Φανταστείτε ένα νηπιαγωγείο χτισμένο μέσα σε ένα δάσος. Τα παιδιά να περνούν τις περισσότερες ώρες της ημέρας έξω, να παίζουν ανάμεσα στα δέντρα, να παρακολουθούν τα μικρά ζώα, να χτίζουν δεντρόσπιτα, να τρώνε το μεσημεριανό τους δίπλα σε μικρά ρυάκια. Να ζουν τις αλλαγές των εποχών, να μυρίζουν τα πρωτοβρόχια, να χορταίνουν τα χρώματα της άνοιξης και να τσαλαβουτάνε παίζοντας σε λακκούβες με νερό το χειμώνα.
Κάπως έτσι περνούν τις ημέρες τους τα παιδιά που παρακολουθούν κάποιο από λεγόμενα "Νηπιαγωγεία του Δάσους". Νηπιαγωγεία δηλαδή, χτισμένα μέσα σε δάση που βρίσκονται στην περιφέρεια ευρωπαϊκών κυρίως και αμερικάνικων μεγαλουπόλεων. Η ιδέα αυτού του είδους προσχολικής εκπαίδευσης έχει τις ρίζες της στις Σκανδιναβικές χώρες, στα μέσα της δεκαετίας του '50. Τη δεκαετία του '80 και του '90 έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στην Αγγλία και στη Γερμανία, που σήμερα αριθμεί περίπου 1,000 "Νηπιαγωγεία του Δάσους".
Τα νηπιαγωγεία αυτά, προσπαθούν να προσφέρουν εκείνα που τα περισσότερα παιδιά των πόλεων στερούνται: άπλετο χώρο για παιχνίδι και κίνηση, επαφή με τη φύση, εμπειρίες μέσα στο φυσικό περιβάλλον. Τα παιδιά, κατάλληλα ντυμένα, περνούν τις περισσότερες έξω, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες και μέχρι η θερμοκρασία να κατέβει κάτω από τους 10 βαθμούς κελσίου. Βλέπουν, μυρίζουν και ακουμπούν όσα προσφέρει η φύση και έχουν χρόνο για ελεύθερο παιχνίδι, έτσι ώστε το καθένα να μάθει και να εξερευνήσει το περιβάλλον με το δικό του ρυθμό. Από την άλλη, στις ομαδικές δραστηριότητες, παίζουν και δημιουργούν όλα μαζί, αντικαθιστώντας τα εργοστασιακά παιχνίδια με κατασκευές από υλικά της φύσης. Ωστόσο, το καθημερινό πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης και κάποιες ώρες με δραστηριότητες και μαθήματα στην τάξη, παρόμοια με αυτά των υπόλοιπων νηπιαγωγείων.
Και ενώ τα "Νηπιαγωγεία του Δάσους" ανθίζουν στην Ευρώπη, αμερικάνικες μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ αποκομμένα από τη φύση, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πολλά προβλήματα συμπεριφοράς. Το υπαίθριο παιχνίδι έχει αντικατασταθεί με ώρες μπροστά στον υπολογιστή και με οργανωμένες δραστηριότητες σε εσωτερικούς χώρους. Μπορεί τα παιδιά να γνωρίζουν πάρα πολλά για το θέμα "φύση'" από τηλεοπτικά προγράμματα και από το διαδίκτυο, αλλά την ίδια στιγμή φοβούνται να λερώσουν τα χέρια τους με χώμα ή να περπατήσουν έξω μια βροχερή ημέρα.
Η επιλογή ενός τέτοιου νηπιαγωγείου, μοιάζει να προσφέρει στα παιδιά των πόλεων μια μοναδική στη ζωή τους ευκαιρία να έρθουν σε αληθινή επαφή με τη φύση, απολαμβάνοντας και μαθαίνοντας μέσα από μια συναρπαστική για την ηλικία τους εμπειρία. Τέλος, απάντηση σε όσους αναρωτιούνται κατά πόσο μπορεί ένα τέτοιο νηπιαγωγείο να προετοιμάσει κατάλληλα τα παιδιά για το δημοτικό, δίνει μια σειρά γερμανικών μελετών: τα παιδιά των "Νηπιαγωγείων του Δάσους" τα καταφέρνουν καλύτερα από τον μέσο όρο των παιδιών της ηλικίας τους στο διάβασμα, τη γραφή, τα μαθηματικά, αλλά και στην κοινωνική αλληλεπίδραση.