Πέθανε ο αρχιερέας του βουντού από την Αϊτή που εντυπωσίασε και τρόμαξε τη Δύση [εικόνες]

Εφυγε το Σάββατο από τη ζωή ο βιοχημικός Μαξ Μποβουάρ από την Αϊτή, ο οποίος κατείχε τον υψηλότερο τίτλο ιερέα του Βουντού: «Ανώτατος Servitur» και είχε προκαλέσει σάλο με πρακτικές βουντού και νεκρανάστασης τη δεκαετία του '80.

Στις 1:15 π.μ. sτις 2 Μαΐου 1962, ένας άνθρωπος από την Αϊτή ονόματι Κλέρβιους Ναρκίσε ανακηρύχθηκε νεκρός από δύο γιατρούς μετά από αρκετές εβδομάδες που υπέφερε από έναν μυστηριώδη βασανιστικό πυρετό. Το πτώμα του εντοπίστηκε από τις δύο αδελφές του, Μαρία-Κλάρα και Αντζελίνα.

Η οικογένεια του Ναρκίσε τον έθαψε σε ένα μικρό νεκροταφείο κοντά στην σκονισμένη πόλη Λ'Εστέρε. Περίπου 18 χρόνια αργότερα, το 1980, ένας τρομακτικός άνδρας με θολά μάτια πλησίασε την Αντζελίνα στην αγορά του χωριού και συστήθηκε ως ο αδελφός της, ο Κλέρβιους Ναρκίσε που θάφτηκε το 1962 και της εξήγησε ότι τον ανέστησε ένας μάγος βουντού και τον κρατούσε αιχμάλωτο σε μία φυτεία ζάχαρης.

Οι κάτοικοι του χωριού, όπως και οι περισσότεροι Αϊτινοί που πιστεύουν στη μαγική δύναμη του βουντού, αποδέχθηκαν την ιστορία - αλλά οι δυτικοί επιστήμονες ήταν εμφανώς δύσπιστοι με την ανάσταση του.

Η ιστορία του Ναρκίσε εντυπωσίασε τον καθηγητή του Χάρβαρντ Γουέιντ Ντέιβις, ο οποίος ξεκίνησε ένα οδοιπορικό βαθιά μέσα στη ζούγκλα της Αϊτής, όπου συνάντησε τον Μαξ Μποβουάρ, μετέπειτα γνωστό και ως «Πάπα του βουντού».

Ο Μποβουάρ εισήγαγε τον καθηγητή σε ένα «Bokor» μαγικό, και του έδωσε μία μαγική συνταγή για «σκόνη ζόμπι» που ανασταίνει τους νεκρούς.

Ο Ντέιβις πείστηκε τόσο πολύ από την θαυματουργή σκόνη, ώστε έγραψε το βιβλίο «The Serpent and the Rainbow» που αργότερα έγινε ταινία σε σκηνοθεσία Γουές Κρέιβεν, με πρωταγωνιστή τον Μπιλ Πούλμαν και πυροδότησε ένα νέο είδος ταινιών τρόμου με ζόμπι.

Ο «Πάπας του βουντού», Μποβουάρ, ο οποίος απεβίωσε το Σάββατο, ήταν ο επικεφαλής μίας κάστας περίπου 6.000 μάγων βουντού της Αϊτής.

Ως πνευματικός ηγέτης τους είχε πιστωθεί διάφορα παράξενα και περίεργα φαινόμενα: από την ανάσχεση της επιδρομής των ΗΠΑ, μέχρι την σωτηρία ιερέων βουντού από λιντσάρισμα από το εξαγριωμένο πλήθος που τους κατηγορούσε για μια επιδημία χολέρας.

Ο χαρισματικός βασιλιάς του βουντού μάλιστα λέγεται ότι μάγεψε και τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον σε μια τυχαία συνάντηση τους το 1975 και έγραψε γι' αυτήν στα απομνημονεύματά του.

Ωστόσο η ιστορία που προκάλεσε ανατριχίλες στη Δύση, ήταν η υπόθεση της νεκρανάστασης του Ναρκίσε.

