Ένας διάλογος ανάμεσα στην επιθυμία και τον ρεαλισμό. Μια συζήτηση που προσπάθησε -με δυσκολία, είναι αλήθεια- να καλύψει το ηλικιακό κενό. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε βρέθηκε απέναντι σε Γάλλους φοιτητές και φυσικά το συναπάντημα ήταν εκρηκτικό.
Η Suddeutsche Zeitung μεταφέρει αυτή τη συνάντηση, που έγινε στο περιθώριο του πρόσφατου Eurogroup, όταν ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ επισκέφθηκε τους ελίτ μαθητές του πανεπιστημίου «Sciences Po» στο Παρίσι. Θέμα της συζήτησης ήταν να μιλήσει ο Σόιμπλε για το «μέλλον της Ευρώπης». Μόνο που την κουβέντα μονοπώλησε το παρόν της ηπείρου και ιδιαιτέρως αυτό της Ελλάδας.
Όπως αναφέρει η γερμανική εφημερίδα, οι φοιτητές είδαν στο πρόσωπο του Σόιμπλε τον άνθρωπο που ήθελε να πετάξει την Ελλάδα εκτός του ευρώ ή, ακόμη χειρότερα, το «τέρας» που ευθύνεται για τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα. Μάλιστα, ο φοιτητής που προέβαλε αυτό το επιχείρημα δέχθηκε και το έντονο χειροκρότημα των παρεβρισκόμενων που είχαν κατακλύσει την αίθουσα.
Οι μαθητές είδαν στο πρόσωπο του Σόιμπλε το «τέρας» που ευθύνεται για τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα
Φυσικά, ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ απέκρουσε αυτές τις κατηγορίες και είπε στους Γάλλους μαθητές πως «το πρόβλημα με την Ελλάδα υπήρχε προ της κρίσης». Τους εξήγησε πως η ΕΕ διοικείται βάσει κανόνων και υποχρεώσεων και αυτοί οι δεσμευτικοί όροι βασίζονται σε συγκεκριμένες αρετές και αξίες.
Στη συνεχεία μια Γερμανίδα φοιτήτρια ρώτησε τον Σόιμπλε αν συνδέεται το εμπόριο όπλων της Γερμανίας με την προσφυγική κρίση. Αν και ο Γερμανός υπουργός δεν προσπάθησε να υπεκφύγει δεν φάνηκε να γίνεται αρεστός από τους φοιτητές. Ίσως να τους προκάλεσαν τα λεγόμενα του Σόιμπλε σχετικά με τα υψηλά ελλείμματα της Ελλάδας πριν από το ξέσπασμα της κρίσης και το γεγονός ότι «κανείς ιδιώτης δεν θέλει να επενδύσει» στη χώρα χωρίς όρους.
Η αντίδραση του Γερμανού υπουργού ήταν έντονη όταν μια φοιτήτρια τον ρώτησε: «Σίγουρα έχετε δίκιο να αναφέρεστε στην οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, όμως δεν ακολουθήσατε μια τιμωρητική ρητορική και ένα παιχνίδι κατηγοριών;». Αρχικά ο Σόιμπλε διατήρησε την ψυχραιμία του και απάντησε: «Δεν θα βρείτε ούτε μία φράση με την οποία η καγκελάριος ή εγώ κατηγορήσαμε τους Έλληνες».
Αντίθετα πρόσθεσε ότι καταβλήθηκαν πολλές προσπάθειες να ανακάμψει η ελληνική οικονομία, όμως τίποτε μέχρι τώρα δεν είχε αποτέλεσμα. «Ο Βαρουφάκης μου είχε πει: Βόλφγκανγκ είμαστε το μόνο κόμμα που δεν είναι διεφθαρμένο, τουλάχιστον όχι ακόμη». Όμως αργότερα ο Σόιμπλε ξέσπασε και συνέστησε στη φοιτήτρια «ασχοληθείτε καλύτερα με τη χώρα σας».
Το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο αποφάσισε πριν από χρόνια ότι «δεν πρέπει να στέλνουμε τους πρόσφυγες πίσω στην Ελλάδα, διότι εκεί δεν τηρούνται οι στοιχειώδεις όροι για την ανθρώπινη μεταχείριση των μεταναστών». Και κατέληξε φωνάζοντάς της «ντροπή σας!».
Πιο ήρεμη ήταν η στάση του Γερμανού υπουργού όταν η συζήτηση στράφηκε στην προσφυγική κρίση και του τέθηκε το ερώτημα πόσους πρόσφυγες μπορεί να δεχθεί η Ευρώπη. «Η Ευρώπη συνολικά μπορεί να αποφασίσει.
Για παράδειγμα εμείς είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε ένα εκατομμύριο και μετά να τους μοιράσουμε σε διάφορες χώρες». Η προσφυγική κρίση δείχνει ότι «χρειαζόμαστε επειγόντως μια κοινή πολιτική, οι μεμονωμένες χώρες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν (την κρίση)», τόνισε ο Σόιμπλε.
Πάντως υπογράμμισε ότι κανείς δεν επιθυμεί να κλείσουν τα σύνορα ώστε «κανείς να μην μπορεί να περάσει». Όμως κάθε κοινότητα, και η ευρωπαϊκή, χρειάζεται «έναν κάποιο έλεγχο σχετικά με το πόσοι άνθρωποι έρχονται».
Ο Σόιμπλε παραδέχθηκε μάλιστα ότι γίνονται και λάθη και επεσήμανε ότι δεν είναι σωστό οι προσπάθειες για μια κοινή πολιτική αντιμετώπιση της κρίσης να «ξεκινούν με το μοίρασμα των προσφύγων».
Η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερη αλληλεγγύη, αλλά «θα πρέπει να ξεκινήσουμε με την κοινή διαχείριση των εξωτερικών μας συνόρων», επεσήμανε. Η κατάσταση στη Γερμανία είναι «εύθραυστη και νευρική», εξήγησε ο Γερμανός υπουργός, καθώς: «Κάθε ημέρα φτάνουν περίπου 10.000 νέοι πρόσφυγες, δηλαδή σε διάστημα μίας εβδομάδας (δεχόμαστε) όσους πρόσφυγες δέχεται η Γαλλία σε έναν χρόνο».
Ο Σόιμπλε έκλεισε τη συζήτηση στο Science Po λέγοντας ότι κάθε κρίση είναι μια ευκαιρία, ακόμη και η προσφυγική. «Το να σώσουμε έναν άνθρωπο που διακινδυνεύει τη ζωή του στη θάλασσα, αυτή είναι μια ευρωπαϊκή αξία».