Η αγχώδης διαταραχή είναι μία πάθηση για την οποία ο κόσμος δεν γνωρίζει πολλά και πολλές τη συγχέει με το απλό στρες.
Αν και στα συμπτώματα της αγχώδους διαταραχής περιλαμβάνονται μερικά στοιχεία άγχους αυτά δεν είναι τα μόνα που την χαρακτηρίζουν καθώς όποιος πάσχει από αυτή έχει έντονα συναισθήματα ανησυχίας και ενοχής, ενώ έχει μία διαρκή νευρικότητα.
Επιπλέον, πρόκειται για μία διαταραχή η οποία μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή οπότε στην περίπτωση που βρεθεί δίπλα σας ένα άτομο που πάσχει από αυτή πρέπει να γνωρίζετε όχι μόνο πως να το αντιμετωπίσεις, αλλά και τι να μην πείτε.
«Ηρέμησε»
Είναι ίσως το χειρότερο πράγμα που μπορείς να πεις σε έναν άνθρωπο ο οποίος δεν έχει επίγνωση της κατάστασής του και των συναισθημάτων που βιώνει.
«Γίνομαι κι εγώ έτσι»
Εκτός κι αν πάσχεις από κάτι παρόμοιο, δεν έχεις καμία ιδέα της κατάστασης όσων πάσχουν από αγχώδεις διαταραχές.
«Είναι όλα μέσα στο μυαλό σου»
Απευθύνοντας στον άλλο μία τέτοια πρόταση είναι σαν να τον πατρονάρεις, κάτι που μπορεί να έχει χειρότερα αποτελέσματα. Επιπλέον, ποια είναι η λογική στο να λες σε κάποιον ότι οι φόβοι που έχει δεν είναι πραγματικοί;
«Υπάρχουν άνθρωποι στον κόσμο που περνούν χειρότερα»
Το ερώτημα που προκύπτει σε αυτή την περίπτωση είναι το εξής: Από πότε υπάρχει σύγκριση μεταξύ των προβλημάτων. Το γεγονός από την άλλη ότι οι ψυχικές διαταραχές δεν έχουν εμφανή σωματικά συμπτώματα δεν σημαίνει ούτε ότι δεν υπάρχουν ούτε ότι είναι λιγότερο σοβαρές.
«Αντιμετώπισέ το»
Όταν κάποιος πάσχει από αγχώδεις διαταραχές, ο εξαναγκασμός να το ξεπεράσει δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να τον παρακινήσεις. Η συμπόνοια από την άλλη θα βοηθήσει πολύ περισσότερο. Επιπλέον, σκέψου, αν μπορούσε να το αντιμετωπίσει, δεν θα το είχε ήδη κάνει;
«Έκανα κάτι λάθος»
Όχι, δεν είναι ούτε δικό σου λάθος, ούτε δικό του, ούτε κανενός. Παρά το γεγονός όμως ότι αυτό το σχόλιο δεν είναι τόσο κακεντρεχές, μπορεί να πληγώσει το άτομο που εκείνη τη στιγμή έχει αναπτύξει τα συμπτώματα της αγχώδους διαταραχής. Επιπρόσθετα, δεν είναι σωστό τη στιγμή που προσπαθούν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους, να νιώσουν ενοχές και για τα δικά σας.
Το να σταθείτε απλά και μόνο στο πλάι τους πάντως με λίγη υπομονή, θα βοηθήσει όσο τίποτα.