Με δημοσίευμα τους σήμερα οι Financial Times προτρέπουν τους Ευρωπαίους ηγέτες να αφήσουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης και να εστιάσουν την προσοχή τους στη σωτηρία του ευρώ. Σύμφωνα με την εφημερίδα έχει έρθει πλέον η ώρα να διαμορφώσει η Ευρώπη τις συνθήκες για να διαχειριστεί σωστά μια χρεοκοπία της Ελλάδας.
«Ήρθε η ώρα να αποδεσμεύσουμε την Ελλάδα. Δεν προτείνω βέβαια να πατήσουμε τα δάχτυλα της ελληνικής κυβέρνησης, την ώρα που κρέμεται από το χείλος του ευρωπαϊκού «γκρεμού». Βρισκόμαστε όμως σε ένα σημείο που οι ελπίδες για το καλύτερο οδηγούν στον όλεθρο. Η Ευρώπη χρειάζεται σχέδιο για να διαχειριστεί την πτώση της Ελλάδας.
Στο άρθρο επισημαίνεται πως η Ευρωζώνη καλείται να αντιμετωπίσει δύο σημαντικά προβλήματα. Το πρώτο που έχει να κάνει με την αφερεγγυότητα της Ελλάδας, καθώς και την ευπάθεια της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, με ό,τι σημαίνει αυτό για τις τράπεζες και το δεύτερο με την έλλειψη ανταγωνιστικότητας και τη δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση στις περιφερειακές οικονομίες. Ο συντάκτης υποστηρίζει πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα σε μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση και μια χαοτική κατάρρευση, που θα συμπαρασύρει τους πάντες. Ωστόσο, όσο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διαφωνούν, τόσο πιο μεγάλες γίνονται οι πιθανότητες ανεξέλεγκτης εξάπλωσης της κρίσης σε όλη την Ευρώπη.
Η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει την έκτη δόση, καθώς η κυβέρνηση έχει δείξει αποφασιστικότητα για τη μείωση του ελλείμματος και έχει ξεκινήσει να εισπράττει φόρους. Ωστόσο τα νούμερα δεν βγαίνουν και η πολιτική κατάσταση δεν δείχνει να βελτιώνεται. Η Ευρωζώνη λοιπόν έχει περιθώριο μερικών εβδομάδων -ίσως δύο μηνών- για να καταλήξει σε αυτό που οι αξιωματούχοι αποκαλούν πρόγραμμα αναδιάρθρωσης». Οι αντίθετες φωνές που προέρχονται κυρίως από το Βερολίνο, όπως η Άγκελα Μέρκελ, που διαμηνύει στις αγορές ότι δεν θα δεχθεί να της επιβάλλουν τι θα πράξει, μάλλον δεν πιστεύουν στα λεγόμενά τους.
Μέχρι στιγμής, η στρατηγική που ακολουθεί η Ευρωζώνη είναι η αναβολή, ώστε να κρατηθεί η Ελλάδα μέχρι να μπορέσει η Ευρωζώνη να αντέξει το «σοκ» της χρεοκοπίας. Κάτι τέτοιο ωστόσο, μπορεί να γίνει επικίνδυνο.
Ο Ζαν Κλοντ Τρισέ επανέλαβε από την πλευρά του πως οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη της κρίσης και όχι η ΕΚΤ. Οι κανόνες, βέβαια, σε ορισμένες περιστάσεις πρέπει να παρακάμπτονται, υποστηρίζει ο συντάκτης. Άλλωστε, το πρόγραμμα που έχουν ακολουθήσει μέχρι στιγμής οι Ευρωπαίοι, δεν έχει πετύχει. Τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ διαφορετικά και η κρίση απειλεί να μεταδοθεί στην Ιταλία.
Το αποτέλεσμα είναι ένας φαύλος κύκλος. Η κρίση κρατικού χρέους που δημιουργήθηκε από την τραπεζική κρίση τώρα τροφοδοτεί μία δεύτερη τραπεζική κρίση. Η διαχείριση μιας χρεοκοπίας δεν είναι εύκολη και εμπεριέχει κινδύνους. Οι πολιτικοί ζουν με τον εφιάλτη της κατάρρευσης της Lehman Brothers. Και δικαίως., αφού δεν υπάρχουν εξασφαλίσεις ότι με αποζημιώσεις της τάξεως του 50% ή 60% στο ελληνικό χρέος δεν θα υπάρξουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Αυτό που είναι, ωστόσο, βέβαιο είναι πως ανεξέλεγκτη χρεοκοπία θα οδηγήσει σε οικονομική και χρηματοοικονομική καταστροφή, αναφέρει το δημοσίευμα.
Γι αυτό, αναφέρουν οι Financial Times, θα πρέπει να γίνει συντονισμένη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και διεύρυνση του EFSF στα 2 δισ. ευρώ. Από την πλευρά της, η ΕΚΤ θα πρέπει να αποδεχθεί ότι στόχος είναι η διάσωση του ευρώ κι όχι η σταθερότητα των τιμών.
Οι αγορές πρέπει να πειστούν για δύο παράγοντες: ότι η Ευρωζώνη έχει τους πόρους να χειριστεί κάθε ενδεχόμενο και κυρίως ότι οι κυβερνήσεις θα αναπτύξουν αυτούς τους πόρους.
Άλλωστε, η διαχείριση της ελληνικής χρεοκοπίας θα πρέπει να παρουσιαστεί ως μέτρο πολιτικής βούλησης της Ευρώπης να πράξει ό, τι απαιτείται για να στηρίξει το ενιαίο νόμισμα.
Στο δημοσίευμα των Financial Times κλείνοντας υποστηρίζεται πως το μόνο ερώτημα που μένει είναι εάν η Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Η απάντηση είναι ναι, προς το παρόν. Η Ισπανία και η Πορτογαλία χρησιμοποίησαν την Ευρώπη για να εκσυγχρονιστούν. Η Ελλάδα δεν έκανε την ίδια προσπάθεια. Η χρεοκοπία δεν θα την απαλλάξει από την ανάγκη να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση των θεσμών της και να εκσυγχρονίσει την οικονομία της. Εάν δεν το κάνει, αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να βγει από την Ευρωζώνη. Τότε, όμως, θα είναι δική της επιλογή.»