Φυλή βουντού στην Αφρική ζει με τα ξύλινα ομοιώματα των πεθαμένων διδύμων παιδιών της [εικόνες]

Το να μεγαλώνει κανείς παιδιά δεν είναι εύκολο και ειδικά στο Μπενίν, μια φτωχή χώρα στη δυτική ακτή της Αφρικής, πολλά πεθαίνουν πριν την εφηβεία. Ωστόσο οι γονείς τους έχουν έναν μάλλον μακάβριο τρόπο να διαχειριστούν τη θλίψη τους.

Οι φωτογραφίες του Γάλλου φωτογράφου Ερικ Λαφόργκ που κατέγραψε τη ζωή της φυλής Φον στην Αφρική, απαθανατίζουν τις ξύλινες κούκλες που πιστεύεται ότι έχουν το πνεύμα του παιδιού που έφυγε και έχουν τη δύναμη να φέρουν στην οικογένεια του καλή ή κακή τύχη, ανάλογα με το πόσο καλά θα την φροντίσουν.

Κάθε μέρα, οι γονείς των χαμένων παιδιών αγκαλιάζουν τις κούκλες, τις ταΐζουν και τις βάζουν για ύπνο, σε μία προσπάθεια να προστατεύσουν την οικογένεια από την οργή των πνευμάτων.

Μάλιστα, πολλές από τις κούκλες στέλνονται επίσης στο σχολείο μαζί με τα εν ζωή αδέλφια τους και, όταν οι γονείς τους δουλεύουν, δίνουν τις κούκλες για «baby-sitting» στους πρεσβύτερους του χωριού.

Ωστόσο δεν γίνεται κάθε παιδί κούκλα μετά θάνατον, παρά μόνο τα μωρά πολλαπλού τοκετού (δίδυμα, τρίδυμα κλπ) τα οποία, στη φυλή Φον, εμφανίζονται σε κάθε 20 γεννήσεις, το υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο.

Επιπλέον, το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό θνησιμότητας σημαίνει ότι στα δίδυμα σπάνια ζουν και τα δύο.

«Τρεις μήνες μετά τη γέννηση των διδύμων, αν είναι ακόμα ζωντανά, τους δίνει δώρα όλη η κοινότητα» εξηγεί ο Λαφόργκ. «Αν όμως έχουν πεθάνει, σκαλίζουν ομοιώματα τους σε ξύλο και τα φοράει η μητέρα τους στο πέτο»

Μια 40χρονη μητέρα, που ονομάζεται Χουνιόγκα και κατοικεί στο χωριό Μπόπα, όπου εφαρμόζεται αυτή η πρακτική, είναι παντρεμένη με έναν επαγγελματία βουντού του οποίου η εργασία περιλαμβάνει συντήρηση πτωμάτων εγκληματιών πριν από τη χρήση των κρανίων τους για τελετές.

Η Χουνιόνγκα έχει υποστεί αρκετές αποβολές και έχει κάνει μέχρι σήμερα 9 παιδιά, μεταξύ των οποίων ένα ζευγάρι δίδυμα τα οποία πέθαναν σε ηλικία δύο ετών.

Τα δίδυμα της που πέθαναν ονομάζονταν Zinsou (το αγόρι) και Zinhoue (το κορίτσι), αλλά μιλά για αυτά σε ενεστώτα χρόνο. Κάθε πρωί κάνει μπάνιο τα ομοιώματα τους και τα σκουπίζει με ένα γάντι για να φύγουν τα κακά πνεύματα. Στη συνέχεια τα στεγνώνει στον ήλιο και τα ψεκάζει με άρωμα.

Ορισμένα ομοιώματα καθαρίζονται τόσο συχνά ώστε τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους εξαφανίζονται και το ξύλο διαβρώνεται από το συνεχές τρίψιμο και αυτό τα κάνει ακόμα πιο ελκυστικά για τους συλλέκτες. Ωστόσο, όπως εξηγεί ο φωτογράφος, οι οικογένειες θεωρούν αποτρόπαιο να πουλήσουν τα ομοιώματα, αφού το παρομοιάζουν με το να πούλαγαν τα ίδια τα παιδιά τους.

Στις 13.00, η Χουνιόνγκα ταίζει τα παιδιά της. Το φαγητό τους συνοδεύεται από πολλά ζαχαρούχα αναψυκτικά, αφού σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του βουντού, η ζάχαρη σχετίζεται με την ηρεμία των πνευμάτων.

«Δίνοντας τη ζάχαρη στα ομοιώματα, θα αυξήσει τις πιθανότητές σας να έχετε μια καλύτερη ζωή, γιατί τα δίδυμα θεωρείται ότι έχουν υπερφυσικές δυνάμεις και την ικανότητα να επηρεάσουν το πεπρωμένο», εξηγεί ο Λαφόργκ.

Μετά το γεύμα, η Χουνιόνγκα επισκέπτεται ένα μικρό ναό με ομοιώματα, όπου προσφέρει το υπόλοιπο του γεύματος σε μια θεότητα φίδι που ονομάζεται Dan.

Οπως εξηγεί στον Λαφόργκ: «Αν δεν φροντίσουμε τα ομοιώματα τότε τα παιδιά θα θυμώσουν και ξαφνικά, θα εξαφανιστούν. Θα ξυπνήσω το πρωί και δεν θα είναι πλέον στο σπίτι. Ετσι, μια μεγάλη τραγωδία θα έρθει σύντομα. Από την άλλη πλευρά, εάν τα φροντίσω καλά, τότε όταν κάποιος θέλει να μου κάνουν κακό, το λέω στα δίδυμα και με προστατεύουν».

Το σούρουπο, τα ομοιώματα πάνε για ύπνο όπως τα παιδιά σε ένα κρεβάτι φτιαγμένο από ένα χαλί και μία άψογη λευκή κουβέρτα.

«Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το δωμάτιο της Χουνιόνγκα, η οποία κοιμάται σε ένα βρώμικο στρώμα και μία παλιά κουνουπιέρα» παρατηρεί ο Λαφόργκ. «Είναι σαφές ότι τα καλύτερα πάνε στα ομοιώματα».