Το έργο του Αλέξη Τσίπρα, ως προς τις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται να κάνει, θα είναι δύσκολο, γι' αυτό και πρέπει να χρησιμοποιήσει όλο το πολιτικό κεφάλαιο που αποκόμισε από τις πρόσφατες εκλογές.
Αυτό αναφέρει σε άρθρο του στο Newsweek, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τσαρλς Ρις. Κάνει λόγο για την παραδοχή, πλέον, από τον ελληνικό λαό και τον Αλέξη Τσίπρα ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και ότι ο περιβόητος μήνας του μέλιτος που διαθέτει κάθε νέα κυβέρνηση, στην περίπτωση της Ελλάδας δεν υφίσταται καθώς τα προβλήματα τρέχουν.
Όπως αναφέρει: «Η εκλογή θα μπορούσε κάλλιστα να αποδείξει ότι οι Έλληνες συνειδητοποίησαν ότι δεν υπάρχει μαγική λύση που μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την οικονομική κρίση. Μπορεί ο λαός να δώσει ένα περιθώριο στον Τσίπρα να περάσει το μήνα του μέλιτος ως πρωθυπουργός, αλλά η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που απαιτούνται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την ΕΕ δεν περιμένει. Επίσης, θα πρέπει να δώσει μια λύση για τη μεταναστευτική κρίση ιστορικών διαστάσεων.Αυτό που χρειάζεται τώρα η χώρα, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι μια περίοδος σταθερότητας για τη βελτίωση των οικονομικών και επιχειρηματικών συνθηκών».
Ο κ. Ρις σημειώνει πως ο Τσίπρας έχει πλέον στη διάθεσή του απαραίτητο πολιτικό κεφάλαιο για να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές. Ιδιαιτέρως μετά την απόφασή του να βγάλει από το παιχνίδι την αριστερή πτέρυγα του κόμματός του. «Για να καταφέρει την ελάφρυνση του χρέους πρέπει να προχωρήσει σε περαιτέρω περικοπές. Επομένως πρέπει να θέσει σε άμεση προτεραιότητα τη νομοθεσία για τις μεταρρυθμίσεις, καθώς και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών».
Στη συνέχεια ο Ries κάνει μια αναδρομή στο πως η Ελλάδα χρειάστηκε τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης για να μη χρεοκοπήσει, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο σκοπός της πρώτης δέσμης μέτρων ήταν να διασωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και να μειώσουν σημαντικά τον συστημικό κίνδυνο.
Επίσης είναι σαφές εκ των υστέρων, σύμφωνα με τον ίδιο, ότι η απροθυμία του Eurogroup να δώσει την περίοδο 2012-2014 στην κεντροδεξιά ελληνική κυβέρνηση χρόνο για την εφαρμογή του δεύτερου προγράμματος, ή τη γενική αίσθηση ότι υπάρχει «φως στην άκρη του τούνελ», κατέστησε δυνατή την ανάδειξη του Τσίπρα στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015.
Κατά τη διάρκεια ενός ταραχώδους εννεαμήνου στην αρχή του τρέχοντος έτους, ο Τσίπρας και η Ελλάδα συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να υποκύψουν στις απαιτήσεις λιτότητας. Τώρα είναι πιθανώς αρκετά σαφές σε πολλούς ότι ένα «Grexit» θα έχει περαιτέρω συνέπειες, ολέθριες για την Ελλάδα και για τη ζώνη του ευρώ επίσης. Η Ελλάδα μπορεί να ήταν καλύτερα να μην είχε καν υιοθετήσει το ευρώ, αλλά από τη στιγμή που το έκανε, μια αποχώρηση θα είχε σοβαρές επιπτώσεις στο τραπεζικό σύστημα και την οικονομική υποδομή. Και ενώ η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ σε θέση να "ξεπληρώσει” όλο το δημόσιο χρέος της, το πραγματικό ζήτημα είναι η εξυπηρέτησή του, μακροπρόθεσμα.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Τσίπρας πρέπει να χρησιμοποιήσει την νεοαποκτηθείσα πολιτική του δύναμη για να σχηματίσει μια κυβέρνηση σε μια σταθερή και βιώσιμη πορεία και να θεσπίσει σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να φέρουν στην Ελλάδα μια νέα σταθερότητα και ανάπτυξη.