Προσφάτως, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης αναφέρθηκε στην «αριστερή μελαγχολία» (που είναι ένα σύμπτωμα του ναρκισσιστικού συνδρόμου της Αριστεράς), γράφει στην «Καθημερινή» ο Στέφανος Κασιμάτης, ο οποίος διαφωνεί με τον όρο.
Και προσθέτει ο δημοσιογράφος στη στήλη του «Φαληρεύς»:
Θα ήταν ακριβέστερος, όμως, αν είχε μιλήσει για αριστερή μιζέρια ― για να μην πω τίποτε βαρύτερο. Διότι αυτό που προσπαθεί να πει με όσα παράλογα και αντιφατικά ξεφουρνίζει στις ομιλίες του συμπυκνώνονται σε δύο λέξεις: λυπηθείτε με. Ο Τσίπρας, δηλαδή, ουσιαστικά χτίζει όλη την προεκλογική εκστρατεία του γύρω από τα ψυχολογικά προβλήματά του. Από την πλευρά του, δικαιολογείται να το κάνει, γιατί, στην πραγματικότητα, προσπαθεί να λύσει τα ψυχολογικά του μέσω των εκλογών.
Γιατί όμως δεν έκανε ψυχανάλυση, αναρωτιέμαι. Η κυνική απάντηση λέει επειδή είναι αριστερός και ομνύει στην κοινωνική αλληλεγγύη: την ψυχανάλυση θα την πλήρωνε από την τσέπη του, ενώ τις εκλογές τις πληρώνουμε όλοι οι άλλοι. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, η ψυχανάλυση θέλει χρόνο και τα αποτελέσματα δεν είναι εγγυημένα. Πάρτε την περίπτωση Μπαλτά, λ.χ., ο οποίος υποθέτω ότι πρέπει να έχει περάσει το ένα τρίτο της ζωής του ξαπλωμένος στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή και τα αποτελέσματα μπορεί να τα κρίνει ο καθένας στο πρόσωπό του...
Ηθος και εντιμότητα
Στην ομιλία που έκανε στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη του νέου ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας, αναφερόμενος στα προτιμώμενα πρόσωπα για τη σύνθεση των ψηφοδελτίων, είπε τα εξής:
«Κατά γενική ομολογία να είναι αριστεροί, όχι κατ’ ανάγκην γιατί έχουν τη σφραγίδα της Αριστεράς, αλλά γιατί είναι αριστεροί σε επίπεδο ηθικής, εντιμότητας, ικανότητας, αξιοσύνης». Επομένως, ο Αλέξης ο Μητρόπουλος, ο αγαπημένος «κύριος καθηγητής» κάποιων δημοσιογράφων, δεν έχει κανένα λόγο να αυτοκτονήσει, όπως απείλησε. Διότι, τουλάχιστον όσον αφορά το ήθος και την εντιμότητα, εμπίπτει στις προδιαγραφές του Τσίπρα...