Μπατίστα.

Ομως ακόμα και η οικογένεια του δεν ήταν συνηθισμένη. Η μητέρα του, Ντόνα Μπατίστα, ήταν τόσο φτωχή που ζούσε την οικογένεια ολόκληρη εβδομάδα με ένα καζάνι φασολάδα. Μια φορά μάλιστα, η μητέρα του έκαψε τη σούπα, αλλά επειδή ήταν το μόνο που είχε, την έτρωγαν αναγκαστικά καμμένη για μια εβδομάδα, θυμάται.

Ο πατέρας του δεν ήταν ιδιαίτερα υποστηρικτικός, αφού μετά το διαζύγιο ζούσε πλουσιοπάροχα, αφήνοντας τον γιο και την πρώην γυναίκα του να πεινάνε. Από την άλλη, η μητέρα του ήταν το «μαύρο πρόβατο» της οικογένειας, αφού μετά το διαζύγιο έκανε σχέση με γυναίκα, ενώ το αποκορύφωμα ήταν η γιαγιά. «Ηταν πραγματική σκύλα. Μία φορά με χτύπησε στο πρόσωπο με μία ολόκληρη αρμαθιά κλειδιά» θυμάται.

Ο Μπατίστα πέρασε τα νεανικά του χρόνια στους δρόμους, αλωνίζοντας με τα παιδιά της γειτονιάς, παρατώντας το σχολείο και έχοντας από μικρή ηλικία ιστορικό συλλήψεων για ξυλοδαρμούς, κλοπές αυτοκινήτων, οπλοκατοχή και ναρκωτικά.

«Οταν με έδιωξαν από το σχολείο στα 12 μου, ο μπαμπάς μου με έσπασε στο ξύλο με την ζώνη του. Αλλά δεν μάσησα. Την επόμενη φορά που είχα μπλεξίματα, πήγα μόνος μου, πήρα τη ζώνη, του την πέταξα στα μούτρα και περίμενα το ξύλο. Γιατί; Γιατί μπορούσα. Ημουν σίγουρα κακοποιός και όλοι φοβόντουσαν για το μέλλον μου» γράφει.

Το 1989 συνελήφθη γιατί πυροβολούσε σε ένα σπίτι, φυλακίστηκε για μια εβδομάδα και στη συνέχεια τον άφησαν, αλλά συνελήφθη και πάλι λίγο καιρό μετά για κατοχή ναρκωτικών.

«Με έβαλαν σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης για ένα χρόνο, αλλά δεν ήταν κάτι δύσκολο. Ποτέ δεν με τραβούσαν τα ναρκωτικά, με έκαναν να χάνω τον έλεγχο και δε μου άρεσε αυτό. Γι' αυτό άλλωστε δεν έπινα ούτε αλκοόλ ιδιαίτερα» θυμάται

«Μέχρι τα 13 μου, με είχαν συλλάβει για ασήμαντα πράγματα. Εκλεβα, απλά γιατί όλοι οι φίλοι μου το έκαναν» αποκαλύπτει.

Το δύσκολο παιδί τελικά στάλθηκε στο Group Home, ένα οικοτροφείο για ατίθασα παιδιά. «Υπήρχε πολλή τιμωρία και καθόλου ελευθερία. Επρεπε να ακολουθήσω τους κανόνες» γράφει.

Το οικοτροφείο, υπάρχει ακόμα και πρόσφατα κλήθηκε να πάει να μιλήσει στα παιδιά. «Ηταν απλά μια τρομερή εμπειρία. Δεν έχω υπάρξει άγγελος στη ζωή μου, δεν έχω καν βγάλει το Λύκειο, αλλά αν μπορώ να είμαι πρότυπο, βοηθώντας τους ανθρώπους να μάθουν από τα λάθη μου και να αποφύγουν τα προβλήματά μου και να του δώσω ελπίδα, τότε αυτό είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό προνόμιο για μένα» δήλωσε.

Ο Μπατίστα συνελήφθη πολλές φορές προτού γίνει πρωταθλητής του WrestleMania, με αποκορύφωμα την περίοδο που δούλευε πόρτα σε νυχτερινό κέντρο: «Ξέφυγα λιγάκι, καθότι οξύθυμος και κλώτσησα δύο τύπους στο κεφάλι. Κατέληξαν στο έδαφος με τα μάτια τους γυρισμένα. Νόμιζα ότι τους σκότωσα. Τελικά με συλλάβανε και καταδικάστηκα σε ένα χρόνο με αναστολή».

Μετά την ποινή του δούλεψε επίσης ως σωματοφύλακας για σταρ όπως ο Billy Idol, ο Μαρκ Γουόλμπεργκ, ο Τζέιμι Φοξ και ο αμφιλεγόμενος σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ.

Ευτυχώς, ο Μπατίστα κατάφερε να βρει ένα απίθανο πάθος που τον τράβηξε έξω από τη βία και το έγκλημα. Τo Breakdance. «Γνώρισα μια παρέα παιδιά που το έκαναν αυτό και άρχισα κι εγώ. Συνηθίζαμε να πηγαίνουμε στην Ουάσινγκτον και το κάναμε όλη τη νύχτα. Ορισμένες από τις κινήσεις που έκανα στην είσοδο στο ρινγκ του WWE τις έχω πάρει από το χορό» εξηγεί.

Οσο για το WWΕ: «Ανακάλυψα την ερασιτεχνική πάλη όταν ήμουν έφηβος. Ημουν αρκετά μεγαλόσωμος από αυτή την ηλικία, σχεδόν 2 μέτρα και 185 κιλά, και κέρδισα το τουρνουά της χαμηλής κατηγορίας εκείνο το έτος. Θυμάμαι η πάλη είχε να κάνει με το πόσο καλός ήσουν και πόσο σκληρά δούλευες για να φτάσεις ψηλά»

Πλέον είναι ο μακροβιότερος παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών στην ιστορία του WWE, και έχει κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τρεις φορές μεταξύ άλλων τίτλων.

Αλλά για τον γίγαντα Μπατίστα, όσο εύκολο ήταν να φτιάξει αυτό το σώμα, τόσο δύσκολο ήταν να γίνει πρωταθλητής.

«Υπάρχουν θυσίες για να γίνεις πρωταθλητής. Θα πρέπει να δουλέψεις πολύ σκληρά όχι μόνο για την πάλη αλλά για όλη την παρουσία σου στη σκηνή»