Ο Ντέιβις είχε διάφορες θεωρίες σχετικά με τις χημικές ουσίες που θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει τη νεκρανάσταση του Ναρκίσε, καθώς και γιατί εκείνος ένιωθε έξω από το σώμα του, και γιατί η θερμοκρασία του έπεφτε κατακόρυφα και δυσκολευόταν να μιλήσει. Ωστόσο, ο βοτανολόγος, που είχε ειδίκευση στη «σχέση μεταξύ των ανθρώπων και των φυτών» είχε αμφιβολίες για τον τρόπο με τον οποίο ο Ναρκίσε ανακηρύχθηκε νεκρός από όχι έναν, αλλά δύο γιατρούς.

Για να βρει την αλήθεια πίσω από τη συγκλονιστική ιστορία του Ναρκίσε, ο Ντέιβις παρακολούθησε τον ιερέα βουντού να προετοιμάζει ένα αφέψημα, το οποίο οι ντόπιοι ονόμαζαν «σκόνη ζόμπι» και μετέτρεπε τους ανθρώπους σε «άμυαλους σκλάβους».

Στη συνέχεια ο Μποβουάρ τον σύστησε σε έναν ακόμη ιερέα της μαύρης μαγείας, ονόματι Μαρσέλ Πιέρ, ο οποίος του έδωσε τη συνταγή για τη μαγική σκόνη.

Μελετώντας την, ο Ντέιβις ανακάλυψε ότι το φίλτρο είχε ως υλικά το θρυμματισμένο κρανίο ενός νεκρού μωρού, σκοτωμένες μπλε σαύρες, έναν νεκρό βάτραχο τυλιγμένο σε ένα αποξηραμένο θαλάσσιο σκουλήκι και ένα εξωτικό είδος σταφυλιού. Αλλά το πιο σημαντικό συστατικό της σκόνης προερχόταν από το δηλητιριώδες ψάρι Φούνγκου του οποίου το ήπαρ και τα αναπαραγωγικά όργανα περιέχουν τετροδοτοξίνη, ένα ισχυρό δηλητήριο νεύρων χιλιάδες φορές πιο τοξικό από τα θανατηφόρα κυανιούχα.

Ο Ντέιβις έστειλε ένα δείγμα της «σκόνης ζόμπι» στον καθηγητή Λέον Ρουαζίν στο Columbia Presbyterian College της Νέας Υόρκης, ο οποίος πραγματοποίησε κάποιες γρήγορες δοκιμές.

Ο Ρουαζίν, έριξε τη σκόνη στις ξυρισμένες ράχες εργαστηριακών αρουραίων και παρατήρησε ότι έπεφταν σε πλήρη κωματώδη κατάσταση και αντιδρούσαν μόνο με έντονο ταρακούνημα. Εξι ώρες αργότερα, ήταν ακίνητοι και φαίνονταν νεκροί, αλλά ο εργαστηριακός εξοπλισμός έδειχνε την παρουσία εγκεφαλικών κυμάτων.

Πλέον ο Ντέιβις ήταν πεπεισμένος ότι η σκόνη προκάλεσε το «θάνατο» και την «ανάσταση» των θυμάτων και τα μετέτρεψε σε ζόμπι. Ουσιαστικά αυτό που διαπίστωσαν είναι ότι ο Ναρκίσε μετατράπηκε σε «ψυχικό σκλάβο» που ήταν σε κατάσταση ζόμπι και εύκολα χειραγωγήσιμος. Πρόσθεσε επίσης ότι το θύμα διατηρούνταν σε αυτή την κατάσταση με κανονικές δόσεις από ένα δηλητηριώδες φυτό ονόματι Datura stramonium που προκαλεί «αμνησία, παραλήρημα και αστάθεια». Ωστόσο το βιβλίο του Ντέιβις και η θεωρία του για τη σκόνη ζόμπι ήταν αμφιλεγόμενη και δεν έχει αποδειχθεί ανεξάρτητα από την συγκεκριμένη μελέτη.

Από την άλλη, ο καθηγητής Ντόναλντ Κοσεντίνο, ο οποίος περιέγραψε τον Πάπα του βουντού Μποβουάρ ως «ευγενικό, γλυκομίλητο και μορφωμένο», ανέφερε τους ισχυρισμούς του ότι βρήκε αντίδοτα για ανίατες ασθένειες.

«Συνήθιζα να του μιλήσω στο τηλέφωνο πολύ. Υποστήριζε ότι είχε ένα αντίδοτο για τον ιό HIV. Μου είχε πει προσωπικά ότι έκανε μια θρησκευτική τελετή για την Ιντιρα Γκάντι -την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό της Ινδίας- θυσιάζοντας έναν ταύρο» αποκάλυψε ο καθηγητής.

