Με ένα συγκλονιστικό σκίτσο, που παρουσιάζει την Μέρκελ ως οργισμένο Ποσειδώνα και τον Αλέξη Τσίπρα σε ένα βαρκάκι να θαλασσοδέρνεται και τίτλο «Ο δρόμος μπροστά μας», ο Economist επανέρχεται με πρώτο θέμα το ελληνικό ζήτημα.
Το βρετανικό περιοδικό ορίζει την 12η Ιουλίου ως την ημέρα εκείνη που θα μπορούσε να σηματοδοτήσει τη λύση του ελληνικού δράματος. Οπως σημειώνει τα ενδεχόμενα είναι δύο ή η ελληνική κυβέρνηση να συμφωνήσει με τους πιστωτές ή να συμβεί το... Grexit. «Αν δεν υπάρχει συμφωνία, η Ελλάδα οδεύει αμείλικτα προς τη δίνη του Grexit», σημειώνει χαρακτηριστικά.
«Ολες οι πλευρές επιμένουν ότι σκοπός τους δεν είναι να βγάλουν την Ελλάδα από το ευρώ αλλά να βρουν έναν τρόπο για να την κρατήσουν εντός. Αλλά οι πιο ειλικρινείς Ευρωπαίοι πολιτικοί παραδέχονται ότι η πιθανότητα Grexit δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη» συνεχίζει και προσθέτει: «Το καλύτερο αποτέλεσμα για την Ευρώπη θα εξακολουθεί να είναι μια συμφωνία στις 12 Ιουλίου που θα κρατά την ελλάδα στο ευρώ. Αλλά είναι επίσης ώρα να κάνουν σχέδια έκτακτης ανάγκης για το είδος του Grexit που θα κάνει το λιγότερο κακό».
Γιατί η συμφωνία δεν θα πρέπει να είναι σκληρή
Ο Economist, στη συνέχεια σημειώνει ότι μια συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και στους πιστωτές δεν θα πρέπει να είναι σκληρή. «Οι μεταρρυθμίσεις που ο κ. Τσίπρας υπόσχεται», συνεχίζει και προσθέτει «είναι προκλητικά κοντά σε αυτά που απαιτούνται από τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ. Κανείς, από την Μέρκελ ως τον Ντράγκι δεν θέλουν να θεωρηθούν υπεύθυνοι για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ». Οσον αφορά το χρέος, το βρετανικό περιοδικό συνεχίζει γράφοντας ότι το θέμα του χρέους είναι κομβικής σημασία για τον Αλέξη Τσίπρα, ένα αίτημα που γίνεται κατανοητό από το ΔΝΤ «και κατ' ιδίαν αναγνωρίζεται από τους περισσότερους Ευρωπαίους πολιτικούς». «Το Grexit θα πλήξει την ελληνική οικονομία περισσότερο από ότι το να παραμείνει στην Ευρωζώνη και θα κοστίσει και πολλά χρήματα στους πιστωτές» προσθέτει.
Γιατί η συνάντηση της 12ης Ιουλίου θα μπορούσε να αποτύχει
Ο Economist ακολούθως κατακρίνει την τακτική που ακολούθησε το προηγούμενο διάστημα η ελληνική κυβέρνηση χαρακτηρίζοντας την συμπεριφορά της «ακανόνιστη» και λέγοντας ότι έφθασε στο τοπ της αυτή την εβδομάδα «με τις παλιές χειρόγραφες προτάσεις και τις εμπρηστικές δηλώσεις να κάνουν τα μικρά εμπόδια να μοιάζουν ανυπέρβλητα. Η στάση της Γερμανίας απέναντι στην αποπληρωμή του χρέους έχει τις ρίζες της σε ηθικολογικά κηρύγματα και στην εμμονή με τους κανόνες και όχι στην οικονομική ιδιοτέλεια. Οι πολιτικοί περιορισμοί, δεσμεύουν, επίσης. Ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να περιφρονήσει την Αθήνα μια εβδομάδα μετά (σ.σ. το δημοψήφισμα) και να πάει πιο κοντά στην πλευρά των δανειστών. Αν οι βορειοευρωπαίοι φορολογούμενοι ψήφιζαν για το αν θα δανείσουν χρήματα στην Ελλάδα χωρίς όρους θα ψήφιζαν επίσης όχι. Για όλους αυτούς του λόγους η συνάντηση της 12ης Ιουλίου θα μπορούσε να αποτύχει.
