Οταν οι Η.Π.Α έφτασαν στο φεγγάρι το 1969 με την θρυλική αποστολή Απόλλων 11, κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει πως ο άνθρωπος είναι ικανός να παραμείνει για μεγάλο διάστημα στον δορυφόρο της Γης.
Μπορεί η NASA να πάτησε πρώτη στην Σελήνη, όμως αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως ανακάλυψε τα πάντα για αυτήν. Το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της παραμένει αντικείμενο έρευνας, με την Ευρωπαϊκή Ενωση σε συνεργασία με την Ρωσία να ετοιμάζονται για το επόμενο μεγάλο βήμα.
Πιο συγκεκριμένα, ο ρωσικός οργανισμός διαστήματος Roscosmos σε συνεργασία με τον ESA της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δουλεύουν ώστε το 2020 να τοποθετηθεί βάση προσεδάφισης στο νότιο πόλο της Σελήνης, σε απώτερο στόχο την εγκατάσταση μόνιμης βάσης στο συγκεκριμένο σημείο. Η από κοινού αποστολή έχει το όνομα «Luna 27», ενώ ένας από τους πιο βασικούς λόγους που πραγματοποιείται είναι η διερεύνηση της ως τώρα ανεξερεύνητης περιοχής, αφού οι έρευνες δείχνουν μεγάλη πιθανότητα ύπαρξης νερού αλλά και πρώτων υλών που θα μπορούσαν να παράξουν καύσιμα αλλά και οξυγόνο.
Το νότιο μέρος στην σελήνη αποτελεί ένα από τα πιο κρύα σημεία στο ηλιακό μας σύστημα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η ύπαρξη παγωμένου νερού αλλά και χημικών ουσιών, ανεπηρέαστων από την ηλιακή ραδιενέργεια, φαντάζει πάρα πολύ πιθανή.
Ενθουσιασμός και αισιοδοξία: Οσα δήλωσαν οι επιστήμονες της Ρώσικης και της Ευρωπαϊκής πλευράς του «Luna 27»
Ενας από τους επικεφαλής στο πρόγραμμα εξερεύνησης, ο Ρώσος επιστήμονας Igor Mitrofanov, δήλωσε στο BBC πως: «Πρέπει να πάμε στην Σελήνη. Μέσα στον 21ο αιώνα, η Σελήνη θα μετατραπεί σε μόνιμο “φυλάκιο” του ανθρώπινου πολιτισμού. Η χώρα μας πρέπει να συμμετέχει σε αυτήν την διαδικασία. Μπορεί η μέγαλη επίσκεψη μας στο φεγγάρι να ωφελήσει τους αστροναύτες, αφού θα είναι μια πρώτη μόνιμη εγκατάσταση, πριν από το μεγάλο ταξίδι στον Αρη»
Στο ίδιο κλίμα ήταν και οι δηλώσεις του Bérengère Houdou. Ο επικεφαλής του «Luna 27» από την μεριά του ESA, σημείωσε ότι: «Φιλοδοξούμε ότι σύντομα θα υπάρξουν Ευρωπαίοι αστροναύτες στο φεγγάρι. Τον τελευταίο καιρό γίνονται συζητήσεις σε διεθνές επίπεδο, ώστε να επιτευχθεί μια κατάλληλη συνεργασία για να πάμε πίσω στην Σελήνη».
Με την σειρά του, ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες στο πρόγραμμα του ESA, ο James Carpenter, προσπάθησε να εξηγήσει συνοπτικά το νόημα της αποστολής που ετοιμάζεται: «Ο νότιος πόλος της Σελήνης είναι ένα μέρος εντελώς διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει ως τώρα. Το περιβάλλον του είναι μοναδικό και λόγο του υπερβολικού κρύου, μπορεί κανείς να βρει μεγάλες ποσότητες παγωμένου νερού και άλλων χημικών ουσιών, πάνω στην επιφάνεια του δορυφόρου. Μπορούμε να συλλέξουμε αυτά τα στοιχεία, χρησιμοποιώντας τα είτε ως καύσιμα για επόμενες αποστολές, είτε για συστήματα υποστήριξης για τους αστροναύτες εκτός Γης»
Οι... διαστημικές δυνάμεις συσπειρώνονται: Ευρωπαϊκή Ενωση, Ρωσία και στο βάθος... Η.Π.Α
Σε ένα πρώτο βήμα για το τεράστιο εγχείρημα της εξερεύνησης του ηλιακού μας συστήματος, οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο «Luna 27» δηλώνουν ευθέως τον ενθουσιασμό τους για την αποστολή που έχουν μπροστά τους. Η μόνιμη εγκατάσταση εκτός Γης, έστω και στον πιο κοντινό προορισμό, αποτελεί τεράστιο κατόρθωμα.
Φαίνεται πως οι καινούργιες ανακαλύψεις για τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος έχουν συμβάλλει σημαντικά στην «συσπείρωση» των οργανισμών διαστήματος. Από τις δεκαετίες του '60 και του '70, όπου Σοβιετική Ενωση και Η.Π.Α κινούνταν με άκρα μυστικότητα για να καταφέρουν να φτάσουν πρώτες στο φεγγάρι, τα δεδομένα έχουν ανατραπεί πλήρως. Ρωσία και Ε.Ε συνεργάζονται στενά, ενώ δηλώνουν πως ανάμεσα στους στόχους τους είναι να παρέχουν βοήθεια στην NASA μέσω της εγκατάστασης στην Σελήνη.
Το πρώτο βήμα της αποστολής «Luna 27» θα πραγματοποιηθεί το 2020, όπου θα τοποθετηθεί η πρώτη ρομποτική βάση. Μετά θα ακολουθήσει μια σειρά από αποστολές, με στόχο την μόνιμη εγκατάσταση και την ανθρώπινη μελέτη πάνω στον μοναδικό δορυφόρο της Γης. Αξίζει να σημειωθεί πως παράλληλα με Ρωσία και Ε.Ε κινείται και η Κίνα, η οποία δεν είναι απίθανο να κάνει την... έκπληξη και να στείλει πρώτη την αποστολή της.