Η σημερινή έκδοση της Süddeutsche Zeitung έκανε λόγο για «αναγέννηση του ΣΥΡΙΖΑ». Η επίσης γερμανική εφημερίδα Handelsblatt χαρτογραφεί το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα από την Αριστερά προς το Κέντρο.
Μάλιστα, η δεύτερη προχωράει σε μια ενδελεχή ανάλυση του φαινομένου «Αλέξης Τσίπρας» και υποσημειώνει πως παρά το γεγονός ότι προχώρησε σε μια επώδυνη συμφωνία με τους δανειστές της Ελλάδας, η δημοτικότητά του παραμένει υψηλή και σίγουρα θα είναι ένας καθοριστικός παράγοντας των πολιτικών εξελίξεων από το φθινόπωρο και μετά.
«Είναι νέος, ενθουσιώδης και δίχως αμφιβολία χαρισματικός. Είναι δύσκολο να υποτιμήσεις τον Αλέξη Τσίπρα. Πρόκειται για σπουδαίο πολιτικό ταλέντο ή για χαοτικό τζογαδόρο; Είναι ο άνθρωπος που με τίμιο τρόπο ενδιαφέρεται για το λαό ή ένας προδότης. Εντέλει, είναι το χειρότερο πράγματα που θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα ή η μόνη ελπίδα της για το μέλλον;», αναφέρει, υπό μορφήν ερωτημάτων, το άρθρο της γερμανικής εφημερίδας.
Ο Τσίπρας, αναφέρει στη συνέχεια, πέρασε έξι κοπιαστικούς μήνες στην πρωθυπουργική καρέκλα που επί του παρόντος κατέληξαν σε μια πλήρη υποχώρηση όταν στις 13 Ιουλίου αποδέχθηκε τις προτάσεις των δανειστών μόνο και μόνο για να λάβει 86 δισεκατομμύρια ευρώ, επιβάλλοντας όμως σκληρούς νόμους στο εσωτερικό.
Υπό άλλες συνθήκες θα επέστρεφε στη χώρα με την ουρά στα σκέλια – αντιθέτως, εκείνος εμφανίστηκε στο εσωτερικό ως ματωμένος και τραυματισμένος πολεμιστής που όμως κατάφερε να επιβιώσει και να συνεχίσει να πολεμάει.
Δύο σημαντικά θέματα
Αυτή τη στιγμή έχει μπροστά του δύο πολύ σημαντικά θέματα να διευθετήσει. Πρέπει να ολοκληρώσει τη συμφωνία για το τρίτο πακέτο βοήθειας και παράλληλα να ελέγξει την ανταρσία από την ακραία ομάδα του κόμματός του. Και τούτο θα το κάνει είτε μέσω σύγκρουσης μαζί της ή μέσω διάσπασης. Η επικράτησή του στο εσωτερικό του κόμματος φάνηκε την Πέμπτη με την απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας να πάει σε Συνέδριο το Σεπτέμβριο. Ο Τσίπρας πέτυχε αυτό ακριβώς που επιθυμούσε: να διαχειριστεί τα του οίκου του αφού πρώτα έχει ολοκληρώσει τις συζητήσεις με τους δανειστές. Αυτή η απόφαση του δίνει το απαραίτητο χρονικό διάστημα να νικήσει την Αριστερή Πλατφόρμα. Η τελευταία δείχνει να λειτουργεί ως «ομπρέλα» για κάποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν αποτελεί πλειοψηφικό ρεύμα και οι απόψεις της δεν απηχούν και τις απόψεις του συνόλου του κόμματος.
Από την άλλη, αναφέρει το άρθρο, ο Τσίπρας γνωρίζει ότι δεν μπορεί να στηρίζεται επί μακρόν στις ψήφους της αντιπολίτευσης. Γι' αυτό και οι εκλογές μέσα στο φθινόπωρο είναι το πλέον διαδεδομένο σενάριο. Μέχρι τότε φιλοδοξεί να έχει ξεκαθαρίσει τις σχέσεις του με την Αριστερή Πλατφόρμα – ακόμη και αν αυτό σημαίνει πως θα τους βρει απέναντί του υπό τη μορφή ενός άλλου κόμματος μέσα από τα σπλάχνα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι αναλύσεις σημειώνουν πως ακόμη χωρίς την Αριστερή Πλατφόρμα ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορεί να τα πάει καλά στις εκλογές. Είναι ειρωνικό, αλλά αυτή τη στιγμή είναι πιο δημοφιλής – παρά το γεγονός ότι επέστρεψε στην Ελλάδα, από τη διαπραγμάτευση, με μια δέσμη σκληρών μέτρων. «Φαίνεται πως έχει την ικανότητα να λέει αυτό που ο ελληνικός λαός θέλει να ακούσει. Το ίδιο έκανε και τον Ιανουάριο γι' αυτό και επικράτησε στις εκλογές. Υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό αυτό που επιθυμούσε. Να παραμείνει η χώρα στο ευρώ και να μην υποβληθεί νέα λιτότητα. Μόνο που αυτά τα δύο πάνε μαζί», αναφέρει η γνωστή οικονομολόγος Μέγκαν Γκριν.
