Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχουν τίποτα κοινό. Ο πρώτος είναι ένας διάσημος 70χρονος με περιουσία 10 δις. Ο δεύτερος, 40 ετών, είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργός της Ελλάδας, γράφει η γαλλική έκδοση της διάσημης και έγκυρης ιστοσελίδας Slate, στο πιο σκληρό άρθρο που έχει γράψει ως σήμερα για τον Ελληνα πρωθυπουργό.
Και συνεχίζει το άρθρο που έχει τίτλο "Τσίπρας και Τραμπ στην καρδιά μιας μεγάλης μασκαράτας":
Αλλά ενώ οι χλιδάτες βίλες του Τραμπ κοσμούν τα περισσότερα περιοδικά και εφημερίδες του κόσμου, ο Αλέξης Τσίπρας μένει σε ένα σεμνό διαμέρισμα σε μια λαϊκή συνοικία της Αθήνας. Ο ένας δείχνει τον πλούτο του, ο άλλος καταγγέλλει τις ανισότητες.
Το τελευταίο διάστημα, ωστόσο, οι δύο άνδρες βρέθηκαν κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας. Ο ένας έδινε μάχη για την τεράστια κρίση που περνάει η χώρα του και ο άλλος διεκδικούσε το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων για να είναι υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Τσίπρας πήγε στην ευρωπαϊκή ένωση και ζήτησε μια τεράστια οικονομική βοήθεια για να ξαναστήσει στα πόδια της την ελληνική οικονομία, αλλά την ίδια ώρα προσπαθούσε να γλυτώσει από τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούσαν οι δανειστές και δεσμεύτηκε να μην τις τηρήσει ποτέ. Κατόρθωσε έτσι να εξοργίσει τους ευρωπαίους ηγέτες με τους οποίους διαπραγματεύεται καθώς και τα εκατομμύρια των Ελλήνων που τον είχαν εμπιστευθεί όταν τους υποσχέθηκε ότι θα βάλει τέλος στα μέτρα λιτότητας. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν δίστασε μάλιστα να απαιτήσει από το κοινοβούλιο να υπερψηφίσουν τους νόμους που ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει «εγκληματικά μέτρα» τα οποία επιβλήθηκαν από «εγκληματίες της αγοράς».
Από την πλευρά του ο Ντόναλντ Τραμπ λατρεύει να προκαλεί αγανάκτηση. Εξόργισε τους επικεφαλής του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και προκάλεσε οργή σε εκατομμύρια Μεξικανούς και Λατίνους που εκπροσωπούν το 17% του πληθυσμού των ΗΠΑ. Κι αυτό όταν δήλωσε, εν μέσω άλλων ανοησιών, ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε να εισβάλλουν στο Μεξικό αντί για το Ιράκ και ότι όταν θα γίνει εκείνος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θα υποχρεώσει την μεξικανική κυβέρνηση να κατασκευάσει έναν τοίχο (3.000 χλμ) σε όλο το μήκος των συνόρων που χωρίζουν το Μεξικό από τις ΗΠΑ. Για ποιο λόγο; Μα για να εμποδίσει την είσοδο των μεξικανών οι οποίοι, όπως δήλωσε «φέρνουν ναρκωτικά στο αμερικανικό έδαφος, διαπράττουν εγκλήματα, είναι βιαστές…».
Ο διεκδικητής του Λευκού Οίκου συμπλήρωσε, μάλιστα:
«Οι Μεξικανοί μας κοροϊδεύουν, για τη βλακεία μας. Και τώρα τα πάνε καλύτερα από μας σε οικονομικό επίπεδο. Πιστέψτε με, δεν είναι φίλοι μας…Οι ΗΠΑ έχουν γίνει χωματερή όπου έρχονται κάποιοι για να πετάξουν τα προβλήματά τους».
Οι υπεύθυνοι του Ρεπουμπλικανικού κόμματος παρακολουθούν με τρόμο τον Τραμπ να διώχνει τους Λατίνος ψηφοφόρους οι οποίοι είναι απαραίτητοι αν θέλει κάποιος να κερδίσει την προεδρία. Ορισμένοι αντέδρασαν έντονα στις δηλώσεις του. Πολλές επιχειρήσεις έλυσαν τα συμβόλαια που είχαν με τον μεγιστάνα των ακινήτων. Ένα κύμα άρθρων γράφηκαν εναντίον του με υπογραφές όπως αυτή του Τζεμπ Μπους και του Μάρκο Ρούμπιο.
Από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να έχει μια ακλόνητη τύχη. Η ανικανότητά του και η διάψευση όλων των υποσχέσεων που είχε δώσει θα έπρεπε να τον οδηγήσουν στο τέλος του, αλλά τίποτα τέτοιο δεν έγινε. Την ώρα που είναι σίγουρο ότι η ακαταλληλότητα και ο καιροσκοπισμός του θα συνεχιστούν, τον διασώζει η μεγάλη αδεξιότητα των ευρωπαίων αντιπάλων του. Οι αριθμοί και οι όροι της συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τους δανειστές είναι τελείως απομακρυσμένοι από την πραγματικότητα. Ο Ελληνας πρωθυπουργός εξήγησε ότι υπέγραψε τη συμφωνία με το μαχαίρι στο λαιμό και πρόσθεσε ότι δεν πιστεύει το κείμενο που υπέγραψε. Το ΔΝΤ από την πλευρά του εκτιμά ότι αυτό το σχέδιο δεν είναι βιώσιμο. Οσο για τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πιστεύει ότι η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα χωρίς αυτή τη συμφωνία και εκτός ευρωζώνης.
Το πιο βαρύ σε όλα αυτά είναι ότι ο Τσίπρας και ο Τραμπ έχουν να επιλύσουν δύο από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα: πώς να κάνουν μια οικονομία να ορθοποδήσει και πώς να διευθετήσουν το πρόβλημα της μετανάστευσης. Πρόκειται για πολυσύνθετα προβλήματα τα οποία δεν επιλύονται με απλοϊκές σκέψεις για την λιτότητα ή για την εγκληματικότητα των μεταναστών, γιατί αυτά εμποδίζουν την ανίχνευση άλλων λύσεων, βιώσιμων, μόνιμων και ορθολογικών, Ο βαθύπλουτος αμερικανός επιχειρηματίας και ο Ελληνας πρωθυπουργός επιμόλυναν τον δημόσιο διάλογο για δύο ουσιώδη προβλήματα που απασχολούν παγκόσμια.
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν θα εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ και η Ελλάδα δεν θα σεβαστεί τις υποχρεώσεις της. Οσο για τον Τσίπρα και τον Τραμπ θα τους θυμόμαστε σαν τους πρωταγωνιστές σε δύο ασυγχώρητες μασκαράτες.