Βρετανή κτηνίατρος θέλει να κάνει ευθανασία στον εαυτό της -Εχει τη νόσο του κινητικού νευρώνα [εικόνες]

Το 2011, η κτηνίατρος Λάιζα Μιλέλα, αναγκάστηκε να κάνει ευθανασία στον Ερικ, την αγαπημένη της γάτα Αβησσινίας. Τώρα, 4 χρόνια αργότερα, η ίδια διαγνώσθηκε με νόσο του κινητικού νευρώνα, την ίδια από την οποία πάσχει και ο Στίβεν Χόκινγκ και δηλώνει ότι θέλει να της επιτραπεί να κάνει ευθανασία στον εαυτό της.

Οπως εξηγεί, έχει ήδη προγραμματίσει σχολαστικά το θάνατό της με ένα θανατηφόρο κοκτέιλ φαρμάκων της αμφιλεγόμενος ελβετική οργάνωσης Dignitas, ενώ καλεί τους βουλευτές να στηρίξουν ένα νέο νομοσχέδιο για περιπτώσεις υποβοηθούμενης αυτοκτονίας.

«Στη Βρετανία, δίνουμε περισσότερη αξιοπρέπεια στο θάνατο των κατοικιδίων μας, απ' ότι στων ανθρώπων. Δεν θέλω να υποφέρω με έναν παρατεταμένο θάνατο. Θέλω να είμαι σε θέση να επιλέξω πότε θα πεθάνω και θα ήθελα να το κάνω αυτό στο σπίτι μου, με τους αγαπημένους μου και με αξιοπρέπεια - αλλά το βρετανικό δίκαιο, δεν μου το επιτρέπει»

Η ευθανασία σε κατοικίδια μπορεί να φαίνεται σοκαριστικό σενάριο, αλλά για την Μιλέλα, ήταν η πράξη καλοσύνης και αγάπης - και ένα πρότυπο για το πώς θα ήθελε να τελειώσει και η ίδια τις μέρες της.

«Επαγγελματικά, ως κτηνίατρος ήξερα ότι ήταν ότι καλύτερο μπορούσα να του κάνω. Δεν μπορούσε να κουνηθεί λόγω της κατάστασής του και είχε ζήσει πολύ χαρούμενα χρόνια - πολύ πέρα από τις προσδοκίες του καθενός. Επειδή είμαι κτηνίατρος, ήμουν σε θέση να κάνω ότι είναι δυνατόν για αυτόν» θυμάται,

Η Μιλέλα αισθάνεται ότι το επάγγελμά της έχει δώσει την ευκαιρία να δει πώς θέλει να ζήσει και να πεθάνει. «Ξέρω ότι δεν υπάρχει επιστροφή από αυτή την ασθένεια για μένα. Οταν οι αναπνευστικοί μύες μου παραλύσουν, το να λαχανιάζω για κάθε μου ανάσα σε μια καρέκλα δεν είναι μια ζωή που θέλω να ζήσω».

Γι 'αυτό, λέει, υποστηρίζει το νομοσχέδιο υποβοηθούμενης αυτοκτονίας που θα της δώσει το δικαίωμα να φύγει από τη ζωή αξιοπρεπώς.

Τελική επιθυμία της είναι να πεθάνει ΜΕ τους δικούς της όρους. Κατά τους τελευταίους έξι μήνες που έχει αναγκαστεί να προσαρμοστεί το σπίτι της για να μετακινείται με αναπηρική καρέκλα ενώ όπως δηλώνει: «Μία από τις πιο θλιβερές ημέρες μου ήταν όταν έκλεισα την κτηνιατρική μου ιστοσελίδα. Ηταν η δουλειά της ζωής μου και έκλαιγα για μέρες όταν έμαθα οτι δεν μπορώ να συνεχίσω.»