Το Kolmanskop, αν και μέχρι το 1954 κατοικούνταν κανονικά, σήμερα στέκει μόνο του, μισοπνιγμένο στην άμμο, με εκατοντάδες τουρίστες να κόβουν εισιτήριο για να το επισκεφθούν.
Πρόκειται για μια πόλη φάντασμα στη νότια Ναμίμπια, 10 χλμ. μακριά από το λιμάνι της Λούντεριτζ. Το όνομά της, ή μάλλον το όνομά του, αφού πρόκειται για ένα χωριό και όχι για μια πόλη, το οφείλει στον Τζον Κόλεμαν ο οποίος κατά τη διάρκεια μιας αμμοθύελλας, εγκτατάλειψε τα βαγόνια του κάρου του στα οποία μετέφερε βόδια, ακριβώς απέναντι από το χωριό.
Ο οικισμός είχε δημιουργηθεί μόλις λίγα χρόνια πριν, το 1908, όταν ένας εργάτης, ο Ζαχαρία Λεουάλα, βρήκε ένα διαμάντι και το έδειξε στον προϊστάμενό του, το Γερμανό επιθεωρητή της σιδηροδρομικής γραμμής Αουγκούστο Στακ. Συνειδητοποιώντας ότι η περιοχή ήταν πλούσια σε διαμάντια, Γερμανοί ανθρακωρύχοι έχτισαν το μικρό οικισμό για να ζήσουν και να δουλέψουν στην περιοχή.
Οντας Γερμανοί οι κάτοικοι, έδωσαν στο χωριό το αρχιτεκτονικό ύφος γερμανικής πόλης με όλες τις ανέσεις, δημιούργησαν νοσοκομείο, αίθουσα χορού, αίθουσα μπόουλινγκ, θέατρο, γυμναστήριο, καζίνο, παγοποιείο, εγκατέστησαν το πρώτο μηχάνημα για ακτινογραφίες στο νότιο ημισφαίριο, καθώς και το πρώτο τραμ στην Αφρική.
Η πόλη άρχισε να εγκαταλείπετε σταδιακά κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο τελευταίος κάτοικος το άφησε μια για πάντα πίσω του το 1954, όταν εξαντλήθηκαν τα διαμάντια.
Εντωμεταξύ, οι γεωλογικές δυνάμεις και οι αμμοθύελλες «κατάπιαν» τα σπίτια του οικισμού, δημιουργώντας ένα ιδιόμορφο αποτέλεσμα και μοναδικό σκηνικό. Σπίτια πνιγμένα στην άμμο. Για αυτό και οι τουρίστες που επιδιώκουν να φωτογραφηθούν σε κάποιο από αυτά είναι πολλοί.
Ωστόσο, για να μπορέσει κανείς να την επισκεφθεί θα πρέπει πρώτα να έχει λάβει ειδική άδεια, αφού η πόλη βρίσκεται εντός της απαγορευμένες ζώνης της ερήμου.