Η νίκη του Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου ήταν ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες. Σε κάποιους, όμως, αυτό το μήνυμα έφτασε μπερδεμένο. Πρόκειται για τους απανταχού Αριστερούς της Ευρώπης.
Οι ριζοσπάστες και λογής Αριστεροί στην Ευρώπη που τάσσονται εναντίον της «ορθόδοξης» άποψης της Γερμανίας ότι ο μόνος δρόμος είναι η λιτότητα, βλέπουν με σκεπτικισμό τη νέα επικράτηση του Τσίπρα, λόγω της ολικής στροφής που έκανε στην προηγούμενη θητεία του. Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλοι που θεωρούν ότι η νέα νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει σε όλους ότι τα αριστερά κινήματα είναι ικανά να καταγάγουν εκλογικές νίκες.
Το Reuters σημειώνει ότι τα τελευταία επτά χρόνια, από τη στιγμή που ενέσκηψε η κρίση, τα κόμματα που έχουν ευνοηθεί περισσότερο είναι τα κεντροδεξιά και τα λαϊκιστικά. Δεν υπάρχει μέση λύση αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη που να έχει αέρα νίκης. Επίσης, η επικράτηση του Τσίπρα έδειξε πως αν υπάρχει ένας χαρισματικός ηγέτης στο προσκήνιο, τότε, ακόμη και για αριστερή κυβέρνηση μπορεί να περάσει αντιλαϊκά μέτρα δίχως να χάσει το εκλογικό προβάδισμά της. Οι επικριτές, όμως, αντιτείνουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα κατέδειξε την αδυναμία των Αριστερών να δουν την πραγματικότητα που λέει ότι δεν γίνεται να προχωράς σε αθρόες υποσχέσεις, τη στιγμή που πρέπει να περιορίσεις τον κρατικό προϋπολογισμό.
Το επόμενο διάστημα η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει εκλογικές μάχες στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Και οι τρεις χώρες κατάπιαν αβασάνιστα το δηλητήριο που τους προσφέρθηκε από τους διεθνείς δανειστές. Μένει να φανεί αν οι κυβερνήσεις τους θα καταφέρουν να επιβιώσουν πολιτικά. Οι μετριοπαθείς δυνάμεις στην Ευρώπη, όπως ο Ολάντ, προσπαθεί να φέρει τον Τσίπρα στο οικείο ρεύμα, αλλά ο Έλληνας πρωθυπουργός αμύνεται και επιθυμεί να διατηρήσει την ιδεολογική ιδιαιτερότητά του. Ακόμη και αν τελικά εφαρμόσει τα μνημονιακά μέτρα, θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί μια γλώσσα που θα αντίκειται στις πολιτικές της Γερμανίας.
Η νίκη του Κόρμπιν, σε συνδυασμό με αυτή του Τσίπρα, αναφέρει το Reuters, δείχνει πως υπάρχει ένα ρεύμα το οποίο θέλει να οικειοποιηθεί και ο Πάμπλο Ιγκλέσιας του Podemos. Ωστόσο, η απόφασή του να δεχθεί τους όρους των δανειστών προκάλεσε πολλαπλά ρήγματα στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ο Τσίπρας δεν είναι τόσο δεδομένος για όλους τους Αριστερούς.
Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, επί παραδείγματι, τάχθηκε αναφανδόν εναντίον του Τσίπρα και προτίμησε να υποστηρίξει τη Λαϊκή Ενότητα. Ο Τζέρι Άνταμς, όμως, του ιρλανδικού Σιν Φέιν, βλέπει τη νίκη του Τσίπρα ως προανάκρουσμα της δική του επιτυχίας: «Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ είναι εντυπωσιακή με δεδομένη την αντιμετώπιση που έτυχε από τους δανειστές κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων».
Στην Ισπανία, το Podemos και το Σοσιαλιστικό κόμμα έσπευσαν να χειροκροτήσουν τη νίκη του Τσίπρα. Απομένουν τρεις μήνες για τις εκλογές στο δικό τους κοινοβούλιο και θέλουν να δείξουν ότι έχουν κι αυτοί αντίστοιχες πιθανότητες νίκης. Η διαφορά τους είναι ότι οι Σοσιαλιστές απάντησαν δημόσια στο Podemos και το προειδοποίησαν να μην κάνει το λάθος να βλέπει τον εαυτό του ως τον «ισπανικό ΣΥΡΙΖΑ».
O πρόεδρος του ισπανικού think tank «Analisis Sociologicos, Economicos y Politicos (ΑSEP)», Χουάν Ντίεζ, τονίζει: «Κάτι τέτοιο θα βοηθήσει το Podemos. Αυτό είναι δεδομένο, αλλά δεν σημαίνει ότι θα αποτελέσει και παράσταση νίκης».
Στην Πορτογαλία τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Εκεί, παρά τα δύσκολα μέτρα λιτότητας, δεν εμφανίστηκε ένα κίνημα αντίστοιχο με τον ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos. O Σοσιαλιστής Αντόνιο Κόστα, λέει: «Αυτό που θα αποφασίσουμε στην Πορτογαλία δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα». Το ίδιο αποφαίνεται και ο νυν πρωθυπουργός, ο συντηρητικός Πέδρο Πάσος Κοέλιο που σημειώνει ότι η Πορτογαλία, σε αντίθεση με την Ελλάδα, βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης και έχει αφήσει πίσω της τις δύσκολες ημέρες.