Με τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου που προέβλεπε συνολικό κούρεμα 21% στο ελληνικό χρέος, επί της ουσίας, να έχει καταστεί άκυρη στην πράξη, και το περιβόητο «haircut», να θεωρείται ότι θα είναι σημαντικά μεγαλύτερο, το ερώτημα πλέον που κυριαρχεί στις καθημερινές συζητήσεις είναι πως οι αποφάσεις αυτές θα επηρεάσουν δάνεια και καταθέσεις.
Σύμφωνα με όσα ισχύουν ως τώρα, ενδεχόμενη αναδιάρθρωση χρέους είναι ασύνδετη με δάνεια και καταθέσεις. Τα αποθέματα των καταθετών δεν χάνουν την αξία τους ούτε αναμένεται να επηρεαστεί η πρόσβαση στις καταθέσεις. Το μόνο ενδεχόμενο που θα τις έθετε σε κίνδυνο θα ήταν αυτό που θα προέκυπτε μετά από εσωτερική υποτίμηση, έξοδο από το ευρώ και υιοθέτηση της δραχμής. Η αναδιάρθρωση χρέους δεν επηρεάζει άμεσα ούτε τους δανειολήπτες αφού τα δάνεια δεν πρόκειται να επηρεαστούν ή να μειωθούν.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις τραπεζιτών αυτοί που θα επηρεαστούν άμεσα είναι κυρίως οι τράπεζες και οι μέτοχοί τους. Μια περαιτέρω αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους στην οποία θα συμμετάσχουν οι τράπεζες θα περιορίσει κυρίως την κεφαλαιακή τους επάρκεια και κάποιες ενδεχομένως θα τις εξαντλήσει κεφαλαιακά. Ζητούμενο είναι λοιπόν η επανακεφαλαιποίηση, μέσω του EFSF για παράδειγμα, η οποία θα προσδώσει μεγαλύτερη ασφάλεια και εγγύηση στους καταθέτες.
Κίνδυνο για τις τράπεζες μετά τις διαδικασίες «κουρέματος» και επανακεφαλαιοποίησης αποτελεί ένας πιθανός αποκλεισμός από τις αγορές που θα περιορίσει δραστικά την άντληση ρευστότητάς τους. Αυτό σε συνδΥασμό με την γενικότερη μείωση του εισοδήματος των πολιτών και κατ΄ επέκταση των καταθέσεων δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την θέση των τραπεζών και έτσι είναι πιθανό νέα δάνεια να δίνονται με το «σταγονόμετρο» στο μέλλον.