Γλυπτική καθηλωτική από κουτάκια Coca Cola και αλουμίνιο [εικόνες]

Οι γλυπτές εγκαταστάσεις του Νίκου Φλώρου και οι ποπ αρτ ανάγλυφοι πολύχρωμοι πίνακές του, αφιερωμένοι στον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, δουλεμένοι από χιλιάδες κουτάκια αναψυκτικών και άλλα αλουμινένια υλικά, προετοιμάζονται, μαζί με νέες δημιουργίες του Έλληνα εικαστικού, για τριπλή έξοδο, με αποκορύφωμα τις ατομικές εκθέσεις του καλλιτέχνη στη Ρωσία, το 2016, έτος ελληνορωσικής φιλίας.

Η περιοδεία των εκθέσεων του Νίκου Φλώρου ξεκινά την ερχόμενη εβδομάδα από τη Ρόδο, όπου από τις 5 Σεπτεμβρίου, στο επιβλητικό Παλάτι των Ιπποτών, ο καλλιτέχνης παρουσιάζει πέντε πίνακές του, ως φόρο τιμής στον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, με αφορμή τη συμπλήρωση των 400 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου Κρητικού ζωγράφου. Επίσης, με αυτή την έκθεση, ο Νίκος Φλώρος στηρίζει την υποψηφιότητα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του δήμου Ρόδου, στη διεκδίκηση του τίτλου της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2021.

Στη συνέχεια, τον Οκτώβριο, η έκθεση της Ρόδου θα μεταφερθεί στο Μουσείο «Ελ Γκρέκο» στο Τολέδο. Πρόκειται για τα έργα «Ανάσταση Ιησού Χριστού», «Διαμερισμός των ιματίων του Ιησού Χριστού», «Σταύρωση Ιησού», «Αποκαθήλωση» και «Πορτρέτο του Ελ Γκρέκο».
Στο πλαίσιο του έτους Ελλάδας-Ρωσίας 2016, ο Νίκος Φλώρος, μετά από επίσημη πρόσκληση, εκθέτει και πάλι στην Αγία Πετρούπολη και τη Μόσχα.

Γεννημένος στην Αρκαδία και ασχολούμενος από μικρός με τη ζωγραφική, ο Νίκος Φλώρος το 1983 παίρνει μέρος στο Αρκαδικό Φεστιβάλ και δέχεται το πρώτο βραβείο από τα χέρια της Μελίνας Μερκούρη. Έτσι, γρήγορα βρέθηκε στην Καλών Τεχνών του Παρισιού.
Είναι πρόεδρος του Ιδρύματος George Best Costacos Foundation που ειδικεύεται στην έρευνα για τον καρκίνο του εγκεφάλου. Επιθυμία του είναι να στηρίξει με τα έργα του το Κέντρο Ζωής και την εκστρατεία ενάντια στον ιό H.I.V.

Ζει και δημιουργεί κυρίως στο εξωτερικό. Είναι όμως υπερήφανος για την καταγωγή του, παρόλο που στην Ελλάδα δεν αγκάλιασαν την τέχνη του, όπως στο εξωτερικό.
Η ιδιαιτερότητα και η μοναδικότητα των έργων του οφείλεται στα θέματα, στα υλικά και στον τρόπο χρησιμοποίησής τους.
Εκατομμύρια κουτάκια αναψυκτικών γίνονται νήμα που υφαίνουν το ύφασμα με το οποίο δημιουργεί τις τουαλέτες που φορέθηκαν από τη Μαρία Κάλλας και από τη Γκρέις Κέλι του Μονακό. Γι αυτόν, το μεταλλικό κουτάκι είναι το κουκούλι ενός μεταξοσκώληκα και το ύφασμα που φτιάχνεται από αυτό είναι μεταλλικό μετάξι, όπως συνηθίζει να το λέει.

Το 2007, για την επέτειο των 30 χρόνων από το θάνατο της Μαρία Κάλλας, εξέθεσε μία σειρά ανεπανάληπτων έργων από αλουμίνιο.

Το 2012, συμπτωματικά και πάλι, για τη συμπλήρωση των 30 χρόνων από το θάνατο της Γκρέις Κέλι, του ζητήθηκε να δημιουργήσει και να εκθέσει στο Μονακό μια σειρά από έργα, μεταξύ των οποίων ήταν το ανεπανάληπτο νυφικό φόρεμά της, που το φιλοτέχνησε επί τρία χρόνια και χρησιμοποίησε 4.000 κουτάκια αναψυκτικών, αλλά και την τσάντα που φέρει το όνομά της, τα γοβάκια και τα γάντια της.