Η Αθήνα δεν έχει τείχος για να ρίξει, ούτε είναι διαιρεμένη σε δύο στρατόπεδα, ωστόσο η κατάστασή της θυμίζει, ολοένα και περισσότερο, την Ανατολική Γερμανία αμέσως μετά την πτώση του Τείχους στο Βερολίνο.
Αυτό αναφέρει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Nomura, Ρίτσαρντ Κου σε σημείωμα που απέστειλε στους πελάτες της τράπεζας, κρίνοντας πως υπάρχουν ευθείς παραλληλισμοί με τη σημερινή Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Κου, μέσω της ανάλυσής του, επιτίθεται στους δανειστές της Ελλάδας για τους όρους που έθεσαν στη διαπραγμάτευση.
Συγκεκριμένα, θεωρεί πως η διαπραγμάτευση βασίστηκε σε εξαιρετικά μη ρεαλιστικές υποθέσεις, ενώ η επίτευξη της συμφωνίας δεν θα επιλύσει κανένα από τα θεμελιώδη προβλήματα που αντιμετωπίζει η πτωχευμένη Ελλάδα.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της συμφωνίας, όπως λέει ο Κου, είναι το περιβόητο ταμείου ιδιωτικοποιήσεων όπου έχει θέσει ως στόχο τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ ελπίζουν ότι στην Ελλάδα θα συμβεί ένα μεγάλο sell-off, στα πρότυπα της Αγγλίας κατά την εποχή της Θάτσερ. Όμως, ο Κου αναφέρει πως αυτή η πρόβλεψη έχει υπερεκτιμηθεί σε γελοίο βαθμό. Αντίθετα, ο τρόπος που θα πουληθούν τα όποια περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας θα μοιάζει περισσότερο με ό,τι συνέβη στην Ανατολική Γερμανία τη δεκαετία του '90.
Τι συνέβη στην Ανατολική Γερμανία
Για να υπάρξουν οι απαραίτητες συγκρίσεις: αμέσως μετά την επανένωση της Γερμανίας, το 1990, η νέα κυβέρνηση πούλησε πολλά από τις επιχειρήσεις του πρώην κομμουνιστικό καθεστώτος. Το σχέδιο είχε ως στόχο να συγκεντρώσει χρήματα που θα επενδύονταν στη συνέχεια για τις απαιτούμενες υποδομές. Μόνο που αυτές οι πωλήσεις έγιναν δίχως σχέδιο και το χρόνο να είναι αμείλικτος. Έτσι, στην πραγματικότητα, αντί για πώληση κατέληξε το όλο σχέδιο σε ξεπούλημα.
Μάλιστα, ο Κου αναφέρει και ένα προσωπικό του παράδειγμα: «Εκείνη την εποχή ενδιαφερόμουν προσωπικά για μια επιχείρηση στη Δρέσδη. Επισκέφτηκαν τον δυτικογερμανό εκκαθαριστή και τον ρώτησα πόσο προέβλεπε να πουληθεί η εταιρεία. Μου είχε πει ένα νούμερο απλησίαστο για μια ιαπωνική εταιρεία. Μετά από καιρό, έμαθα πως τελικά η εταιρεία στη Δρέσδη πουλήθηκε έναντι ευτελούς τιμήματος. Δεδομένου ότι η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας επέμενε στην πώληση όλων των περιουσιακών στοιχείων του ανατολικού τομέα εντός έξι μηνών, αναγκάστηκε στο τέλος να διαθέσει αυτά τα περιουσιακά στοιχεία σε εξευτελιστικές τιμές πώλησης».
Παρόμοια τακτική
Κατά τον Κου, παρόμοια τακτική αναμένεται να ακολουθηθεί και στην περίπτωση της Ελλάδας. Για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι ευρωπαϊκές αρχές, φαίνεται, πως έχουν ξεχάσει το βασικό δίδαγμα από την επανένωση της Γερμανίας, που ήταν ότι οι ιδιωτικοποιήσεις αυτού του είδους καταλήγουν πάντα σε αποτυχία.
Οι πληροφορίες αναφέρουν πως, ήδη, έχει προκληθεί ενδιαφέρον των ξένων για την πώληση ιδιωτικών ελληνικών νησιών.