Τι θα ακολουθήσει αν δεν βγει λευκός καπνός την Κυριακή
«Και τότε τι θα γίνει;» αναρωτιέται ο Εconomist και δίνει αμέσως την απάντηση: «Η Ελλάδα θα προχωρήσει προς το Grexit από προεπιλογή. Οι τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές. Ενα μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ δήλωσε ότι η ρευστότητα έκτακτης ανάγκης θα διακοπεί στις 13 Ιουλίου. Χωρίς μετρητά για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να εκδώσει IOUs, τα οποία σύντομα θα γίνουν ένα ανεπίσημο παράλληλο νόμισμα. Από τα βασικά φάρμακα έως την ενέργεια, θα υπάρξουν ελλείψεις σε εισαγωγές ζωτικής σημασίας. Ετσι, ένα νέο νόμισμα θα εισαχθεί μέσα σε χάος. Το χάος αυτό μπορεί να μετριαστεί, αλλά αυτό θα απαιτήσει το σχεδιασμό και την γενναιοδωρία από την πλευρά των δανειστών, δύο αρετές που δεν υπάρχουν σε μεγάλο ποσοστό. Ομως, συνεχίζει πρέπει να αποσαφηνιστούν κάποια νομικά ζητήματα αλλά και να διασφαλιστεί ότι η εκτός ευρώ Ελλάδα θα μπορεί να σταθεροποιήσει την οικονομία, να αποφύγει τον υψηλό πληθωρισμό και ότι έχει τα μετρητά για να πληρώσει κρίσιμες εισαγωγές».
Οτι και να γίνει η Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει μέλος της ΕΕ
Αφού το βρετανικό περιοδικό αναφέρεται στις... νομικές λύσεις που προτείνει η Ευρώπη για να μπορέσει να γίνει το Grexit, αλλά και στο προσωρινό Grexit στο οποίο όπως λέει είχε αναφερθεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναφέρεται και στο ενδεχόμενο του Grexit χωρίς... έξοδο (να εισάγει η Ελλάδα παράλληλο νόμισμα, να αναστείλει τη συμμετοχής στην ευρωζώνη χωρίς τεχνικά να την αφήσει). Κάτι τέτοιο, όπως λέει ο Economist θα επέτρεπε στους Ευρωπαίους πολιτικούς να αναβάλλουν κάποια ενοχλητικά προβλήματα, ενώ τεχνικά η όλη κατάσταση θα μπορούσε να αναστραφεί εάν η Ελλάδα έκανε μια συμφωνία με τους πιστωτές της σε μεταγενέστερο χρόνο. Σημειώνει, ωστόσο, ο Economist ότι αυτό δεν θα μπορούσε να είναι μια μόνιμη λύση. Και όσο περισσότερο διάστημα η Ελλάδα πορευτεί με διπλό νόμισμα, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να επιστρέψει στο ευρώ. Αλλά, προσθέτει, και αν η πόρτα το ευρώ κλείσει, δεν χρειάζεται να γίνει το ίδιο και με άλλες πόρτες. «Στην Ελλάδα θα πρέπει να επιτραπεί να μείνει στην ΕΕ», προσθέτει.
Και εξηγεί το γιατί: «Η εγχώρια στήριξη προς τον κ. Τσίπρα από την εκλογή του τον Ιανουάριο έχει κινηθεί πάνω από όλα στο ότι η αξιοπρέπεια της Ελλλάδας έχει καταπατηθεί. Η ταπείνωση του Grexit θα επιδεινωνόταν αν η Ελλάδα βρισκόταν και εκτός ΕΕ. Το δίκαιο της ΕΕ είναι ασαφές σχετικά με αυτό το θέμα, αλλά διατηρώντας την εύκολη πρόσβαση στις ευρωπαϊκές αγορές για τους Ελληνες εξαγωγείς και την ελεύθερη είσοδο των Ευρωπαίων παραθεριστών στην Ελλάδα χωρίς βίζα θα είναι μια τεράστια ώθηση για την νέα ελληνική οικονομία. Θα επιτρέψει επίσης τα κεφάλαια της ΕΕ για τις φτωχότερες περιφέρειες να συνεχίσουν να ρέουν και να αποτρέψουν το να γίνει η Ελλάδα ένα αποτυχημένο κράτος στο πλευρό της Ευρώπης. Για να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες, η Ελλάδα θα πρέπει να συνδυάσει μια έξοδο από το ευρώ με τη δημοσιονομική πειθαρχία και μια ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα η οποία θα στοχεύει στο να κρατήσει τον πληθωρισμό σε χαμηλά επίπεδα. Η Ευρώπη θα πρέπει να παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια και να υποστηρίξει το ισοζύγιο πληρωμών της δραχμής. Αυτό θα μπορούσε να γίνει είτε άμεσα ή πιο... δημιουργικά έτσι ώστε να βοηθηθεί η χώρα να βγει και πάλι στις ιδιωτικές αγορές».
Η μεγάλη ειρωνεία
«Η ειρωνεία είναι ότι ο νέος δανεισμός και η ανοχή του χρέους που χρειάζεται από την Ευρώπη για να αποτρέψει το Grexit να προκαλέσει μια καταστροφή είναι ακριβώς τα ίδια που χρειάζονται για να κρατηθεί η Ελλάδα στο ευρώ.
Ομοίως, η Ελλάδα θα πρέπει να υιοθετήσει την ίδια λιτότητα στην οποία αντιστέκεται. Αυτός είναι ο λόγος που και οι δύο πλευρές πρέπει να φθάσουν σε μια συμφωνία. Αλλά δεν είναι και ο λόγος που θα πρέπει να αναβάλλουν το σχεδιασμό για το χειρότερο», καταλήγει ο Economist.