Την αποκάλυψη πως είχε σκεφτεί την εναλλακτική του Grexit από το πρώτο λεπτό που ανέλαβε, αλλά και το ότι είχε προτείνει στην κυβέρνηση την εισαγωγή παράλληλου νομίσματος και κούρεμα των δανείων της ΕΚΤ, που όμως δεν έγιναν δεκτά, κάνει ο Γιάνης Βαρουφάκης.
Παράλληλα, εξαπολύει αιχμές και για αναδίπλωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα απέναντι στους δανειστές, λέγοντας ότι έπαψε να διαπραγματεύεται.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στο βρετανικό Newstateman, σε μια παρατήρηση του δημοσιογράφου Χάρι Λάμπερτ «θα πρέπει να σκεφτόσασταν το Grexit από την πρώτη ημέρα», απάντησε: «Ναι, απόλυτα».
Ετσι, ο δημοσιογράφος συνέχισε: «Είχαν γίνει οι ανάλογες ετοιμασίες;». Και ο κ. Βαρουφάκης απάντησε: «Η απάντηση είναι και ναι και όχι. Είχαμε μια μικρή ομάδα, “το συμβούλιο πολέμου” (war cabinet) μέσα στο υπουργείο, που απαρτιζόταν από πέντε περίπου άτομα που έκαναν αυτό: έτσι, το δουλέψαμε στη θεωρία, στα χαρτιά, όλα όσα έπρεπε να γίνουν (για να προετοιμαστεί ένα Grexit). Αλλά αυτό είναι ένα πράγμα που έγινε σε επίπεδο 4-5 ανθρώπων, οπότε είναι αρκετά διαφορετικό να ετοιμάζεις τη χώρα για αυτό. Για να προετοιμάσεις τη χώρα, θα πρέπει να παρθεί μια απόφαση σε ανώτερο επίπεδο, αλλά αυτή η απόφαση δεν ελήφθη ποτέ».
Οσο για το θέμα της τελευταίας εβδομάδας του στο τιμόνι του υπουργείου Οικονομικών, είπε ότι «η άποψή μου ήταν ότι έπρεπε να ήμασταν πολύ προσεκτικοί και να μην την (σ.σ.: την απόφαση για Grexit) ενεργοποιήσουμε. [...] Αλλά επίσης πίστευα ότι από τη στιγμή που το Eurogroup μας έκλεισε τις τράπεζες, θα έπρεπε να ενεργοποιήσουμε τη διαδικασία».
«Ετσι, από ό,τι καταλαβαίνω, υπήρχαν δύο επιλογές: ένα άμεσο Grexit ή το τύπωμα IOUs (παράλληλου νομίσματος) και η επανάκτηση του ελέγχου της Τράπεζας της Ελλάδος με δυνητική και όχι απαραίτητη προετοιμασία για Grexit;» ρωτά ο δημοσιογράφος.
Η απάντηση του κ. Βαρουφάκη: «Βέβαια, βέβαια. Ποτέ δεν πίστεψα ότι θα έπρεπε να πάμε κατευθείαν σε νέο νόμισμα. Η άποψή μου ήταν -και την είχα θέσει στην κυβέρνηση- ότι αν τολμούσαν να μας κλείσουν τις τράπεζες, κάτι το οποίο εγώ το θεωρούσα ως μια επιθετική κίνηση απίστευτης επίδειξης ισχύος, θα έπρεπε να απαντήσουμε επίσης επιθετικά, αλλά χωρίς να περάσουμε τη διαχωριστική γραμμή από όπου δεν θα υπήρχε επιστροφή.
»Θα έπρεπε να εισάγουμε τα δικά μας IOUs ή ακόμη και εν τέλει να ανακοινώναμε ότι επρόκειτο να εκδώσουμε τα δικά μας ευρώ: έπρεπε να κουρέψουμε τα ελληνικά ομόλογα του 2012 που διακρατούσε η ΕΚΤ, ή να ανακοινώναμε ότι είχαμε την πρόθεση να το κάνουμε και έπρεπε να πάρουμε τον έλεγχο της Τράπεζας της Ελλάδος. Αυτό ήταν το τρίπτυχο, τα τρία πράγματα, με τα οποία θεωρούσα ότι έπρεπε να απαντήσουμε αν η ΕΚΤ έκλεινε τις τράπεζές μας.
»Είχα προειδοποιήσει το υπουργικό συμβούλιο ότι αυτό θα συνέβαινε (σ.σ. ότι η ΕΚΤ θα έκλεινε τις τράπεζές μας) για έναν μήνα, προκειμένου να μας σύρει σε μια εξευτελιστική συμφωνία. Οταν συνέβη -και πολλοί από τους συναδέλφους μας δεν μπορούσαν να το πιστέψουν ότι συνέβη- η πρότασή μου ήταν να απαντήσουμε “ενεργητικά”. Ας πούμε, ότι αυτό απορρίφθηκε (σ.σ. από τα υπόλοιπα μέλη του υπουργικού)».
«Και πόσο κοντά ήταν αυτό να συμβεί;» συνεχίζει ο Λάμπερτ, για να πάρει την απάντηση από τον Ελληνα πρώην υπουργό: «Ας πούμε ότι από τα έξι άτομα, μειοψηφούσαμε τα δύο».
Σε αυτό το σημείο, ο κ. Βαρουφάκης συμπληρώνει: «Από τη στιγμή που δεν συνέβη (σ.σ. αυτό που πρότεινα), έλαβα τις εντολές μου να κλείσω τις τράπεζες συναινετικά με την ΕΚΤ και την Τράπεζα της Ελλάδος, κάτι στο οποίο ήμουν αντίθετος, αλλά το έκανα επειδή είμαι ομαδικός παίκτης. Πιστεύω στη συλλογική ευθύνη.
»Και τότε, συνέβη το δημοψήφισμα, και το δημοψήφισμα μας έδωσε μια εκπληκτική ώθηση, τέτοια που θα δικαιολογούσε αυτό το είδος της δραστικής απάντησης ενάντια στην ΕΚΤ, αλλά τότε την ίδια εκείνη νύχτα, η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η επιθυμία του λαού, αυτό το εκκωφαντικό “όχι”, ότι δεν ήταν αυτό που θα ενεργοποιούσε αυτή τη δραστική προσέγγιση.
»Αντίθετα, (ερμηνεύτηκε) ότι θα έπρεπε να οδηγήσει σε μεγαλύτερους συμβιβασμούς προς την άλλη πλευρά. Η σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, με τον πρωθυπουργό μας να δέχεται την παραδοχή ότι ό,τι και να συμβεί, ό,τι και να κάνει η άλλη πλευρά, δεν θα απαντήσουμε ποτέ και με κανέναν τρόπο δεν θα τους προκαλέσουμε. Και ουσιαστικά αυτό σημαίνει... αναδίπλωση. Σταματάς τη διαπραγμάτευση».
Σημειώνεται ότι η συνέντευξη παραχωρήθηκε πριν από την επίτευξη συμφωνίας.
