Η ταλαντούχα Εϊμι Οστριχερ είναι ηθοποιός, μουσικός, συνθέτης, χορεύτρια, συγγραφέας, καλλιτέχνης και γιόγκι. Λόγω μίας πάθησης ζει με δύο συστήματα οστομίας στο σώμα της και αυτό θα ήταν πρόβλημα την ημέρα του γάμου της.
Σε ανοιχτή επιστολή της, η ίδια μιλάει για τη ζωή της και την αγωνία που είχε για τη μεγάλη μέρα: «Ευχόμουν ο γάμος να ήταν Δεκέμβριο, ώστε να έχω μια δικαιολογία για να κρυφτώ σε ένα τεράστιο γούνινο χειμωνιάτικο παλτό. Δεν είχα τις ίδιες ανησυχίες με τις άλλες κοπέλες που φοβόντουσαν ότι δεν θα χωράνε στο νυφικό τους, αφού εγώ έπρεπε να χωρέσω όχι μόνο μία, αλλά δύο σακούλες οστομίας.»
Περιγράφει πώς προσπάθησε να αντιμετωπίσει την πίεση της κατάστασης και να ανακτήσει την αυτοπεποίθηση της: «Ως νύφη, ήθελα διακαώς να νιώθω όμορφη και θηλυκή, όμως ήταν δύσκολο, αφού όλα τα νυφικά που έβλεπα στα περιοδικά ήταν ή πολύ σφιχτά ή εξώπλατα. Πώς θα φόραγα εξώπλατο φόρεμα με την κολοσσιαία χειρουργική ουλή στην πλάτη μου; Πώς θα μπορούσα να φορέσω 12ποντα στιλέτα έχοντας επιβιώσει από σοβαρή νευροπάθεια, την οποία έπαθα, όταν ήμουν σε κώμα για σχεδόν έξι μήνες;
Η αυτο-περιφρόνηση μου με έσπρωξε στο σημείο όπου άρχισα να πιστεύω ότι ο σύντροφος μου ήταν ενοχλημένος με την κατάσταση μου. Μετά κατάλαβα ότι η αγάπη της ζωής μου - ο άνθρωπος που νομίζει ότι είμαι σέξι όταν ξυπνάω το πρωί, και τα μαλλιά μου είναι σαν γιγάντιο ζαχαρωτό όταν φριζάρουν- με παντρεύεται για αυτό που είμαι.
Ολοι οι άνθρωποι που γιορτάζουν μαζί μου την ημέρα του γάμου μου θα είναι εκεί για μένα και το σύζυγό μου. Μας αγαπούν όπως είμαστε και χαίρονται που είμαστε μαζί.
Ο Μπράντον ήταν ήδη δικός μου. Μου είπε ότι με ερωτεύτηκε την ημέρα που με συνάντησε. Ποιον προσπαθούσα λοιπόν να εντυπωσιάσω και τι προσπαθούσα να αποδείξω; Συνειδητοποίησα ότι είχα αυτή την ανάγκη να αποδείξω στον εαυτό μου ότι παρά τα προβλήματα υγείας μου, θα μπορούσα να αισθανθώ φυσιολογική. Αλλά, τι πραγματικά, είναι φυσιολογικό;»
H ιστορία της Εϊμι περνάει ένα πολύ τρυφερό μήνυμα που θα έπρεπε να κατανοήσει κάθε γυναίκα: «Η ομορφιά έρχεται σε όλα τα μεγέθη, τα χρώματα και τις καταστάσεις, και αυτό είναι κάτι που όλες οι γυναίκες αξίζουν. Και αποφάσισα ότι δεν πρόκειται να αφήσω τον εαυτό μου να καταστρέψει την ημέρα του γάμου μου.
Εν τέλει τα κατάφερα. Παντρεύτηκα. Και τίποτα δεν πήγε στραβά. Ο Μπράντον μου είπε ότι ήμουν εκθαμβωτική στο φόρεμα μου, αλλά με βρίσκει πανέμορφη ακόμα και με φούτερ.
Ένιωσα πανέμορφα στο φόρεμα μου και αισθάνθηκα παντρεμένη. Ήμουν περήφανη, λαμπερή και ευτυχισμένη νύφη στο σώμα που έχω. Όταν είχα κάνει την πρώτη μου οστομία, δεν ήξερα τι ήταν. Ακόμη χειρότερα, δεν ήξερα κανέναν που να είχε. Ενιωσα εξωγήινος. Αρχισα να αισθάνομαι κανονική όταν συνειδητοποίησα ότι υπήρχαν τόσες πολλές άλλες νέες και ατρόμητες γυναίκες στην ίδια θέση με μένα. Η κατάσταση μου είναι η μοναδικότητά μου» εξηγεί και καταλήγει: «Ισως όταν διαλέγουμε τα νυφικά μας, θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτό – να αναδείξουμε την μοναδικότητά μας»