Οσο για τη σκόνη ζόμπι, ο Κοσεντίνο εξηγεί: «Ο Μαξ έλεγε πάντα ότι το βουντού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συλλάβει την ψυχή ενός ατόμου και, επίσης, να ζωντανεύει ένα νεκρό άτομο»

Η πρακτική του Βουντού, εξελίχθηκε κατά τον 17ο αιώνα, όταν οι άποικοι έφεραν σκλάβους στην Αϊτή από τη Δυτική Αφρική. Η πλειοψηφία της Αϊτής των 10.000.000 κατοίκων, πιστεύει σε ένα μείγμα βουντού της Δυτικής Αφρικής με τον Χριστιανισμό.

Οι οπαδοί δεν βλέπουν καμιά αντίφαση στο θάψιμο ένα ατόμου με τις τελετές της Καθολικής Εκκλησίας και στην ανάσταση του μέσα από τη μαγεία του βουντού.

Οι Αϊτινοί πιστεύουν ότι τα «ζόμπι» είναι ουσιαστικά άμυαλοι σκλάβοι, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γουέμπστερ. Βλέπουν την «μεταμόρφωση σε ζόμπι» ως μια μορφή κοινωνικής κύρωσης που επιβάλλεται από τους μάγους ως μέσο «διατήρησης της τάξης και του ελέγχου στις τοπικές κοινότητες»

Οπως εξηγούν οι ερευνητές ο Μποβουάρ μετέτρεπε εγκληματίες σε ζόμπι για να αφαιρέσει την επιθυμία τους να κάνουν «κακές πράξεις».

Με ανακοίνωση της κυβέρνησης της Αϊτής το Σάββατο επιβεβαιώθηκε ο θάνατος του Μποβουάρ στην πρωτεύουσα της Αϊτής Πορτ-ο-Πρενς μετά από μια άγνωστη ασθένεια. Ο Πρόεδρος της χώρας Μισέλ Μαρτέλι περιγράφει τον θάνατο του ως «μεγάλη απώλεια για τη χώρα».

Εξαιρετικά δημοφιλής όχι μόνο στην Αϊτή αλλά και στους Δυτικούς, η Μποβουάρ ηρέμησε την ένταση όταν το οργισμένο πλήθος επιχείρησε να λιντσάρει τους μάγους βουντού, κατηγορώντας τους για μία επιδημία χολέρας που σκότωσε περισσότερους από 2.000 κατοίκους το 2010. Έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια να σταματήσει την προγραμματισμένη εισβολή των ΗΠΑ στην Αϊτή το 1994, όπως υποστηρίζεται.

Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, ο οποίος είχε συναντηθεί με τον Μποβουάρ το 1975, απείλησε να επιτεθεί στην Αϊτή αν ο έκπτωτος πρόεδρος Αριστίντ, δεν αποκατασταθεί μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα.

Οι στρατηγοί της Αϊτής ήταν απρόθυμοι να παραδώσουν την εξουσία, αλλά λιγότερο από μία ώρα πριν από την επίθεση, ο τότε πρόεδρος Εμίλ Τζονασέντ ζήτησε συμβουλές από τον Μποβουάρ και εκείνος του είπε «Η ειρήνη είναι καλύτερη από τον πόλεμο». Με τα λόγια του ο Τζονασέντ αποφάσισε να παραδοθεί στις ΗΠΑ και η εισβολή ματαιώθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.

Οντας θεματοφύλακας της αρχαίας θρησκείας, ο Μποβουάρ πίστευε ότι το βουντού ήταν εντυπωσιακό και παρεξηγημένο. Η Kosanba, ένας οργανισμός με έδρα την Καλιφόρνια αφιερωμένος στη μελέτη του βουντού της Αϊτής, χαϊδευτικά τον αποκαλούσε «Πάπα-Μαξ».

Η οργάνωση είπε ότι ήταν ένας οραματιστής που αναγνώριζε το χάσμα μεταξύ της επιστήμης και της θρησκείας. «Κατάλαβε την πνευματική διάσταση που τέμνει τη θρησκεία και τις τελετουργίες και είχε κατακτήσει γνώση σε όλα. Ο ίδιος κλήθηκε να υπηρετήσει και τα δύο και το έκανε καλά» ανακοίνωσαν μετά το θάνατο του.