Πριν από πέντε χρόνια, ο Ασόκα Μόντι ήταν κεντρικός σύμβουλος του ΔΝΤ με ειδίκευση σε προγράμματα διάσωσης χωρών, κατά τη διάρκεια της ευρωκρίσης. Με τη γνώση που απέκτησε, κρίνει πως αυτή που πρέπει να φύγει από την Ευρωζώνη είναι η Γερμανία και όχι η Ελλάδα.
Με άρθρο του στο Bloomberg View, πηγαίνει στην αντίπερα όχθη του σχεδίου Σόιμπλε για 5ετές time out της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, σημειώνοντας πως: «Θα ήταν καλύτερο για όλους όσοι εμπλέκονται με την κατάσταση, αν η Γερμανία, αντί για την Ελλάδα, γινόταν η πρώτη που θα αποχωρούσε από την ένωση».
Σύμφωνα με την άποψη του, αν η Γερμανία επέστρεφε στο μάρκο, αυτό θα προκαλούσε μια ραγδαία και άμεση πτώση του ευρώ. Κάτι τέτοιο θα έδινε, επίσης άμεσα, τη δυνατότητα στις χώρες της περιφέρειας να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Η Ιταλία και η Πορτογαλία, σημειώνει, παρουσιάζουν το ίδιο ΑΕΠ με την εποχή που πρωτοεμφανίστηκε το ευρώ. Η Ελλάδα βρίσκεται υπό τον κίνδυνο να πέσει κάτω από το αρχικό της σημείο (όταν εισήλθε στη νομισματική ένωση). «Ένα πιο αδύναμο ευρώ θα τους έδινε την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν ένα άλμα στην ανάπτυξή τους. Ειδικά αν χώρες όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Αυστρία και η Φινλανδία (υπό την ηγεσία της Γερμανίας) δημιουργούσαν ένα νέο νομισματικό μπλοκ. Σε αυτή την περίπτωση η τιμή του ευρώ θα έπεφτε ακόμη περισσότερο.
Κατά τον Μόντι, η νομισματική ένωση ήταν εξαρχής μια κακή ιδέα. Η θεωρητική σύλληψή του υπολογίζει ακόμη και τις ζημίες που θα δέχονταν οι γερμανικές εξαγωγές (όχι πολύ μεγάλες), ωστόσο, αναφέρει, για τους απλούς Γερμανούς θα ήταν θετική η επιστροφή σε ένα πολύ ισχυρό νόμισμα. Το παράδειγμα της Ελβετίας δείχνει το δρόμο. Το ελβετικό φράγκο πιέστηκε αρκετά, αλλά αυτό, τελικά, δεν λειτούργησε αρνητικά για τους απλούς πολίτες. Αντιθέτως, εξέδραμαν μαζικά στις κοντινές γαλλικές πόλεις για να πάρουν πιο φθηνά ευρωπαϊκά προϊόντα.
Ο Μόντι αναφέρει πως ακόμη και αν η Ελλάδα αποχωρούσε από το ευρώ, τα κέρδη αυτών που θα έμεναν δεν είναι ήταν αξιοσημείωτα. Η Ελλάδα έχει ΑΕΠ που πλησιάζει στο μέγεθος της Κάτω Σαξονίας – μιας από τις 16 επαρχίες της Γερμανίας. Επομένως, η έξοδός της από το ευρώ δεν θα ενίσχυε περαιτέρω το ευρώ. Ειδικά αν πρέπει να βάλουμε στη ζυγαριά τα κέρδη του μέσου γερμανικού νοικοκυριού.
Όσο για την πολιτική στάση της Γερμανίας έναντι της Ευρώπης, ο Μόντι γράφει: «Ίσως το μεγαλύτερο κέρδος θα ήταν πολιτικό. Η Γερμανία έχει αναλάβει το ρόλο του ηγεμόνα της Ευρώπης, μόνο δεν επιθυμεί να κουβαλάει και το κόστος. Παίζει το ρόλο του κακού και φοβερίζει με το ηθικό πρόταγμά της και αυτό προκαλεί ζημίες στην Ευρώπη. Αντί για την κατασκευή μιας διαρκώς μικρότερης ένωσης στην Ευρώπη, οι Γερμανοί θέτουν σε κίνδυνο τον ευαίσθητο ιστό της. Στην πραγματικότητα, τα κράτη της Ευρώπης πρέπει να χαλαρώσουν τους δεσμούς τους για να συνδεθούν στη συνέχεια ακόμη πιο σφιχτά».