Η υπηρεσιακή κυβέρνηση της Τουρκίας έσπευσε να επιρρίψει σε τρεις βολικούς αυτουργούς, την ευθύνη για την διπλή βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας της Άγκυρας, βοηθούμενη και από την απουσία ανάληψης ευθύνης: το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος και το ακροαριστερό Επαναστατικό Κόμμα/Μέτωπο Λαϊκής Απελευθέρωσης (DHKP-C).
Όμως το σύνθημα "Ερντογάν-Δολοφόνε" είναι σε όλα τα στόματα, καθώς συνεχίζονται σήμερα, δεύτερη ημέρα του εθνικού πένθους, που κήρυξε η Άγκυρα, σε κλίμα σπαραγμού, οι κηδείες των θυμάτων.
"Ο πρόεδρος της Τουρκίας επέλεξε να κάνει μία προεκλογική εκστρατεία πνιγμένη στο αίμα. Τρεις εβδομάδες πριν από τις τουρκικές βουλευτικές εκλογές, ο απολογισμός ανέρχεται σε εκατοντάδες θύματα, Κούρδους στην πλειοψηφία τους, θύματα βομβαρδισμών, αμάχους και μαχητές του PKK μαζί, δολοφονημένους από φονιάδες του κυβερνώντος κόμματος, του AKP, από επιθέσεις που η αστυνομία δεν επεδίωξε να εμποδίσει...Για τον ισλαμιστή αυτόν...η στρατηγική του φόβου φαίνεται ότι είναι ο μόνος τρόπος για να εμποδιστούν οι ψηφοφόροι να τον αποδοκιμάσουν για δεύτερη φορά. (...)", αναφέρεται στο σημερινό κύριο άρθρο της εφημερίδας L' Humanite.
"Φωνάζοντας 'Ερντογάν Δολοφόνε', δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στην Άγκυρα την επομένη της επίθεσης...Όλοι οι ύποπτοι έχουν καθοριστεί: τζιχαντιστικές οργανώσεις ή το PKK, καθώς το εθνικιστικό κουρδικό κόμμα έγινε και πάλι ο υπ΄αριθμόν 1 εχθρός της εξουσίας. Ένα απλοϊκό σενάριο που αμφισβητείται από εκείνους που επιρρίπτουν την ευθύνη στις μυστικές υπηρεσίες που εργάζονται για ένα καθεστώς σε απελπισία, η στρατηγική του οποίου συνίσταται σήμερα στη αύξηση της έντασης πριν από τις νέες εκλογές της 1ης Νοεμβρίου", αναφέρεται στο κύριο άρθρο της εφημερίδας Le Republicain Lorrain.
"...και ο τούρκος πρόεδρος ακολουθεί μία επικίνδυνη αυταρχική παρεκτροπή, η οποία όμως συνάντησε τον περασμένο Ιούλιο την σχετική εκλογική ήττα του AKP, στερώντας του έτσι την απόλυτη πλειοψηφία και τις ενισχυμένες εξουσίες που επεδίωκε. Έκτοτε, όλα τα μέσα είναι κατάλληλα για την αποδυνάμωση του εσωτερικού εχθρού, που ενσαρκώνεται από το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP), μία φιλοκουρδική πολιτική παράταξη, η οποία κέρδισε την υποστήριξη των αντιτιθέμενων στο καθεστώς. Ο ελιγμός του Ερντογάν συνίσταται στην εκμετάλλευση του πολέμου για να απαλλαγεί από κάθε αντίθετη φωνή. Δεν έχει κερδίσει το στοίχημά του. Εκτός και εάν εξοντώσει και τις προγραμματισμένες εκλογές".
"Όλο και περισσότερο αυταρχικός, όσο αυξάνεται το κύμα αμφισβήτησης...ο Ερντογάν ποντάρει σε μία στρατηγική έντασης για να χαλυβδώσει τους οπαδούς του...Αυτή η επιλογή της αύξησης του χάσματος ανάμεσα στο "εμείς" και στο "αυτοί" οδηγεί σιγά-σιγά τη χώρα προς τον εμφύλιο πόλεμο...Αυτή η πολιτική οδηγεί τη χώρα στο πλήρες αδιέξοδο", γράφει ο Μαρκ Σεμό στο κύριο άρθρο της Liberation. "Η ολίσθηση της Τουρκίας προς τη βία θα έχει καταστροφικές συνέπειες και πέραν της ίδιας της χώρας. Αυτό το σενάριο του απόλυτου κακού μετατρέπεται σε πιθανότητα και είναι και εξαιτίας αυτού που οι εκλογές της 1ης Νοεμβρίου είναι κρίσιμες για ολόκληρη την Ευρώπη".
"Όμως ο άνθρωπος που βοήθησε το επονομαζόμενο 'Ισλαμικό Κράτος' να εδραιωθεί στη Συρία παραμένει αντικείμενο αναγνώρισης εκ μέρους των ηγετών της Δύσης. Με το συλλυπητήριο μήνυμά του, ο Μπαράκ Ομπάμα του εξέφρασε, το Σάββατο, την υποστήριξή του στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Ποιον κοροϊδεύει ο Λευκός Οίκος; Το καλοκαίρι, ο Φρανσουά Ολάντ τον συνεχάρη. Απαράδεκτη προσήνεια, που πυροβολεί πισώπλατα τους μαχητές στο Κομπάνι, αλλά επίσης του τούρκους δημοκράτες, που μαζί με τους κούρδους αδελφούς τους μάχονται για την ελευθερία...και για την εκδίωξη αυτού του μαφιόζικου καθεστώτος", καταλήγει το κύριο άρθρο της L' Humanite.