Πριν από μερικά 24ωρα η Σελένα Γκόμεζ έκανε τη σοκαριστική αποκάλυψη για το πρόβλημα υγείας που την ανάγκασε να αποσυρθεί κάποιο διάστημα από τα φώτα της δημοσιότητας.
Η τραγουδίστρια πάσχει από ερυθηματώδη λύκο, ένα αυτοάνοσο νόσημα τα συμπτώματα του οποίου περιλαμβάνουν εξανθήματα, φωτοευαισθησία και τριχόπτωση.
Η κατάσταση της υγείας της την ανάγκασε να ματαιώσει συναυλίες, αλλά και να υποβληθεί σε σειρά χημειοθεραπειών, ώστε να μετριάσει τα συμπτώματα, όπως ανέφερε.
Το αυτοάνοσο αυτό νόσημα μπορεί να έχει επιπτώσεις μετά από χρόνια στους πνεύμονες, την καρδιά, τον εγκέφαλο, τα νεφρά, την σπονδυλική στήλη, αλλά και το δέρμα. Εμφανίζεται περισσότερο σε γυναίκες ηλικίας 15-44, με τον οργανισμό ουσιαστικά να επιτίθεται στον ίδιο του τον εαυτό μέσω αυτοαντισωμάτων που προσβάλλουν υγιείς ιστούς, χωρίς η αιτία να έχει διευκρινιστεί. Τα αρχικά συμπτώματα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων πυρετό, πόνο στις αρθρώσεις, εξάνθημα, αναιμία, έλκη στο στόμα, φωτοευαισθησία.
«Ορισμένοι άνθρωποι εκδηλώνουν συμπτώματα μόνο στο δέρμα. Επειδή αυτά διαφέρουν ανάλογα με το είδος του ερυθηματώδη λύκου, απαιτείται η συμβολή έμπειρου δερματολόγου», εξηγεί η δερματολόγος δρ. Αμαλία Τσιατούρα, επιστημονική διευθύντρια της κλινικής Cosmetic Derma Medicine. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν εξάνθημα στο πρόσωπο με τη μορφή πεταλούδας, επίπεδες ή επηρμένες βλατίδες και οίδημα, λέπτυνση των τριχών της κεφαλής, ουλωτική αλωπεκία κ.ά. Σε αυτές τις περιπτώσεις παρατηρείται και φωτοευαισθησία γι’ αυτό απαιτείται πολύ καλή ηλιοπροστασία όλο το χρόνο. Σε άλλες περιπτώσεις το ερύθημα και οι βλατίδες εντοπίζονται στα άκρα και τον κορμό (υποξύς δερματικός ερυθηματώδης λύκος), ενώ μερικές φορές η νόσος οδηγεί σε ουλωτική αλωπεκία στο τριχωτό της κεφαλής, συνοδεύεται από κνησμό και βλάβες που μοιάζουν με έρπη.
Η διάγνωση γίνεται με τρεις τρόπους, όπως αναφέρει η δρ. Τσιατούρα: κλινική εξέταση, λήψη ιστοτεμαχίου για βιοψία από τις βλάβες, ανοσοφθορισμό και αιματολογική εξέταση για συγκεκριμένα αντισώματα που σχετίζονται με τον ερυθηματώδη λύκο.
Η θεραπεία της νόσου διαφέρει ανάλογα με τα συμπτώματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Για παράδειγμα σε περίπτωση φωτοευαισθησίας, απαιτείται εφαρμογή αντιηλιακού όλο το χρόνο και αποφυγή έκθεσης στον ήλιο. Ουσίες, όπως τα ρετινοειδή χρησιμοποιούνται τοπικά στις υπερπλασίες του δέρματος, ενώ η συστηματική αγωγή που μπορεί να δοθεί από το στόμα περιλαμβάνει κατά περίπτωση ανθελονοσιακά και ανοσοκατασταλτικά φάρμακα κ.ά. «Αυτό που είναι σημαντικό να θυμούνται οι ασθενείς» τονίζει η Δρ Τσιατούρα «είναι ότι τα συμπτώματα ελέγχονται με την κατάλληλη θεραπεία, γι’ αυτό πρέπει να διατηρούμε την καλή ψυχολογία μας».