Πιο δυνατός
Η Γκριν συμφωνεί πως ο Τσίπρας αυτή τη στιγμή είναι πιο δυνατός από ποτέ αν και χρειάστηκε να σύρει τον ελληνικό λαό μέχρι να φτάσει σε αυτό το σημείο. Η ελληνική οικονομία περνάει διά πυρός και σιδήρου, τα capital controls έχουν παραλύσει τις επιχειρήσεις και τους πολίτες, ενώ το κράτος, τους τελευταίους έξι μήνες, λειτουργεί σε χαμηλούς ρυθμούς.
Κι όμως, η ανταγωνιστική τοποθέτηση, όπως και η επιθετική ρητορική των Τσίπρα-Βαρουφάκη φαίνεται να λειτούργησε στο εσωτερικό, αλλά σίγουρα εκνεύρισε το... εξωτερικό. Ειδικά μετά την απόφαση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Το «Όχι» που επικράτησε καθαρά οδήγησε, τελικά, σε μια ταπεινωτική ήττα, αλλά έδωσε την αίσθηση στους Έλληνες πως αυτή η ήττα προήλθε έπειτα από σκληρή μάχη.
Η Μπλάκα Κολενίκοβα της IHS Global, με έδρα το Λονδίνο, αναφέρει: «Οι περισσότεροι Έλληνες πιστεύουν ότι ο Τσίπρας έκανε το καλύτερο δυνατό στις διαπραγματεύσεις και ότι ήταν πέραν των δυνάμεών του να πετύχει κάτι άλλο. Οι πολίτες το εκτίμησαν αυτό».
Ο Θεόδωρος Πελαγίδης, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά, συμπληρώνει: «Δεν νομίζω πως η συμφωνία θα πλήξει τη δημοτικότητά του. Ο Τσίπρας έχει το πλεονέκτημα ότι οι πολίτες ακούν αυτό που τους λέει. Αυτό είναι ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο».
Υπό τις παρούσες συνθήκες, ακόμη και οι δανειστές ενδέχεται να δεχθούν ότι οι πρόωρες εκλογές δεν πρόκειται να πλήξουν το νέο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα.
Η Κολενίκοβα προβλέπει: «Κανένα κόμμα δεν φαίνεται να μπορεί να διεκδικήσει την αυτοδυναμία». Έτσι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ λάβει τις περισσότερες ψήφους, κάτι πολύ πιθανό, θα μπορεί να προχωρήσει σε μια κυβερνητική συνεργασία με κεντρώα κόμματα όπως το Ποτάμι.
«Το γεγονός ότι ο νεαρός, ριζοσπάστης ηγέτης ετοιμάζεται να απεγκλωβιστεί από τους ακραίους του κόμματός του έτσι ώστε να δημιουργήσει μια κεντρώα κυβέρνηση, δείχνει το πολιτικό ταξίδι που πρόκειται να κάνει. Άλλος θα το ''διαβάσει'' ως ρεαλισμό και άλλος ως προδοσία των πιστεύω του».
Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος, λέκτορας Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Open Business School στην Αγγλία και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει: «Από την οπτική της ριζοσπαστικής αριστεράς αυτό θα είναι μια καταστροφή. Είναι μια γκροτέσκα κατάσταση να πρέπει μια αριστερή κυβέρνηση να πρέπει να επιβάλει λιτότητα».
Θα δώσουν κάτι στον Τσίπρα
Ο κ. Πελαγίδης, πάντως, έχει διαφορετική άποψη: «Οι Ευρωπαίοι θα δώσουν κάτι στον Τσίπρα γιατί τον χρειάζονται. Θα επενδύσουν πάνω του. Είναι πολύ πιθανό να λάβει χρήματα από ευρωπαϊκά προγράμματα και μια κάποια ελάφρυνση του χρέους που δεν θα χρειάζεται να είναι κούρεμα». Αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα θα εφαρμοστεί; Η Μέγκαν Γκριν είναι απαισιόδοξη: «Αυτή η κυβέρνηση ή οποιαδήποτε άλλη που θα περιέχει τον ΣΥΡΙΖΑ έχει λίγες πιθανότητες να εφαρμόσει το πλάνο».
Τι μπορεί να αλλάξει το υπάρχον πολιτικό status quo; Μόνο η έλευση ενός νέου ηγέτη που θα θέσει μια νέα εθνική πλατφόρμα. Τέτοια που θα μπορεί να υποσκελίσει την αφήγηση του Τσίπρα.